Όταν δεν περνάει με ένα χάπι...

Υπάρχουν είδη πόνου που δεν αντιμετωπίζονται 
με ένα απλό χάπι.

Γι΄ αυτό στα περισσότερα δημόσια νοσοκομεία λειτουργούν 
ειδικά Κέντρα Πόνου. 
Ο χρόνιος πόνος που πρέπει να αντιμετωπίζεται στα
ειδικά Ιατρεία Πόνου 
των νοσοκομείων μπορεί να προέρχεται από καρκίνο, μυοσκελετικές παθήσεις, 
μεθερπητική νευραλγία, διαβητική νευροπάθεια κ.ά.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι ασθενείς με καρκίνο και χρόνια νοσήματα ότι
από το 1986 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αποφάσισε πως ο πόνος τους πρέπει να αντιμετωπίζεται στα ειδικά Κέντρα Πόνου και Παρηγορητικής Φροντίδας.

Και αυτό επειδή ο πόνος αυτός δεν περνάει με ένα απλό αναλγητικό χάπι, αλλά απαιτείται ολική αντιμετώπιση, δηλαδή αντιμετώπιση όχι μόνο του πόνου τους αλλά και των συμπτωμάτων που τον συνοδεύουν όπως ο έμετος, η σωματική καταβολή, η ανορεξία, ψυχολογικά προβλήματα κ.ά.

Τελικός στόχος είναι όχι απλώς η μείωση και εξάλειψη του πόνου αλλά η βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Στα Κέντρα Πόνου τους ασθενείς κουράρουν διάφορες ειδικότητες επιστημόνων- όπως ειδικός αλγολόγος, ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός, φυσικοθεραπευτής, νοσηλευτής στην προσπάθεια της ολιστικής προσέγγισης καθώς και γιατροί συναφών ειδικοτήτων- που συνεργάζονται για να αντιμετωπίσουν μια ειδική κατάσταση.

Χρόνια νοσήματα όπως η νόσος Αλτσχάιμερ, η σκλήρυνση κατά πλάκας, τα εγκεφαλικά επεισόδια, οι καρδιακές και νεφρικές ανεπάρκειες και η ινομυαλγία μπορεί να παρακολουθούνται στα Ιατρεία Πόνου και Παρηγορητικής Φροντίδας, σε συνεργασία με τους θεράποντες ιατρούς.

Επίσης, συχνά εφαρμόζονται επικουρικά εναλλακτικές θεραπείες όπως βελονισμός, σιάτσου, μουσικοθεραπεία, ρεφλεξοθεραπεία κ.ά. 

*....η προσέγγιση του θέματος από το :  briefingnews.gr