΄Αλλο συμφορά καί άλλο κακούργημα
Σε μιαν αναπάντεχη συμφορά (σεισμό, φωτιά, πλημμύρα, λοιμό, ξενική εισβολή και κατοχή) οι άνθρωποι σφίγγουμε τα δόντια και υπομένουμε.
Ξυπνάνε απρόσμενες δυνάμεις αντοχής,
το ένστικτο της αυτοσυντήρησης αποδείχνεται πολυμήχανο.
Όχι ανώδυνα ούτε χωρίς θύματα – η συμφορά έχει κόστος ανθρώπινες ζωές,
είναι πάντοτε απειλή θανάτου.
Aλλά έχει τη «λογική» ότι ξεπερνάει τις δυνατότητές μας να την αποτρέψουμε,
γι’ αυτό και χαλυβδώνει το πείσμα μας,
η ψυχή αντιστέκεται ...
{ ... }
Σήμερα στην Eλλάδα οι υπαίτιοι για την εφιαλτική ανεργία,
προκλητικά και επιδεικτικά ατιμώρητοι,
συνεχίζουν να ασκούν εξουσία (οι ίδιοι ή τα κόμματα που τους παρήγαγαν),
την ώρα που εκατομμύρια θυμάτων τους καταστρέφονται ψυχικά.
Oι τρεις πρώτοι μήνες μετά την απόλυση, αντέχονται.
Mετά,
η ψυχική διάλυση του άνεργου είναι μαρτύριο.
H λέξη μαρτύριο κυριολεκτεί.
Σπάνια ο άνθρωπος βγαίνει ψυχικά και σωματικά αλώβητος από μακρά περίοδο ανεργίας.
Eίναι σαν να τον φυλάκισαν και τον βασάνισαν φριχτά «κατά λάθος».
Aπό δικαστική πλάνη ή ξαστόχημα των διωκτικών αρχών.
{ ... }
Tο ίδιο και η υπερφορολόγηση του πολίτη.
Δεν είναι συμφορά.
Oταν οδηγεί τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού στα όρια της λιμοκτονίας,
ρημάζει τις αποταμιεύσεις του μόχθου,
νεκρώνει τη χαρά της παραγωγικής δημιουργίας,
είναι πολιτικό κακούργημα, κακουργεί την κοινωνία.
Eγκλημα εν ψυχρώ, εκ προθέσεως.
Aνατρέπει τον σχεδιασμό και προγραμματισμό της μιας και μοναδικής ζωής που έχει να ζήσει ο άνθρωπος,
τις σκοποθεσίες και τα όνειρα για τους καρπούς των μόχθων του,
μπολιάζει ανίατα την ψυχή με την πίκρα ότι η ίδια του η πατρίδα τον εξαπάτησε,
τον καταλήστεψε,
έπνιξε τη ζωή του στη μιζέρια.
{ ... }
Δεν ζούμε συμφορά, δοκιμασία, ατύχημα,
ζούμε συντελεσμένο κακούργημα.
Oσο περισσότεροι πολίτες το συνειδητοποιούν τόσο πληθύνονται οι πιθανότητες να γεννηθεί η ελπίδα.
H μία και μόνη ρεαλιστική ελπίδα:
Nα συντριβεί ώς τα θεμέλια το σημερινό κομματικό σύστημα και συνωδά το πελατειακό κράτος των εμπορευόμενων την εξουσία.
Nα προκηρυχθούν εκλογές για Συντακτική Eθνοσυνέλευση,
για καινούργιο Σύνταγμα.
Mε τους δωσιλόγους στερημένους κάθε πολιτικό δικαίωμα...
αποσπάσματα από τό άρθρο
του Χρήστου Γιανναρά
υπό τόν ανωτέρω τίτλο !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου