Η Μάγια Πλισέτσκαγια (Ма́йя Миха́йловна Плисе́цкая)
ήταν Ρωσίδα χορεύτρια,μια από τις μεγαλύτερες όλων των εποχών.
Είχε τιμηθεί με τον τίτλο «Η Απόλυτη Πρίμα Μπαλαρίνα».
Γεννήθηκε στη Μόσχα στις 20 Νοεμβρίου 1925.
Κόρη θυμάτων του καθεστώτος Στάλιν,
Η ζωή της ήταν δύσκολη, ήδη από τα πρώτα παιδικά της χρόνια.
Γεννήθηκε σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με έντονη την παρουσία της τέχνης.
Η μητέρα της, Ραχήλ Μέσσερερ, ήταν ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου,
ενώ ο θείος της ήταν ο χορευτής μπαλέτου Ασάφ Μέσσερερ και η θεία της ήταν
η μπαλαρίνα, σολίστ των Μπολσόι, Σουλαμίφ Μέσσερερ.
Εζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής της σε μία αποικία εξόρυξης που διοικούσε
ο μηχανικός πατέρας της, Μιχαήλ Πλισέτσκι, στο νησί Σπίτσμπεργκεν, στον
νορβηγικό Αρκτικό Κύκλο.
Υπό το σταλινικό καθεστώς, η οικογένειά της χαρακτηρίστηκε «εχθρός του λαού».
Ο πατέρας της εκτελέστηκε από απόσπασμα το 1938 υπό το Στάλιν και η μητέρα της, ηθοποιός του κινηματογράφου, είχε μεταφερθεί σε ένα στρατόπεδο στο Καζακστάν
επειδή ήταν «μέλος της οικογένειας ενός προδότη της πατρίδας».
Την φροντίδα της μικρής Μάγιας ανέλαβαν ο θείος και η θεία της.
Το 1934 μπήκε στη σχολή μπαλέτου των Μπολσόι, όπου τράβηξε αμέσως την
προσοχή των δασκάλων της με το ταλέντο της.
Το 1938, ο πατέρας της συνελήφθη και εκτελέστηκε για προδοσία, ενώ η μητέρα
της συνελήφθη και εστάλη αιχμάλωτη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης του Καζακστάν.
Τη Μάγια Πλισέτσκαγια ανέλαβε η θεία της Σουλαμίφ Μέσσερερ, χορεύτρια των
Μπολσόι, η οποία θα την μυήσει στην τέχνη του κλασικού χορού.
Χόρεψε στα Μπολσόι από μικρή ηλικία (11 ετών) και το 1945 έγινε μπαλαρίνα
της ομάδας, οπότε ξεκίνησε να χορεύει όλους τους πρωταγωνιστικούς ρόλους των
μεγάλων μπαλέτων. Η άνοδός της είναι αστραπιαία.
Με τα Μπολσόι θα θριαμβεύσει σε έργα–σταθμούς όπως ο «Δον Κιχώτης»,
η «Λίμνη των Κύκνων», «Ρομέος και Ιουλιέττα», «Ωραία κοιμωμένη», «Σπάρτακος», «Κάρμεν» κλπ.
Η θεατρικότητα και η εντυπωσιακή της προσωπικότητα έκαναν κάθε
ερμηνεία της μοναδική. Ομως, πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να της επιτραπεί να
χορέψει στο εξωτερικό.
Ηταν το 1959, όταν τα Μπολσόι εμφανίστηκαν στη Νέα Υόρκη, ένα χρόνο μετά
τον γάμο της με τον σπουδαίο Σοβιετικό συνθέτη Ρόντιον Σεντρίν, που η
Πλισέτσκαγια ανέβηκε σε μια σκηνή της Δύσης και αναγνωρίστηκε διεθνώς.
