...τις τελευταίες ημέρες συνέβησαν
δύο τραγικά γεγονότα στον κόσμο μας,
μεταξύ άλλων:
Κάηκε η Παναγία των Παρισίων
και εξαφανίστηκε, ουσιαστικά, το είδος χελώνας "Χελώνα του Γιανγκτσέ", της μεγαλύτερης χελώνας του γλυκού νερού ήταν
μεγαλύτερη τών 90 ετών.Πέθανε μια από τις τέσσερις πιο σπάνιες
χελώνες στον κόσμο στον ζωολογικό κήπο Suzhou στη νότια Κίνα,
έμειναν τρεις.
Επρόκειτο για μια θηλυκή μαλακοχελώνα (μαλακό κέλυφος)του Γιανγκτσέ, γνωστή και ως Rafetus swinhoei.
Η μαλακοχελώνα του Γιανγκτσέ είναι ένα είδος που απειλείται με
εξαφάνιση εξαιτίας του κυνηγιού, της υπεραλίευσης και της
καταστροφής του οικοτόπου της.
Whilst Notre Dame burnt, this happened, & no one blinked an eyelid.
Losing cultural heritage is devastating but can be rebuilt.
Losing a species is FOREVER.
So strange how many humans place more emphasis on losing cultural heritage
than natural heritage
...ενδεικτικό της δεινής μας
κατάστασης το που δώσαμε μεγαλύτερη βαρύτητα!
Το γεγονός που αμέσως μονοπώλησε και μονοπωλεί την επικαιρότητα σε βαθμό μαζικής υστερίας είναι αυτό για το οποίο υπάρχει η εύκολη λύση. Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα αναστηλώσεως ναών και ο άνθρωπος έχει πλέον τα μέσα για να επιδιορθώσει στο ακέραιο την ζημιά που έγινε.
Το ίδιο δεν ισχύει και για το δεύτερο γεγονός....
Ο πλανήτης μας γίνεται φτωχότερος...μετά από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια ύπαρξης στον πλανήτη, το είδος αυτό εξαφανίζεται για πάντα, ως άμεση επίπτωση των πράξεών μας. Είναι ένα από τα πολλά είδη που εξαφανίζονται
σε καθημερινή βάση πλέον και σίγουρα δεν αποτελούν μια φυσική διεργασία, καθώς η αύξηση του ρυθμού εξαφάνισης είναι τόσο άμεσα συνδεδεμένη με
την παρουσία και δραστηριότητα του ανθρώπου, ώστε οι επιστήμονες να ονομάζουν την νέα εποχή μαζικής εξαφάνισης ειδών που διανύουμε ως "Ανθρωπόκαινο Εποχή".
Ακόμα και σήμερα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι το επίπεδο του πολιτισμού μας θα πρέπει να αποτυπώνεται στην προσπάθεια προστασίας και διατήρησης
της ζωής στον πλανήτη και πως οι άμεσες αποφάσεις μας έχουν τεράστιο αντίκτυπο στον φυσικό μας κόσμο. Εν τέλει, η ίδια μας η επιβίωση θα εξαρτηθεί από το πως φροντίζουμε το μοναδικό μέρος στο οποίο μπορούμε να ζούμε, τον πλανήτη μας...ελπίζω να το συνειδητοποιήσουμε γρήγορα...
-Basque Coast #3, UNESCO Geopark, Zumaia, Spain, 2015 -Makoko #1, Lagos, Nigeria, 2016
Μπορεί οι επιμέρους οικονομικο-πολιτικές εξελίξεις να τραβούν καθημερινά
το ενδιαφέρον μας, παρόλα αυτά ο τρόπος, που ζούμε, αυτά που τρώμε και καταναλώνουμε, δεν παύουν να επιδρούν αρνητικά -απ' ό,τι φαίνεται- στον πλανήτη, που αποκαλούμε σπίτι μας.
-Οι Edward Burtynsky, Nicholas de Pencier και Jennifer Baichwal καταγράφουν τη σοκαριστική εποχή που διανύει η Γη και η Ανθρωπότητα. Μια πολυδιάστατη δουλειά που συνδυάζει φωτογραφία, κινηματογράφο, εικονική και επαυξημένη πραγματικότητα (VR & AR), καθώς και επιστημονική έρευνα με σκοπό να διερευνήσει την ανθρώπινη επιρροή στην κατάσταση, τη δυναμική και το
μέλλον της γης.
Ανθρωπόκαινος Εποχή: Πρόκειται για την τρέχουσα γεωλογική περίοδο, κατά την οποία η ανθρώπινη δραστηριότητα αποτελεί την κύρια
αιτία της αμετάβλητης πλανητικής αλλαγής.
«Διανύουμε μια εποχή, άνευ προηγουμένου στην ιστορία του πλανήτη μας.
Η ανθρώπινη δραστηριότητα αλλάζει τη Γη και τις διεργασίες της περισσότερο από τη συνολική επίδραση όλων των φυσικών φαινομένων.
Η κλιματική αλλαγή, η εξαφάνιση ζωικών και φυτικών ειδών, τα χωροκατακτητικά είδη, τα τεχνολογικά απολιθώματα, η διατάραξη του γεωλογικού σώματος, η γαιοπλασία, και η ανακατεύθυνση των υδάτων
είναι όλα μέρος της ανεξίτηλης ανθρώπινης υπογραφής».
- Στο λεύκωμα με τίτλο «Anthropocene», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Steidl, ο φωτογράφος Edward Burtynsky καταγράφει την καταστροφή της
Γης από τον άνθρωπο σε γεωλογικό επίπεδο.
Στις φωτογραφίες του, που όσο όμορφες είναι άλλο τόσο προκαλούν ανησυχία, ο Burtynsky διερευνά θέματα όπως η εξαφάνιση των ειδών
Building Ivory Tusk Mound, April 25, Nairobi, Kenya, 2016
(όπως το κάψιμο τεράστιων ποσοτήτων ελεφαντοστού, ώστε να αποφευχθεί το παράνομο εμπόριο και η μαύρη αγορά, αλλά η
τραγική κατάληξη του τελευταίου λευκού ρινόκερου),τα τεχνολογικά απολιθώματα (χωματερές στη Νιγηρία, αποτελούμενες μόνο από πλαστικό, ογκώδεις τσιμεντένιους κυμματοθραύστες για την προστασία των κινέζικων ακτών από τη διάβρωση), και τη διατάραξη των γεωλογικού σώματος
(ορυχεία και βιομηχανική καλλιέργεια).
*Clearcut #1, Palm Oil Plantation, Borneo, Malaysia, 2016
- Το ντοκιμαντέρ, που υπογράφεται από τους τρεις καναδούς Edward Burtynsky, Nicholas de Pencier και Jennifer Baichwal, έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Sundance Festival και την ευρωπαϊκή στην 69η Berlinale
την περασμένη εβδομάδα.
Εκεί ακούμε την Alicia Vicander να μας διηγείται όλα τα παραπάνω και
πετάμε μαζί με την κάμερα σε μέρη και τοπία, που δύσκολα κάποιος θα
επέλεγε ως ταξιδιωτικό προορισμό.
«Ο πλανήτης μας έχει γίνει μάρτυρας πέντε μεγάλων εξαφανίσεων,που προκλήθηκαν από διαφορετικές αιτίες: μια κολοσσιαία πρόσκρουση μετεωρίτη, τεράστιες ηφαιστειακές εκρήξεις, και τα ωκεανικά κυανοβακτήρια που δημιούργησαν τοξικά αέρια στην ατμόσφαιρα.
Αυτά όμως ήταν φυσικά φαινόμενα που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη
ροή και καταστροφή της ζωής. Τώρα είναι πια ξεκάθαρο ότι η ανθρωπότητα
με την εκτίναξη του αριθμού του πληθυσμού, της βιομηχανίας και της τεχνολογίας έχει, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, μετατραπεί σε παράγοντα επιτάχυνσης της αλλαγής. Είμαστε στο σημείο του να γίνουμε - εάν δεν έχουμε γίνει ήδη - οι αυτουργοί μιας έκτης μαζικής εξαφάνισης.
Ο πλανήτης μας βρίσκεται υπό την επίδραση μιας δύναμης τέτοιου μεγέθους
όσο οποιαδήποτε άλλη φυσική δύναμη που προκάλεσε μαζική καταστροφή,
αλλά οι συγκεκριμένες προκαλούνται καθαρά και μόνο από τη δραστηριότητα ενός είδους: του Ανθρώπου.
Ελπίζουμε να φέρουμε την επίγνωση στο κοινό, από το αποτέλεσμα της συσσωρευμένης επίδρασης του πολιτισμού μας, που δεν αντικρίζουμε καθημερινά. Πιστεύουμε ότι με το να περιγράφουμε το πρόβλημα συνεχώς,
με το να αποκαλύπτουμε την πραγματικότητα και όχι να κατηγορούμε,
μπορούμε να ανοίξουμε μια ευρύτερη συζήτηση για βιώσιμες λύσεις.
Ελπίζουμε πως με αυτή την συνεισφορά μας, η σημερινή γενιά θα εμπνευστεί
και συνεχίσει αυτή τη συζήτηση που γίνεται αυτήν τη στιγμή σε όλον τον πλανήτη, ώστε οι επόμενες γενιές να μπορούν να συνεχίσουν να ζουν το θαύμα και το μεγαλείο της ζωής στη γη μας».
*Απόσπασμα από το κείμενο του E. Burtynsky με τίτλο
«Η ζωή στην Ανθρωπόκαινο» από το λεύκωμα του ιδίου.
-https://www.athensvoice.gr/environment/521810_anthropokainos-epohi-i-
periodos-sok-poy-dianyoyme-se-ena-ntokimanter
*το λεύκωμα με τίτλο «Anthropocene», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Steidl
- https://steidl.de/Books/Anthropocene-3747495254.html
*το βιβλίο
- http://www.anthropocene.info/
...κι άλλες παρόμοιες δημοσιεύσεις:
- http://www.avgi.gr/article/10965/9463296/anthropokainos
- https://tvxs.gr/news/kosmos/anthropokainos-i-geologiki-epoxi-toy-anthropoy
- https://www.efsyn.gr/epistimi/mihanes-toy-noy/98012_anthropokainos-epohi-oi-synepeies-tis-anthropinis-alazoneias
- https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BB%CF%8C%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE
*Clearcut #1, Palm Oil Plantation, Borneo, Malaysia 2016
http://momus.ca/branding-the-anthropocene-canadas-art-institutions-privilege-the-artificial/clearcut-1-palm-oil-plantation-borneo-malaysia-2016/
*China turtle death: One of last four known Yangtze giant softshells dies
https://www.bbc.com/news/world-asia-47932731
800 million dollars have been raised in less than a week to rebuild Notre Dame. Here's what it looks like
Dandora Landfill #3, Plastics Recycling, Nairobi, Kenya (2016)
© Edward Burtynsky, courtesy Nicholas Metivier Gallery, Toronto
A man-made landscape is writ large on the screen in
Anthropocene: The Human Epoch
After its US premier at the Sundance Film Festival in Utah,
the visually stunning documentary heads to Berlin
DAVID D'ARCY
11th February 2019
The deep brown curves of a strip mine in New Mexico seem like contours of a woven carpet. So do the rows of a palm oil plantation in Borneo alongside a
lush green rainforest. A vast garbage dump in Kenya has its own luminous topography, with plastic gleaming like jewelled inlay. Like glowing flows of molten lava, these and the many manmade environments observed in the
film Anthropocene: The Human Epoch, which premiered at Sundance,
are no less troubling for their eerie allure.
Nature isn’t what it used to be.
Anthropocene refers to our current geological time, which scientists call the Holocene era (beginning some 11,700 years ago), characterised by the
receding of glaciers and the formation of today’s topography. The filmmakers and some scientists prefer the term Anthropocene because it stresses that
the crucial determining influence on the earth is now human.
This is a film of staggering visual power and bewildering beauty, the third
part of a trilogy by the director Jennifer Baichwal, the cinematographer
Nicholas de Pensier and the photographer Edward Burtynsky.
The project revealed a signature style from the first film in the trilogy, Manufactured Landscapes (2006), which drew largely on Burtynsky’s photographs, expanding his large-format images to an exponential degree...
[...]
Coal Mine #1, North Rhine, Westphalia, Germany (2015)
© Edward Burtynsky, courtesy Nicholas Metivier Gallery, Toronto
https://www.theartnewspaper.com/review/a-man-made-landscape-is-writ-large-on-the-screen-in-anthropocene-the-human-epoch
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου