Η “κληρονομιά” … του Αλέξανδρου Ιόλα....

   

Όπως είναι γνωστό, ο Α. Ιόλας την 10ετία του ’80, στα έσχατα 
της πολυτάραχης ζωής του βρέθηκε σε ισχυρή ρήξη με το πολιτικό 
και δημοσιογραφικό κατεστημένο της εποχής. 
Πριν πεθάνει μάλιστα, θέλησε να κάνει δωρεά προς το ελληνικό κράτος 
τα πολύτιμης αξίας έργα τέχνης , αλλά
εισέπραξε αρνητική απάντηση. 
Απηυδησμένος από το κλίμα που επικρατούσε στην Ελλάδα και επιβαρυμένος 
από προβλήματα υγείας, έφυγε για τον τελευταίο σταθμό της ζωής του.

Η υπόθεση του κτήματος αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας, καθώς το ελληνικό κράτος στάθηκε ανίκανο να αξιοποιήσει πολιτισμικά ένα κληροδότημα τόσο μεγάλου μεγέθους. O αριθμός των έργων τέχνης που φιλοξενήθηκαν, υπολογίζεται  γύρω στα 11.000 και περιελάμβανε δημιουργούς όπως τους Πικάσο, Μιρό, Γουόρχολ, Ερνστ, Χατζηκυριάκο- Γκίκα, Τσαρούχη και πολλούς άλλους.  Ωστόσο, τα περισσότερα έκαναν φτερά, μαζί με τα γλυπτά και χαλιά που κοσμούσαν το εσωτερικό της οικίας του.  Ο θάνατός του έδωσε το έναυσμα για ένα πρωτοφανές πλιάτσικο, καθώς πολλά αντικείμενα κλάπηκαν τα επόμενα χρόνια.

To πρόσφατο αφιέρωμα των New York Times στον Αλ. Ιόλα, όπως και η έκθεση προς τιμή του με τίτλο: «Alexander the Great: the Iolas Gallery 1955-1987» μέχρι τις 26 Απριλίου, αποτελεί απόδειξη ότι η αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Ιόλα παραμένει ακόμη επίκαιρη.

Από τη στιγμή που η υπόθεση απασχολεί την πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα του κόσμου, αξίζει να διερωτηθεί κανείς τι μέλλει γενέσθαι. Πώς μπορεί να αξιοποιηθεί το εντυπωσιακό ανάκτορο, μετά από 27 χρόνια εγκατάλειψης; [....]http://www.absurdum.gr