Ταξιάρχης Χαλκιδικής..η πρώτη παραγωγή ελάτων… κατασχέθηκε!

Ο πρώτος παραγωγός χριστουγεννιάτικων δέντρων στην Ελλάδα σε
συνέντευξή του στη Μ.Α. Καραπαναγιωτίδου και στο makthes.gr εξηγεί πώς σκέφθηκε να καλλιεργήσει έλατα στα χωράφια του και πώς στη συνέχεια τον ακολούθησαν οι συγχωριανοί του

Ο Αργύρης Καρανταγλής έβαλε για πρώτη φορά στα χωράφια του έλατα 
το… 1963. Σήμερα, ο 87χρονος παραγωγός μιλάει  για την ιδέα του εκατομμυρίου και για τα… 30.000 έλατα που καλλιέργησε και πούλησε από 
τότε μέχρι σήμερα. 
«Μέχρι το 1974 στην πατρίδα μας έλατο από φυτεία δεν υπήρχε… 
Τα Χριστούγεννα στολίζαμε κορυφές ελάτων, αφού έπαιρναν οι υλοτόμοι 
τα ξύλα, και… εισαγόμενα έλατα.»
– Πώς σας ήρθε η ιδέα; Εσείς το σκεφθήκατε πρώτος;
-Το δασαρχείο του ΑΠΘ εκείνη την εποχή έκανε αναδασώσεις, έβαζε μαύρη πεύκη 
και -δοκιμαστικά- και λίγα έλατα. Μικρό αριθμό. Είδα λοιπόν ότι αυτά τα λιγοστά έλατα ευδοκιμούσαν. Ταυτόχρονα είχα ένα μαγαζάκι, ένα παντοπωλείο στο κέντρο του 
Ταξιάρχη και συχνά πήγαινα στη Θεσσαλονίκη για προμήθειες, κι έβλεπα στα 
Λουλουδάδικα ότι πουλούσαν εισαγόμενα έλατα και μάλιστα σε πολύ καλές τιμές. 
Επειδή στα χωράφια δεν καλλιεργούσαμε κάτι, είπα γιατί να μην βάλω έλατα; 
Ναι ήμουν ο πρώτος που το σκέφθηκε…
-Σ αυτή την πρώτη προσπάθεια το 1963 όπως μας λέτε 
ποιοι σας ακολούθησαν;
-Πήγαμε με μια παρέα τεσσάρων ατόμων -με φίλους και κουμπάρους- στο Δασαρχείο Λαγκαδά και πήραμε από 2.000 ελατάκια (γυμνόριζα). Τη δεύτερη χρονιά, επειδή είδε το δασαρχείο ότι φυτέψαμε με δικά μας έξοδα, μας έδωσε από άλλα 2000 δεντράκια… δωρεάν. Αυτές ήταν οι πρώτες τεχνητές φυτείες που έγιναν στην Ελλάδα.
-Εκτός από εσάς πρόκοψε και η παρέα; 
Επέμεναν για πολλά χρόνια, περιμένοντας να μεγαλώσουν 
τα δεντράκια, όπως εσείς;
-Ναι, ο δεύτερος της παρέας ήταν πρώτος ξάδελφος μου, ο Παπαγιάννης, ο τρίτος κουμπάρος μου Καραμούζης και ο τέταρτος ήταν ο Κουκούτσης (και ο αδελφός του)
-Στα πόσα χρόνια άρχισε να δίνει η δουλειά; 
Πότε καταλάβατε ότι βγαίνει κάτι καλό στα μέχρι τότε 
χορτολειβαδικά χωράφια σας;
-Τα ελατάκια ανέβαιναν δέκα πόντους το χρόνο… Στον πέμπτο χρόνο άρχισε να φαίνεται ότι «θα δώσουν». Τότε καταλάβαμε ότι θα προοδεύσουν κι αρχίσαμε σκάλισμα και προστασία… (Στα 10 με 12 χρόνια γίνεται το έλατο δύο περίπου μέτρα)
-Υπήρχαν κάποιοι που σας πείραζαν; 
Σας έλεγαν ότι περνούν τα χρόνια και δεν καταφέρνετε κάτι;
-Οι συγχωριανοί μου στην αρχή δεν καταλάβαιναν τι ακριβώς κάναμε… 
Αρκετοί μας ρωτούσαν τι σκάβαμε και τι περιμέναμε. 
Ο πατέρας μου απαντούσε ότι «παίζαμε βιολί αλλά θα ακουστεί… αύριο». 
