Comment est-ce possible?...Notre Dame - Παναγία των Παρισίων Η Γαλλία σήμερα έχασε (έκαψε ) την ψυχή της !

 
...η Πόλη του Φωτός έλαμψε για ακόμη μια φορά! 
Αυτή τη φορά όμως από τις φλόγες που τύλιξαν 850 χρόνια ιστορίας! 
Η Παναγία των Παρισίων αποτελεί ένα από τα πλέον θαυμαστά 
αρχιτεκτονικά μνημεία του λεγόμενου γοτθικού ρυθμού. 
Ένα πραγματικό έργο τέχνης. 
Είναι μια μέρα θλίψης.
Μεγάλη Δευτέρα των Καθολικών...μάλιστα...

Σε 100 χρόνια τα βιβλία της ιστορίας θα αναφέρονται στο 
μελλοντικό Ευρωπαιστάν ως την ήπειρο που κάποτε την έλεγαν Ευρώπη...

«Δε φταίω εγώ,που ο δυνατός είναι ο διάβολος και όχι ο Θεός.
Παρθένα Μαρία,τη μάγισσα ετούτη εδώ,μην την αφήνεις τις ψυχές να καίει»
...και οι θύμισες τυλίχτηκαν στις φλόγες.

H Παναγία των Παρισίων (Notre Dame) φλέγεται... 
Ο Κουασιμόδος θρηνεί για το δράμα μας (Notre Drame) στο Παρίσι και τον κόσμο όλο.

...χρόνια την προστάτευε ο Κουασιμόδος.
Ο σύγχρονος άνθρωπος την άφησε και κάηκε 
«εκείνο που του έδινε λίγη ευτυχία ήταν οι καμπάνες. 
Τις αγαπούσε, τις χάιδευε, μιλούσε μαζί τους, τις κατανοούσε. 
Από τις καμπανούλες του καμπαναριού, μέχρι τη χοντρή καμπάνα, 
ένιωθε για όλες την ίδια στοργή» 
Άστεγος ο Κουασιμόδος του Ουγκό. 
Μεγάλη θλίψη

O εμβληματικός καθεδρικός Notre Dame de Paris 
(η Παναγία των Παρισίων) έχει ανακηρυχθεί από 
την UNESCO μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Η πρώτη πέτρα του ναού μπήκε το 1163 αλλά χρειάστηκαν 
180 ολόκληρα χρόνια για να αποπερατωθεί το αριστούργημα.

