...τα παίρνει το Βατικανό , το οποίο τα παραχωρεί με δωρεές.....

Την εποχή που το καθαρό τρεχούμενο νερό δεν θεωρούνταν δεδομένο...
τα πηγάδια και τα σιντριβάνια δεν είχαν μόνο αισθητική αξία. 
Από αρχαιοτάτων χρόνων, η παρουσία νερού στο έδαφος αντιμετωπιζόταν 
ως θεϊκό σημάδι και ευεργεσία. Οι «ευλογημένες» πηγές την περίοδο 
της ειδωλολατρίας λειτουργούσαν πολλές φορές ως ιεροί βωμοί, 
όπου οι άνθρωποι πίστευαν ότι μπορούσαν να επικοινωνήσουν με τους θεούς

Στην αρχή συνήθιζαν να αφήνουν δώρα, όπως τρόφιμα και άλλα πολύτιμα αγαθά 
για να εξευμενίσουν κάποια θεότητα. 
Το έθιμο εξελίχθηκε και οι πιστοί άρχισαν να πετάνε νομίσματα μέσα στα σιντριβάνια, 
αντί να αφήνουν δώρα σε αυτοσχέδιους βωμούς. 
Τα κέρματα ήταν η προσφορά στο θεό και το αντάλλαγμα για να πιάσει η ευχή. 
Άλλωστε πάντα η πιστοί είχαν μια σχέση συναλλαγής με τους θεούς, 
χάρη των οποίων έκαναν θυσίες και αφιερώματα.

Στο πηγάδι Πεν Ρις της Οξφόρδης, ο κόσμος πέταγε τα ρούχα του 
ύστερα από αρρώστιες. Το νερό θεωρούνταν θεραπευτικό και πίστευαν ότι 
αν ρίξουν μέσα τα μολυσμένα ρούχα και τα φορέσουν, 
η ασθένειά τους θα γιατρευόταν. 
Λογικά αν το νερό δεν ανανεώνονταν απλά κόλλαγαν και άλλα μικρόβια στα ρούχα

Η Fontana di Trevi στη Ρώμη είναι ένα απ” τα διασημότερα σιντριβάνια στον κόσμο. 
Η αξία των κερμάτων που ρίχνουν οι τουρίστες κάθε μέρα, 
ανέρχεται στα 3 χιλιάδες ευρώ. 
Υπάρχει μάλιστα ειδική απαγόρευση στους πολίτες να βουτάνε για να βγάλουν 
νομίσματα μέσα από το συντριβάνι. 
Το σιντριβάνι κλείνει για μία ώρα τα βράδια, για να γίνει οργανωμένη περισυλλογή 
των κερμάτων από ειδικούς υπαλλήλους παρουσία αστυνομικών. 

Τα κέρματα μαζεύονται σε τακτά χρονικά διαστήματα και τα παίρνει το Βατικανό, 
το οποίο τα παραχωρεί με δωρεές.