Offering Kids a Taste of Alcohol /Γιατί τα παιδιά δεν πρέπει να δοκιμάζουν αλκοόλ

I discovered a new category for myself as a parent when I read a study published in March in the journal Pediatrics called “Parents Who Supply Sips of Alcohol in Early Adolescence:
A Prospective Study of Risk Factors.” 

I confess I bridled a bit at the idea that the investigators might mean me: 

A ceremonial drop of Champagne on New Year’s Eve? A token “sip” of wine at Passover? Doesn’t this sound a little, well, puritanical?

It turns out that there is a growing body of research, much of it in specialized journals on alcohol use, on parents’ providing small tastes of alcohol to relatively young children in the context of family events, and trying to tease out what it does or doesn’t mean in terms of children’s later relationship with alcohol. Mind you, the sipping children aren’t high school students; we’re reaching back earlier than that. And the research came about because it is so common for parents to offer those sips at home, before children have had other tastes of alcohol.

“The whole issue of sipping came as a surprise,” said Dr. Monika Wadolowski, an epidemiologist who is a postdoctoral research fellow at the University of New South Wales Australia and the lead author on the study, which looked at 1,729 Australian seventh graders. She was drawn to the topic, she said, because some statistics were identifying high rates of early alcohol use in adolescents, but they weren’t distinguishing between the kids who had “sipped” and the kids who had had whole drinks.*Some researchers are trying to get at a child’s very first experience with drinking, “the earliest transition in the youngest population, specifically, from abstention into sipping or tasting alcohol among children,” according to a study published in 2014 in the journal Alcoholism: Clinical and Experimental Research. And that can mean going back pretty early. Researchers looked at 452 children in Pennsylvania to see what factors might predict which ones would start tasting alcohol from ages 10 to 12. Sipping wasn’t associated with the kinds of behavior problems that have predicted problem drinking in other studies. Instead, it was connected to whether parents approved of the sipping and to children’s perceptions of those attitudes.

The lead author, John E. Donovan, a professor of psychiatry at the University of Pittsburgh, recently wrote to me in an email that based on the cumulative research: “Child sipping is related to earlier initiation of drinking, which is a risk factor for a lot of other problem behaviors,” and related to binge drinking and drug use. His conclusion: “Parents should not be providing alcohol to their kids.”
That connection between early sipping and more serious drinking was explored in 2015 study, again published in a specialized journal, the Journal of Studies on Alcohol and Drugs, which followed a group of children from the beginning of sixth grade to the beginning of ninth grade to look at whether early sipping behavior was associated with patterns of early alcohol use. They excluded alcohol in the context of religious services. The children who had tried alcohol before sixth grade — mostly at home, mostly beer and wine, mostly given by a parent — were more likely to have had full drinks or gotten drunk by the beginning of ninth grade.
The researchers controlled for a variety of risk factors, including child behavior problems, parents with a history of alcoholism, and parental drinking. Even so, they found that early sipping was strongly associated with more serious alcohol use by ninth grade.
What does that early sipping do, the researchers wondered. Does it change a child’s sense of what is normal behavior? 
Of how available alcohol is or should be? Is it possible that the taste — or the effects — of even small sips of alcohol may reinforce drinking behavior in young children?
Parents may think that by providing sips of alcohol to children, we are actually protecting them against problem drinking. We may think that we are modeling — at family occasions or on religious holidays — a healthy, festive attitude toward alcohol, consumed in moderation and in celebration. As a mother who supplied occasional sips, I want to ask about parental motivation, cultural patterns, community context, and about conversations between parents and children.
In Dr. Wadolowski’s study, the most powerful association was that parents who perceived that their child’s peers were using drugs or alcohol were more likely to be providing those sips at home; there were also associations with increased home access to alcohol and lenient rules about alcohol.
“What was really interesting,” she said, “was to find the parents who were supplying alcohol to their children, they had good parenting practices, they had strict rules, they monitored their children’s relationships.” 
What correlated with their decision to offer those sips? 
“The biggest predictors were whether they thought their children’s friends were drinking,” she said. So perhaps they were deliberately trying to offer 
an alternative model.
Dr. Wadolowski is concluding another study that looked at how the seventh graders who had had sips of alcohol behaved over the next year. 
It found that those who progressed to drinking whole drinks were more likely to have problem behaviors, friends who drank, and less parental monitoring; these factors were more important than the history of sipping. And the risk factors are interrelated.
Because it is so widespread, “we really do need to understand what the long-term effects are and whether it really does relate to binge drinking,” 
Dr. Wadolowski told me. “The research is so young.”
And so, of course, are the children.
https://well.blogs.nytimes.com/2016/04/25/offering-kids-a-taste-of-alcohol/