Η Παναγία των Παρισίων βρίσκεται στο νησί Ιλ ντε λα Σιτέ (Île de la Cité) του 
ποταμού Σηκουάνα, στο κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας και αποτελεί το 
σημείο μηδέν του Παρισιού, αφού από εκεί ξεκινούν να μετρούν όλες τις 
χιλιομετρικές αποστάσεις.
Η Παναγιά των Παρισίων είναι συνδεδεμένη με την ίδια την ιστορία του Παρισιού 
και όχι μόνον. 
Κτίστηκε πάνω στα θεμέλια ενός Ελληνο-ρωμαϊκού ναού του Διός,κάποια στιγμή 
τον 4ο αιώνα,και αρχικά ήταν εκκλησία του Αγίου Στεφάνου.
- Άλλες 4 εκκλησίες κτίστηκαν, διαδοχικά,πάνω στα θεμέλια των ναών αυτών και 
τελικά ο επίσκοπος του Παρισιού Maurice de Sully αποφάσισε να καθαρίσει τον 
τόπο από τα απομεινάρια των ναών αυτών και άλλων λειτουργικών χώρων που 
υπήρχαν τριγύρω και να κτίσει έναν πολύ μεγαλύτερο και πολύ πιο 
μεγαλοπρεπή ναό.
Η εκκλησία της Παναγίας των Παρισίων ξεκίνησε να κτίζεται το 1160 
χρησιμοποιώντας ως δομικά υλικά και τα υλικά από την κατεδάφιση των 
προηγουμένων ναών.
- Τον θεμέλιο λίθο έθεσε ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ο 12ος
και ο Πάπας Αλέξανδρος ο 3ος.
Αποπερατώθηκε το 1260, 100 χρόνια αργότερα.
Στην διάρκεια της ζωής της υπέστη πολλές προσθήκες και μετατροπέςμα και 
πολλές καταστροφές.
- Δέχθηκε σοβαρά πλήγματα το 1548,κατά την εξέγερση των Ουγενότωνπου 
κατέστρεψαν πολλά από τα αγάλματα της,θεωρώντας τα “ειδωλολατρικά”
- Υπέστη πολλές καταστροφές και λεηλασίες των θησαυρών της κατά την Γαλλική Επανάσταση του 1789,και κυρίως το 1793 όταν μετατράπηκε προσωρινά
από "Εκκλησία της Παναγίας"σε "Λατρευτήριο του Ανωτάτου Όντος"και σε 
"Λατρευτήριο του Ορθού Λόγου".
- Τότε αποκεφαλίσθηκαν και τα αγάλματα των 12 αποστόλων γιατί ο όχλος 
θεώρησε λανθασμένα πως ήταν αγάλματα νεκρών Γάλλων βασιλέων.
- Μα δεν ήταν μόνο αυτά τα αξιοσημείωτα που βίωσε η Παναγία των Παρισίων 
κατά την διάρκεια του πολυτάραχου βίου της...
- Εκεί, για παράδειγμα,στέφθηκε "Βασιλιάς της Γαλλίας"
ο Βρετανός Ερρίκος ο 6οςτο 1431κατά την διάρκεια του 100ετούς πολέμου
- Σε αυτήν στέφθηκε αυτοκράτορας της Γαλλίας ο Μέγας Ναπολέων, το 1804
- Εκεί παντρεύτηκε και την Αυτοκράτειρα,Μαρία Λουίζα της Αυστρίας.
- Εκεί ψάλθηκαν και οι νεκρώσιμες ακολουθίες πολλών προέρδων της 3ης 
Γαλλικής Δημοκρατίας
- Στα μέσα του 19ου αιώνα η Παναγία των Παρισίων ήταν ενεργή εκκλησία αλλά 
το εσωτερικό της ήταν μισοκατεστραμμένο από την έλλειψη συντήρησης.
- Έτσι, σε αυτήν την κατάσταση αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον Βίκτωρα Ουγκώ,
που φαντασιώθηκε πως εκεί κατοικούσε ο κακοφορμισμένος μα χρυσόκαρδος κωδωνοκρούστης Κουασιμόδος που ερωτεύτηκε την πανέμορφη καταρεγμένη Τσιγγανοπούλα Εσμεράλδα.
Χάρη στην συγκίνηση που προκάλεσε η ιφανταστική στορία αυτήτου Βίκτωρος Ουγκώ
διέταξε ο Βασιλιάς Λουδοβίκος Φίλιππος την ανακαίνιση της εκκλησίαςτο 1844.
- Η ανακαίνιση διάρκεσε κοντά 25 χρόνια και στην διάρκεια της εκτός από 
την ανακατασκευή κάποιων τμημάτων για τα οποία υπήρχαν γκραβούρες ή σχέδια,
προστέθηκαν και "μοντέρνα" τμήματα,όπως ο τεράστιος μυτερός της θόλος αλλά και 
κάμποσα νέα αγάλματα των μυθολογικών gargoylesστην Galerie des Chimères
- Κατά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο πυροβολισμοί προκάλεσαν διάφορες μικροζημιές 
κυρίως στα βιτρώ της,τα οποία αντικαταστάθηκαναπό άλλα βιτρώ,όχι ανακατασκευές 
των παλαιοτέρων,αλλά από μοντέρνα, “αφηρημένα” σχέδια.

- Εκεί γιόρτασαν οι Γάλλοι την απελευθέρωση τους από τους Ναζί το 1944, 
τραγουδώντας την δική τους εκδοχή του "Τη Υπερμάχω".
- Αυτή η Παναγία των Παρισίων κάηκε χθες από άγνωστα μέχρι στιγμής αίτια,αλλά πιθανότατα από κάποιο ατύχημα που ξεκίνησε κατά την διενέργεια εργασιών συντήρησης.
- Βλέποντας την να καίγεται δεν μπόρεσα να μην σκεφθώ πως χάνεται μπροστά στα 
μάτια μου ένα κομμάτι Ιστορίας και Πολιτισμού.
- Ένα παγκόσμιο σύμβολο.
Δεν μπόρεσα να μην σκεφθώ πως κάπως έτσι θα πρέπει να ένιωθαν οι κάτοικοι της Αλεξάνδρειας,βλέποντας την βιβλιοθήκη τους να καίγεται ή τον ονομαστό φάρο τού 
λιμανιού τους να τον καταπίνει η θάλασσα.
...πως κάπως έτσι θα πρέπει να ένιωθαν οι κάτοικοι της Ρόδου,βλέποντας τον 
Κολοσσό τους να γκρεμίζεται από σεισμό.
...πως κάπως έτσι θα πρέπει να ένιωθανοι κάτοικοι της Εφέσσου και της Αλικαρνασσού,βλέποντας το Ναό της Αφροδίτης και το Μαυσωλείο τους να παραδίδονται στις φλόγες και τον Εγκέλαδο.
...πως κάπως έτσι θα πρέπει να ένιωθανοι κάτοικοι της Βαρσοβίας ή της Δρέσδης,
βλέποντας τις πόλεις τους να καίγονταιαπό άκρο σε άκροκατά την διάρκεια του 
Β Παγκοσμίου Πολέμου.