Τη χρονιά αυτή η Mάγια Πλισέτσκαγια ερμήνευσε την Οντέτ/Οντίλ στο αριστούργημα
του Τσαϊκόφσκι «Η Λίμνη των Κύκνων» και ο ρόλος αυτός έγινε η υστεροφημία της.
Το σημείο αναφοράς για τους χορευτές και το παγκόσμιο κοινό.
ήταν Ρωσίδα χορεύτρια,μια από τις μεγαλύτερες όλων των εποχών.
Είχε τιμηθεί με τον τίτλο «Η Απόλυτη Πρίμα Μπαλαρίνα».
Γεννήθηκε στη Μόσχα στις 20 Νοεμβρίου 1925.
Κόρη θυμάτων του καθεστώτος Στάλιν,
Η ζωή της ήταν δύσκολη, ήδη από τα πρώτα παιδικά της χρόνια.
Γεννήθηκε σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με έντονη την παρουσία της τέχνης.
Η μητέρα της, Ραχήλ Μέσσερερ, ήταν ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου,
ενώ ο θείος της ήταν ο χορευτής μπαλέτου Ασάφ Μέσσερερ και η θεία της ήταν
η μπαλαρίνα, σολίστ των Μπολσόι, Σουλαμίφ Μέσσερερ.
Εζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής της σε μία αποικία εξόρυξης που διοικούσε
ο μηχανικός πατέρας της, Μιχαήλ Πλισέτσκι, στο νησί Σπίτσμπεργκεν, στον
νορβηγικό Αρκτικό Κύκλο.
Υπό το σταλινικό καθεστώς, η οικογένειά της χαρακτηρίστηκε «εχθρός του λαού».
Ο πατέρας της εκτελέστηκε από απόσπασμα το 1938 υπό το Στάλιν και η μητέρα της, ηθοποιός του κινηματογράφου, είχε μεταφερθεί σε ένα στρατόπεδο στο Καζακστάν
επειδή ήταν «μέλος της οικογένειας ενός προδότη της πατρίδας».
Την φροντίδα της μικρής Μάγιας ανέλαβαν ο θείος και η θεία της.
Το 1934 μπήκε στη σχολή μπαλέτου των Μπολσόι, όπου τράβηξε αμέσως την
προσοχή των δασκάλων της με το ταλέντο της.
Το 1938, ο πατέρας της συνελήφθη και εκτελέστηκε για προδοσία, ενώ η μητέρα
της συνελήφθη και εστάλη αιχμάλωτη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης του Καζακστάν.
Τη Μάγια Πλισέτσκαγια ανέλαβε η θεία της Σουλαμίφ Μέσσερερ, χορεύτρια των
Μπολσόι, η οποία θα την μυήσει στην τέχνη του κλασικού χορού.
Χόρεψε στα Μπολσόι από μικρή ηλικία (11 ετών) και το 1945 έγινε μπαλαρίνα
της ομάδας, οπότε ξεκίνησε να χορεύει όλους τους πρωταγωνιστικούς ρόλους των
μεγάλων μπαλέτων. Η άνοδός της είναι αστραπιαία.
Με τα Μπολσόι θα θριαμβεύσει σε έργα–σταθμούς όπως ο «Δον Κιχώτης»,
η «Λίμνη των Κύκνων», «Ρομέος και Ιουλιέττα», «Ωραία κοιμωμένη», «Σπάρτακος», «Κάρμεν» κλπ.
Η θεατρικότητα και η εντυπωσιακή της προσωπικότητα έκαναν κάθε
ερμηνεία της μοναδική. Ομως, πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να της επιτραπεί να
χορέψει στο εξωτερικό.
Ηταν το 1959, όταν τα Μπολσόι εμφανίστηκαν στη Νέα Υόρκη, ένα χρόνο μετά
τον γάμο της με τον σπουδαίο Σοβιετικό συνθέτη Ρόντιον Σεντρίν, που η
Πλισέτσκαγια ανέβηκε σε μια σκηνή της Δύσης και αναγνωρίστηκε διεθνώς.
Τη χρονιά αυτή η Mάγια Πλισέτσκαγια ερμήνευσε την Οντέτ/Οντίλ στο αριστούργημα
του Τσαϊκόφσκι «Η Λίμνη των Κύκνων» και ο ρόλος αυτός έγινε η υστεροφημία της.
Το σημείο αναφοράς για τους χορευτές και το παγκόσμιο κοινό.
Έξοχη και ευφυέστατη στον τρόπο που ερμήνευε τα σημαντικότερα έργα του
ρεπερτορίου του Μπαλσόι, διακρίθηκε επιπλέον επειδή αψηφούσε το
σοβιετικό καθεστώς, που χαρακτήριζε «σκανδαλώδη» τον τρόπο που ερμήνευε
ορισμένες χορογραφίες.
Μέλος των Μπολσόι από το 1943, αναδείχθηκε σε μία από τις καλύτερες χορεύτριες
της γενιάς της.
«Πέθαινε» σαν πραγματικός κύκνος στη σκηνή, αφού είχε περάσει ώρες
παρατηρώντας κύκνους στο πάρκο. Η Πλισέτσκαγια παρέμεινε στα Μπολσόι μέχρι
τη συνταξιοδότησή της το 1990, χορογραφώντας, διδάσκοντας και χορεύοντας.
ρεπερτορίου του Μπαλσόι, διακρίθηκε επιπλέον επειδή αψηφούσε το
σοβιετικό καθεστώς, που χαρακτήριζε «σκανδαλώδη» τον τρόπο που ερμήνευε
ορισμένες χορογραφίες.
Μέλος των Μπολσόι από το 1943, αναδείχθηκε σε μία από τις καλύτερες χορεύτριες
της γενιάς της.
«Πέθαινε» σαν πραγματικός κύκνος στη σκηνή, αφού είχε περάσει ώρες
παρατηρώντας κύκνους στο πάρκο. Η Πλισέτσκαγια παρέμεινε στα Μπολσόι μέχρι
τη συνταξιοδότησή της το 1990, χορογραφώντας, διδάσκοντας και χορεύοντας.
Στη συνέχεια της πορείας της, η Μάγια Πλισέτσκαγια χορογράφησε, δούλεψε με
τον κορυφαίο Γάλλο χορογράφο Μορίς Μπεζάρ, χόρεψε μέχρι, σχεδόν,
τα εβδομήντα της χρόνια και απέσπασε πολλά βραβεία.
Ο τρόπος που αφηνόταν στον χορό, παρά την ηλικία της, έδινε το στίγμα του
μεγαλείου μιας σπουδαίας χορεύτριας.
τον κορυφαίο Γάλλο χορογράφο Μορίς Μπεζάρ, χόρεψε μέχρι, σχεδόν,
τα εβδομήντα της χρόνια και απέσπασε πολλά βραβεία.
Ο τρόπος που αφηνόταν στον χορό, παρά την ηλικία της, έδινε το στίγμα του
μεγαλείου μιας σπουδαίας χορεύτριας.
«Η Πλισέτσκαγια είναι ο τελευταίος ζωντανός θρύλος του χορού», έλεγε για
εκείνη ο Μορίς Μπεζάρ.
εκείνη ο Μορίς Μπεζάρ.
Από το 1991, η Πλισέτσκαγια ζούσε στο Μόναχο, όπου είχε εγκατασταθεί με
τον σύζυγό της, Ρόντιον Σεντρίν, έπειτα από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης.
τον σύζυγό της, Ρόντιον Σεντρίν, έπειτα από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης.
«Κανείς δεν έχει έναν άντρα σαν τον δικό μου», είχε σημείωσει στη συνέντευξή της
στην «Καθημερινή». «Δεν έχω ξαναδεί μια τέτοια σχέση, ούτε στα βιβλία».