Ανακάλυψα μια νέα πτυχή του εαυτού μου ως μητέρα, όταν διάβασα μια μελέτη, που δημοσιεύθηκε τον περσινό Μάρτιο στο περιοδικό «Pediatrics» με τίτλο «Οι γονείς, που δίνουν αλκοόλ στα παιδιά τους πριν την Εφηβεία: Ποιοι κίνδυνοι παραμονεύουν». 
Ομολογώ ότι, μόλις διάβασα τον τίτλο, πετάχτηκα λίγο από τη θέση μου, μιας και νόμιζα ότι οι ειδικοί μιλούσαν για μένα: Μια γουλίτσα σαμπάνια την παραμονή της Πρωτοχρονιάς; 

-Μια γουλίτσα κρασάκι το Πάσχα; Σιγά το πράγμα. 

-Πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι πια; Υπάρχει μεγάλη βιβλιογραφία και πλήθος ερευνών και μελετών κυρίως σε εξειδικευμένα περιοδικά σχετικά με γονείς, που δίνουν στα παιδιά τους μικρές ποσότητες αλκοόλ στο πλαίσιο οικογενειακών συγκεντρώσεων θεωρώντας το εντελώς άκακο, αγνό και φυσιολογικό. 

Ίσως προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να τους δείξουν τί κάνει ή τί δεν κάνει το αλκοόλ. 
Ίσως προσπαθούν να το απομυθοποιήσουν, για να τους δείξουν ότι δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο και ότι δεν αξίζει να του δίνουν τόση σημασία μεγαλώνοντας ή να το αποζητούνε. 
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι είναι συνηθισμένο οι γονείς να προσφέρουν μικρές γουλιές αλκοόλ στα παιδιά τους ακόμα και στο σπίτι. 
«Τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν αποκαρδιωτικά», δήλωσε η υπεύθυνη, η οποία εξέτασε συνολικά 1.729 παιδιά Δημοτικού. 
Αποκαρδιωτικά ίσως (λέω εγώ τώρα), γιατί δεν έγινε διαχωρισμός ανάμεσα στα παιδιά, που απλά δοκίμασαν μια μικρή γουλιά αλκοόλ στα σπίτια τους και σε εκείνα, που έπιναν ολόκληρα ποτά. 
Μια άλλη έρευνα εστίασε στην πρώτη εμπειρία των παιδιών στην κατανάλωση αλκοόλ. Ερευνητές εξέτασαν 452 παιδιά στην Πενσυλβάνια, για να δουν ποιοι παράγοντες τα οδήγησαν στο να δοκιμάσουν αλκοόλ από την ηλικία των 10-12 ετών. Η αιτία δεν ήταν η παραβατική συμπεριφορά, ούτε τα ψυχολογικά προβλήματα, αλλά οι γονείς, που συμφωνούσαν ή πολλές φορές προέτρεπαν τα παιδιά τους προς αυτή τη συμπεριφορά. 
Οι ειδικοί συμφωνούν στο ότι η δοκιμή αλκοόλ σε τόσο μικρή ηλικία αποτελεί μεγάλο κίνδυνο και ίσως είναι αιτία εκδήλωσης παραβατικής συμπεριφοράς ή άλλων προβλημάτων. 

Συμπέρασμα: «Οι γονείς δεν πρέπει να δίνουν αλκοόλ στα παιδιά τους, ούτε γουλιά». Το 2015, μια άλλη έρευνα μελέτησε τη σχέση ανάμεσα στην «πρώιμη δοκιμή αλκοόλ» και σε σοβαρά προβλήματα αλκοολισμού. 

Αποτέλεσμα; Παιδιά, που είχαν δοκιμάσει αλκοόλ στο δημοτικό – μπίρα ή κρασί και μάλιστα από τα χέρια των γονιών τους – ήταν πιο πιθανό να πίνουν συστηματικά στο Λύκειο. 

Μπορεί η κατανάλωση αλκοόλ σε μικρή ηλικία να σχετίζεται με σοβαρότερα προβλήματα από το Λύκειο και μετά, αλλά δεν είναι μόνο αυτή η αιτία, που αποτελεί κίνδυνο για ένα παιδί: Φταίνε επίσης οι γονείς με ιστορικό αλκοολισμού ή αυτοί, που πίνουν σε κάθε ευκαιρία, αλλά και τα εγγενή προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών. 
Τί προκαλεί αυτή η «δοκιμή» αλκοόλ σε νεαρή ηλικία; Αλλάζει τη συμπεριφορά ενός παιδιού; 
Ξεφεύγει από το πρότυπο μιας φυσιολογικής συμπεριφοράς; 
Είναι τόσο πιθανό μια γουλίτσα να προκαλέσει εθισμό σε τόσο νεαρές ηλικίες;
Οι γονείς μπορεί να πιστεύουν ότι δίνοντας αλκοόλ στα παιδιά τους, στην ουσία τα προστατεύουν από προβλήματα αλκοολισμού. Ίσως νομίζουν ότι έτσι χτίζουν μια δυνατή και υγιή νοοτροπία απέναντι στο αλκοόλ, αρκεί να καταναλώνεται με μέτρο και στις γιορτές.
 
Το πιο περίεργο πάντως στην υπόθεση είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους γονείς είχαν καλές πρακτικές σαν γονείς: εφάρμοζαν αυστηρούς κανόνες και είχαν από κοντά τα παιδιά τους. 
Τί τους οδηγούσε λοιπόν, να τους «προσφέρουν» έστω και μια μικρή γουλιά αλκοόλ; Θέλουν μάλλον να προλάβουν τα χειρότερα. 
Ένα «χορτασμένο» παιδί είναι λιγότερο να πέσει με τα μούτρα στο αλκοόλ σε ένα πάρτι. 
Συνήθως τα παιδιά στην εφηβική ηλικία έλκονται από το απαγορευμένο με αποτέλεσμα, όπου βρίσκουν αλκοόλ και όχι μόνο, να επιθυμούν διακαώς να το δοκιμάσουν. Ένα παιδί, που του έχει ήδη δώσει ο γονιός του να πιεί, θα το αντιμετωπίσει σαν κάτι συνηθισμένο και δεν θα το «ποθήσει», όπως ένα άλλο «στερημένο» παιδί. 
Μια τελευταία έρευνα έρχεται να μας δείξει πώς συμπεριφέρονται τα μετέπειτα χρόνια τα «εκτάκια», που έχουν ήδη δοκιμάσει αλκοόλ. Όσο μεγάλωναν, στις περισσότερες περιπτώσεις, οδηγούνταν σε όλο και πιο «σκληρά» ποτά, έκαναν παρέα με άτομα, 
που επίσης έπιναν και ο γονικός έλεγχος όλο και μειωνόταν. 
Και πώς ξεκίνησαν όλα; Από μία γουλιά. 
Πρέπει όλοι εμείς οι γονείς να καταλάβουμε ποιες είναι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του αλκοόλ στα παιδιά μας και να είμαστε πιο προσεκτικοί. Οι κίνδυνοι καραδοκούν και δεν θέλουμε να βάλουμε οι ίδιοι τα χεράκια μας να βγάλουμε τα ματάκια μας.