Όταν άρχισαν να βγαίνουν στην παραγωγή και κυρίως να βγαίνουν χρήματα, τότε μας ακολούθησαν κι εξαπλώθηκε η δουλειά…
-Από το 1963 που βάλατε τα πρώτα δεντράκια 
πότε βγήκε η πρώτη παραγωγή έτοιμη για να πουληθεί και 
να στολίσει τα σπίτια μας;
-Το 1974. 
Όταν βγήκε η πρώτη παραγωγή, κάναμε τις σχετικές αιτήσεις για υλοτόμηση στο 
Δασαρχείο όπως έπρεπε, εγκρίθηκαν και σφραγίσθηκαν… 
Ο ξάδελφος μου, ο Παπαγιάννης, έκοψε 500 δέντρα, τα οποία είχε προπωλήσει στη Θεσσαλονίκη. Όμως η κυβέρνηση κήρυξε το 1974 «έτος πρασίνου» και αποφάσισε τότε 
ο αείμνηστος Κ. Καραμανλής, να μην κοπεί ούτε ένα δέντρο σε όλη τη χώρα 
διευκρινίζοντας πώς θα εισαγάγαμε ό,τι χρειαζόμαστε για τα χριστουγεννιάτικα δέντρα 
από το εξωτερικό! 
Δυστυχώς δεν ήξερε, ούτε μπόρεσαν να τον πλησιάσουν και να τον ενημερώσουν 
οι βουλευτές και οι υπουργοί, ότι αυτά τα 500 δέντρα δεν ήταν δασικά 
αλλά τεχνητής φυτείας! 
Παρά τις διαμαρτυρίες μας στους τότε βουλευτές 
(οι οποίοι μας είπαν ότι είχαν ενημερώσει και τον τότε υπουργό Γεωργίας Γιώργο Τζιτζικώστα) ο Κ. Καραμανλής δεν ενημερώθηκε, μας έλεγαν ότι δεν μπορούσαν 
να τον πλησιάσουν. 
Αυτή η παραγωγή των πεντακοσίων δέντρων καταστράφηκε… 
Κάναμε δικαστήρια με το δημόσιο, όμως δεν βγάλαμε άκρη…
-Δηλαδή από την πολιτεία όχι μόνο δεν είχατε βοήθεια 
αλλά «κυνηγηθήκατε» κιόλας;
-Ναι δεν είχαμε βοήθεια… 
Δεν μας έδιναν σημασία, ούτε πολιτικοί, ούτε γεωπόνοι ώστε να δοθούν κίνητρα. 
Από το 1975 και μετά γίναμε περισσότεροι οι παραγωγοί, φθάσαμε στους δεκαπέντε. Ψάχναμε και σε άλλα δασαρχεία και φυτώρια, δεντράκια και κουκουνάρια (σπόρους). Πήγαμε μέχρι τη Βυτίνα Αρκαδίας και τον Όλυμπο… 
Μετά κάναμε τη δική μας σπορά… Φέραμε όλη την Ελλάδα στον Ταξιάρχη Χαλκιδικής…
-Στα χωράφια σας πριν τα έλατα τι καλλιεργούσατε;
-Τίποτε. Είχε χόρτα για τα ζώα μας… Ορισμένα χωράφια, για οικιακή χρήση, είχαν πατάτες και φασόλια. Αυτά. Η περιοχή είχε κυρίως τεχνίτες πέτρας οι οποίοι δούλευαν στα τουριστικά καταλύματα, γιατί εκείνη την εποχή άρχισε η τουριστική ανάπτυξη του νομού… 
Μετά τα έλατα, άλλαξε η τοπική οικονομία. Με τα χρήματα που έβγαιναν από 
τα δέντρα χτίστηκαν σπίτια και μαγαζιά, μεγάλωσαν και σπούδασαν παιδιά…
-Σήμερα συμφέρει να βάλει κάποιος έλατα στα χωράφια του;
-Ναι, προχθές δώσαμε 5.000 δεντράκια σε παραγωγό από την παλιά Ελλάδα. 
Σήμερα υπάρχουν πολλοί συμπατριώτες μας που θέλουν να κάνουν εκτός Χαλκιδικής, 
έναν ακόμη… Ταξιάρχη.

Της Μ.Α. Καραπαναγιωτίδου
https://www.makthes.gr

https://dasarxeio.com/2019/12/12/74084/