Η Παναγία των Παρισίων
(περίεργο δεν είναι, που στο συλλογικό μας ασυνείδητο
διασώζεται το παλιό, "καθαρευουσιάνικο" όνομα της;)φυσικά,θα ανακαινιστεί και πάλι.
Κάτι θα κτιστεί στην θέση της,ίσως (λέγεται)με την συμμετοχή καλλιτεχνών από όλον 
τον κόσμο.
Και πιθανόν το αποτέλεσμα να είναι αισθητικά ικανοποιητκό και εντυπωσιακό.
*Αλλά δεν θα είναι πια “Η Παναγία των Παρισίων”.
Αυτήν την είδαμε να καίγεται μπροστά στα μάτια μας
να μετατρέπεται σε στάχτη και να καταρρέει χθες βράδυ...

 
Η στέγη της Notre Dame ήταν με επένδυση μολυβιού για να μην μπορεί 
να πάρει φωτιά από εξωτερική επίθεση ή κεραυνό,αλλά το εσωτερικό 
ήταν από δρυ - χρειάστηκαν 13.000 δρύες 300-400 ετών όταν κόπηκαν 
για την κατασκευή. 



 
Η Παναγία των Παρισίων χτίστηκε μεταξύ 1160 και 1200, που σημαίνει 
πως τα δοκάρια και οι κολώνες που κάηκαν ήταν πάνω από 1200 ετών. 

                                                     
Αυτά θα είναι και τα δυσκολότερα να αντικατασταθούν, σαν μονοκόμματη διάσταση 
και θα έχει ενδιαφέρον ποια λύση θα επιλεγεί για την 200+ τόννων στέγη - δεν υπάρχουν τέτοια δέντρα σήμερα και σίγουρα δεν υπάρχουν 13.000 τέτοια δέντρα διαθέσιμα για κοπή. Το αυτό και για το μολύβι υποθέτω.
Όταν συνέλθουν από το αρχικό σοκ,οι Γάλλοι της πυραμίδας του Λούβρου, 
του Πομπιντού, της Ρονσάμπ και του Πύργου του Άιφελ, θα μας εκπλήξουν όλους με 
τις λύσεις, που πέρα από το τεχνικό σκέλος, θα μιλούν για τη σχέση του σημερινού 
κόσμου με το μνημείο, για το μέλλον.

...και μας εξηγήσουν όλοι οι οπαδοί του καπιταλισμού, 
πώς είναι δυνατόν ενώ έχει προχωρήσει τόσο πολύ η επιστήμη 
και η τεχνολογία, να μην υπάρχει πυρασφάλεια σε μνημεία 
παγκόσμιας κληρονομιάς;
*Πώς είναι δυνατόν να σπαταλούνται δισεκατομμύρια κάθε χρόνο 
σε οπλικά συστήματα και να μη δίνονται χρήματα για την 
συντήρηση μνημείων;
*Πώς είναι δυνατόν να χορηγούνται δισεκατομμύρια σε φτηνά 
θεάματα κάθε χρόνο και να μην χορηγούνται μνημεία;
*Πώς είναι δυνατόν να γλίτωσε ένα μνημείο από πολέμους και 
θεομηνίες, από δύο παγκόσμιους πολέμους και να καταστράφηκε 
από πυρκαγιά τον 21ο αιώνα;
- Ο καπιταλισμός που στηρίζετε, καίει και καταστρέφει ό,τι 
δεν τον συμφέρει... μέχρι να κάψει όλη την ανθρωπότητα...