στην «Καθημερινή». «Δεν έχω ξαναδεί μια τέτοια σχέση, ούτε στα βιβλία».
Μαζί του παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής της, χτίζοντας μια σχέση βαθιά ανθρώπινη
και καλλιτεχνικά ευεργετική και για τους δύο.
και καλλιτεχνικά ευεργετική και για τους δύο.
Η ακτινοβολία της έντονης προσωπικότητάς της την κατέστησαν «μούσα» όχι μόνο
συνθετών και χορογράφων, αλλά και ανθρώπων όπως ο Yves Saint Laurent και
ο Pierre Cardin
συνθετών και χορογράφων, αλλά και ανθρώπων όπως ο Yves Saint Laurent και
ο Pierre Cardin
Η χώρα της την τίμησε με κάθε ανώτατο μετάλλιο και βραβείο που διέθετε.
Αλλά για την ίδια, το μεγαλύτερο βραβείο ήταν το συγκλονισμένο κοινό να την
χειροκροτεί όρθιο με πάθος.
Παρέμεινε για 49 χρόνια στα Μπολσόι, ξεπερνώντας κατά πολύ τα ηλικιακά όρια
στα οποία συνήθως αποσύρονται οι μπαλαρίνες.
στα οποία συνήθως αποσύρονται οι μπαλαρίνες.
Το 2005, σε ηλικία 80 ετών, χόρεψε στο Κρεμλίνο το «Ave Maia» που της
είχε αφιερώσει ο Μωρίς Μπεζάρ.Η Μάγια Πλισέτσκαγια χαρακτηρίστηκε για
τη μοναδική ατομικιστική απεικόνιση της και στον σοβιετικό χορό και στο
κλασικό στυλ. Συνέθεσε τα δύο αυτά χαρακτηριστικά, δημιουργώντας το
δικό της χορευτικό χαρακτήρα. Απέδωσε στο κλασσικό μπαλέτο νεωτεριστικά χαρακτηριστικά.
είχε αφιερώσει ο Μωρίς Μπεζάρ.Η Μάγια Πλισέτσκαγια χαρακτηρίστηκε για
τη μοναδική ατομικιστική απεικόνιση της και στον σοβιετικό χορό και στο
κλασικό στυλ. Συνέθεσε τα δύο αυτά χαρακτηριστικά, δημιουργώντας το
δικό της χορευτικό χαρακτήρα. Απέδωσε στο κλασσικό μπαλέτο νεωτεριστικά χαρακτηριστικά.
Απεβίωσε αφού υπέστη καρδιακή ανακοπή.
Οι γιατροί προσπάθησαν τα πάντα (προκειμένου να την επαναφέρουν), όμως
δεν τα κατάφεραν», ανακοίνωσε ο Ουρίν, σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο
ειδήσεων TASS.Η Πλισέτσκαγια απεβίωσε στη Γερμανία στις 2 Μαϊου 2015
προκαλώντας παγκοσμίως κύματα συγκίνησης.
~*~
Μάγια Πλισέτσκαγια...μιά συνέντευξη
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=100026
Δεν φτάνει το ταλέντο για να γίνει ένας μεγάλος χορευτής
γνωστός στο ευρύτερο κοινό. Χρειάζεται και σκάνδαλο
Οι γιατροί προσπάθησαν τα πάντα (προκειμένου να την επαναφέρουν), όμως
δεν τα κατάφεραν», ανακοίνωσε ο Ουρίν, σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο
ειδήσεων TASS.Η Πλισέτσκαγια απεβίωσε στη Γερμανία στις 2 Μαϊου 2015
προκαλώντας παγκοσμίως κύματα συγκίνησης.
~*~
Μάγια Πλισέτσκαγια...μιά συνέντευξη
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=100026
Δεν φτάνει το ταλέντο για να γίνει ένας μεγάλος χορευτής
γνωστός στο ευρύτερο κοινό. Χρειάζεται και σκάνδαλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου