...o τυπικός Ήλιος της Βεργίνας, αποτελείται από...

...16 ακτίνες.
Μπορούμε επίσης να τον δούμε και με 12 ή ακόμα και 8 ακτίνες του Ήλιου. 
Ο Ήλιος με τις δεκαέξι ακτίνες αντιπροσωπεύει τα εξής: 
Οι 4 ακτίνες αντιπροσωπεύουν τα 4 στοιχεία της φύσης, 
ΓΗ – ΘΑΛΑΣΣΑ – ΦΩΤΙΑ – ΑΕΡΑΣ και οι υπόλοιπες 12 ακτίνες αντιπροσωπεύουν τους 12 Θεούς του Ολύμπου.

Ο Ήλιος της Βεργίνας,αλλιώς "Αστέρι της Βεργίνας” είναι ένα σύμβολο που χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους Αρχαίους Έλληνες. Αν και ο Ήλιος της Βεργίνας είναι ένα σύμβολο Πανελλήνιο, έγινε διάσημος λόγω των Μακεδόνων, οι οποίοι το χρησιμοποίησαν ως σύμβολο της δυναστείας Αργεαδών στο 
Βασίλειο της Μακεδονίας.

Ο Ήλιος της Βεργίνας αποτέλεσε ενα κοινό σύμβολο της αρχαίας Ελλάδας 
και το βρίσκουμε σε κέρματα, αγγεία, τοιχογραφίες και αγάλματα, πολύ πριν 
το Μακεδονικό βασίλειο και την δυναστεία των Αργεάδων.
Δεκαεξάστεροι και Οχτάστεροι Ήλιοι παρουσιάζονται συχνά σε Ελληνιστικά νομίσματα και ασπίδες της Περιόδου. 
Επίσης υπάρχει και αριθμός απεικονίσεων Αθηναίων Οπλιτών να φέρουν 
ένα πανομοιότυπο δεκαεξάκτινο σύμβολο στη πανοπλία τους, απο τον
6ο π.Χ. αιώνα ,καθώς και σε νομίσματα, από τη νησιωτική μέχρι την 
ηπειρωτική Ελλάδα, όπως στη Κέρκυρα, εύρημα 5ου π.Χ. αιώνα, 
Λοκρίδα, 4ο π.Χ. αιώνα.
Μετά την ένωση των Ελλήνων υπό την αρχηγεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, 
ο Ήλιος της Βεργίνας αποτέλεσε το κύριο σύμβολο της Ελληνικής εθνογέννεσης.

Ο Ήλιος της Βεργίνας είναι ένα σύμβολο που απεικονίζεται σε χρυσή λάρνακα που βρέθηκε το 1977 σε Βασιλικό τάφο που αποδίδεται στην Μακεδονική Βασιλική Δυναστεία του Φιλίππου Β' και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. 
Διάφορες εκδοχές των αρχαιολόγων λένε ότι ήταν ηλιακό σύμβολο,
σύμβολο της Μακεδονίας, έμβλημα της Ἀργεαδικής δυναστείας του Φιλίππου Β΄ και του υιού του Μ. Αλέξανδρου. Ξέρουμε όμως ότι οι πρόγονοι ήσαν μυημένοι σε μεγάλο βαθμό στα ουράνια μυστήρια, συνεπώς δεν θα κατασκεύασαν ποτέ 
ένα απλό σύμβολο, χωρίς να είχε ιδιαίτερο νόημα για την μύηση τους. 
Οι αρχαίοι μύστες έκρυβαν μέσα στους συμβολισμούς τους, ιδιαιτέρα νοήματα που άγγιζαν τα όρια του υπερβατικού και της θεουργίας.