...την βρήκα στο χωριό Αγία Τριάδα Ναυπλίου και ήταν πεσμένη στην άκρη
του δρόμου μέσα στα αίματα. Σταμάτησα νομίζοντας πως είναι νεκρή για
να την βγάλω από το δρόμο ώστε να μην περάσουν και άλλα αυτοκίνητα
από πάνω της...Το μόνο που κουνούσε ήταν τα μάτια της.
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μου είπε τόσα πολλά,μόνο με τα μάτια.
Δεν με κοίταζε και προσπαθούσε , όπως ήταν ξαπλωμένη και ανήμπορη,
να κρύψει το πρόσωπό της. Την έπιασα για να την βάλω στο αμάξι και
βογκούσε από τους πόνου καθώς όλο της το κορμί είναι γεμάτο πληγές.
Σύρθηκε και σφήνωσε το κεφάλι της ανάμεσα στην πόρτα του αυτοκινήτου
και στο κάθισμα ώστε να μην βλέπει τίποτα...
Στο κτηνιατρείο τα αποτελέσματα των
εξετάσεων δεν άργησαν να βγουν.
Μπουνιά στο στομάχι...καλααζάρ, ερλιχίωση,αιματοκρίτης 16,αιμοπετάλια
σχεδόν ανύπαρκτα,κρεατινίνη 2,5,ουρία
και συκώτι είναι τόσο ψηλά που δεν
μπορεί να τα διαβάσει το μηχάνημα...
Οι πληγές στο κορμί της βγάζουν υγρά
από παντού και μυρίζει θάνατο και σήψη...
-Στέλιο τι σκέφτεσαι? Λέει ο κτηνίατρος.
-Δε γίνεται τίποτα έεε?
-Νομίζω ότι πρέπει να σταματήσει η ταλαιπωρία της εδώ.
-Δε γίνεται τίποτα έεε?
-Ρε συ Στέλιο το ζώο υποφέρει , δεν το καταλαβαίνεις?
-Δε γίνεται τίποτα έεε?
-Δεν είμαι Θεός αλλά όλες οι ενδείξεις που έχω είναι απογοητευτικές.
-Μπορείς να κάνεις κάτι για να μην πονάει?
Με κοιτάζει ο γιατρός στα μάτια με απογοήτευση και τότε η Μάγια,
που είναι ξαπλωμένη στο εξεταστήριο , σηκώνει το πόδι της και το
βάζει πάνω στο χέρι μου....
Τα μάτια μου δεν άργησαν να βουρκώσουν...
Ο γιατρός χωρίς άλλη κουβέντα πέρασε ορό και ξεκίνησε τις ενέσεις.
Το βράδυ δούλευα και το κτηνιατρείο θα έκλεινε και έτσι την πήρα
μαζί μου στο αυτοκίνητο. Την σκέπασα με κουβέρτες και κάθε τόσο
έβαζα το καλοριφέρ του αμαξιού για να είναι ζεστά.
Περίπου στις δώδεκα το βράδυ έφαγε ένα ολόκληρο καλαμάκι κοτόπουλο.
Στις έξι το πρωί με περίμενε όρθια στα δυο μπροστινά πόδια και μόλις με
είδε κούνησε και την ουρά της!!
Στις οκτώ το πρωί την έβγαλα λίγο από το αυτοκίνητο αλλά δεν μπορεί
να περπατήσει, παρόλα αυτά έφαγε άλλο ένα καλαμάκι κοτόπουλο.
Τα φάρμακα είναι πολλά γιατί συν τοις άλλοις έχει απίστευτες πληγές που
μέσα από αυτές φαίνονται τα κόκαλα.
Δεν ελπίζω ότι θα βρεθεί κάποιος να την υιοθετήσει-φιλοξενήσει...
Δεν περιμένω να πληρώσει κανείς τον
δικό μου παραλογισμό να παλέψω με
τον Χάρο...
Αναλαμβάνω την ευθύνη της απόφασής μου
να κρατήσω την Μάγια στη ζωή και θα
παλέψω για αυτό ας είναι δυσβάσταχτα
το κόστος και η κούραση για την
περίθαλψή της.
Η έλλειψη χώρου είναι και αυτός ένας αποθαρρυντικός παράγοντας...
....παρόλα αυτά αν σε κάποιον περισσεύουν 50ml milteforan ή
αν κάποιος έχει κλειστό εξηντάρι που μπορεί να μου το πουλήσει
σε καλύτερη τιμή από τα 140ευρώ που το βρίσκω εγώ,
ας επικοινωνήσει μαζί μου στο 6944773252 Στέλιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου