Εργάζεσαι επί χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση. Γυρνάς κάθε χρόνο από νησί σε νησί και από παραμεθόριο σε παραμεθόριο. Καλύπτεις επί χρόνια πάγιες ανάγκες, αλλά το κράτος δεν σε μονιμοποιεί.
Το κράτος έχει το σκοπό του.
Εδώ και 10 χρόνια έχουν φύγει από την εκπαίδευση δεκάδες χιλιάδες μόνιμοι εκπαιδευτικοί με σύνταξη και πολλοί ακόμα αναπληρωτές. Χιλιάδες κενά, μαθητές ειδικών αναγκών χωρίς ειδικούς παιδαγωγούς, σχολεία χωρίς φύλαξη, καθαριστές, γραμματεία.
Κανένας μόνιμος διορισμός. Αναπλήρωση πάντοτε εν μέρει και συχνά με υπερωρίες ήδη υπηρετούντων.
Το κράτος έχει το σκοπό του.
Μετά από όλα αυτά, ενόψει εκλογών, εξαγγέλλονται κάποιοι διορισμοί, κάποτε στο μέλλον. Θα είναι ελάχιστοι, θα έχουν προηγηθεί νέα κενά και μπορεί να γίνουν μετά τις εκλογές, μπορεί και να μη γίνουν. Αυτό που σίγουρα θα μείνει θα είναι μια πολύ σημαντική αλλαγή. Οι διορισμοί δεν θα γίνονται με βάση το απαραίτητο πτυχίο και το χρόνο προϋπηρεσίας, αλλά θα προστεθούν με μεγάλη βαρύτητα κριτήρια ιδιωτικού και προαιρετικού χαρακτήρα, όπως σεμινάρια, μεταπτυχιακά, επιμορφώσεις κλπ. Το κράτος δεν αναλαμβάνει πια να εκπαιδεύει τους απαραίτητους εκπαιδευτικούς. Αρκείται να αξιολογεί τις ιδιωτικές τους επιλογές.
Το κράτος έχει το σκοπό του.
Και έτσι εσύ φίλε μου αναπληρωτή, φίλη μου αναπληρώτρια, συνάδελφοι, που τόσα χρόνια υπηρετείτε πολλές φορές κάτω από άθλιες συνθήκες, με πανάκριβα ενοίκια και έξοδα συντήρησης του εαυτού σας και των οικογενειών σας, με υποτυπώδεις μισθούς και σχεδόν μηδενικές παροχές από το κράτος, που φυσικά δεν είχατε ούτε το χρόνο, ούτε τη δυνατότητα, ούτε την ενέργεια να επιδοθείτε σε ένα κυνήγι προσόντων, θα δείτε τώρα για τελευταία φορά τα μάτια των παιδιών των οποίων την ψυχή γεμίζετε τόσα χρόνια όχι μόνο με γνώσεις, αλλά με θέληση για ζωή και μόρφωση. Στο τέλος αυτής της χρονιάς το κράτος θα σας αξιολογήσει και σύμφωνα με τα νέα κριτήρια θα βρει ότι κάποιοι άλλοι είναι καλύτεροι από σας. Θα πάτε στον κάδο της ανακύκλωσης.
Το κράτος έχει το σκοπό του.
Εμείς οι μόνιμοι φυσικά έχουμε δέσει το γάιδαρό μας. Τέτοια μοίρα εμάς δεν μας περιμένει. Δηλαδή έτσι νομίζουμε. Γιατί σύντομα όλα αυτά θα αλλάξουν και για μας.
Το κράτος έχει το σκοπό του.
Και έτσι εγώ που σήμερα καλούμαι να κάνω τρίτη μέρα απεργίας και να συμπληρώσω 15% του μισθού μου που δεν θα λάβω, 15% των αναγκών της οικογένειάς μου που δεν θα καλύψω, οργίζομαι. Οργίζομαι απέναντι στο κράτος που έχει το σκοπό του, οργίζομαι απέναντι στις συνδικαλιστικές ηγεσίες που σκύβουν το κεφάλι και δεν οργανώνουν εγκαίρως και αποτελεσματικά την αντίσταση. Και θλίβομαι για τους μαθητές μου, που θα χάσουν τρίτη μέρα μάθημα αλλά δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτό είναι ευκαιρία και για δικό τους αγώνα για τα τωρινά και τα μελλοντικά δικαιώματά τους, και όχι απλώς ευκαιρία για κενό. Και θλίβομαι για τους συναδέλφους μου, μόνιμους ή αναπληρωτές, που αποστρέφουν το βλέμμα, ή σε χτυπούν φιλικά στην πλάτη.
Είμαι λοιπόν πιο αποφασισμένος από ποτέ, όχι μόνο να απεργήσω, όχι μόνο να διαδηλώσω, όχι μόνο να υποφέρω υλικά και ηθικά από αυτή την επιλογή μου, αλλά να κάνω ότι μπορώ και μετά την απεργία, για να συνεχιστεί ο αγώνας, να μπουν και άλλοι σε αυτόν, να μπουν μαθητές και συνάδελφοι, να καταλάβουν οι γονείς, να επικρατήσουν οι ταξικές δυνάμεις στην ηγεσία των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Να υπερπηδήσουμε κάθε ήττα, μετατρέποντας την σε σκαλί για τη νίκη.
Γιατί δεν έχει μόνο το κράτος και τα αφεντικά του το σκοπό τους.Έχουμε και εμείς οι εργαζόμενοι το δικό μας.Και τώρα έρχομαι να σε βρω στην απεργία.
Ευάγγελος Μπάτρης
https://abatris.wordpress.com/2019/01/17/%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CE%B5-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%86%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%B7%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AE/?fbclid=IwAR1Dv82usEV5Sf3By6UbmU2Q0OvTuknOnZIPd5kfiIIRzmKshWWXvoRipI8
Evangelos Batris
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου