...δύο μήνες περιπλανιώμουν,Λευτέρης Παπαδόπουλος

                                                                                                

... δύο μήνες περίπου μακριά από την Αθήνα, 
από χωρίου εις χωρίον περιπλανώμενος, 
για ένα πράγμα βεβαιώθηκα - και αυτή την πεποίθησή μου την υπογράφω με δύο χέρια: 
η κρίση δεν έχει φτάσει στην επαρχία! 

-Στην πρωτεύουσα ο κόσμος αγωνιά, ασφυκτιά, 
δεν ξέρει τι τον περιμένει η αυριανή μέρα, 
αλλά στα χωριά οι άνθρωποι, όπως τον παλιό καλό καιρό: 
στις δουλειές τους, με τις παρέες τους, με ό,τι τέλος πάντων είναι «ζωή» στη «μικρή μας πόλη». 

Εδώ, 
κάθε τόσο και μια αυτοκτονία, για οικονομικούς κυρίως λόγους. 

Εκεί, 
γκρίνια μεν, 
αλλά και συνεχείς γιορτές, με τους άγιους πάντοτε στο κατώφλι!

 

Και βέβαια η ίδια, σχεδόν πανάρχαια, ιστορία: ακρίβεια! 

Ολα τα προϊόντα, υπερτιμημένα! 

Διαμαρτύρεται ο πελάτης, 

αλλά ο ταβερνιάρης, ο μπακάλης, ο ψαράς έχει έτοιμη την απάντηση: 

«διπλασιάσθηκαν τα μεταφορικά», 

«φωτιά και λάβρα τα εργατικά», 

«δεν έχω χέρια για να κάνω τη δουλειά μου». 

 

Αλλά η πραγματικότητα είναι άλλη: 

στα νησιά, ιδίως, δουλεύουν δύο μήνες δυόμισι το περισσότερο... 

και θέλουν να ζήσουν όλο τον χρόνο με τα λεφτά που θα βγάλουν αυτούς τους δυο - δυόμισι μήνες, 

έτσι, πάντα... 

και για αποδείξεις κ.λπ. ούτε κουβέντα! 

 

 

... δεν είναι μόνο η Υδρα που σήκωσε κεφάλι, 

* είναι όλη η Ελλάδα! 

 

Κανείς, 

εκτός από τον αθηναίο έμπορο, 

δεν σου δίνει απόδειξη! 

... και φυσικά απόδειξη δεν παίρνεις, τον θεό μπάρμπα να 'χεις, 

από υδραυλικό, ηλεκτρολόγο, χτίστη, μαραγκό, τεχνίτη. 

 

... αυτή είναι η Ελλάδα, που έλεγε και ο Σημίτης.... 

αλλά ούτε και ο ίδιος κατάφερε να βάλει στο χέρι τους μεγαλοαπατεώνες της πολιτικής και της οικονομίας.,

με τη «μαρίδα» των ηλεκτρολόγων θα ασχολιότανε...

Η «μαρίδα» όμως, όπως έχω ξαναγράψει πολλές φορές, 

είναι εκείνη που συστηματικά φοροδιαφεύγει και θεωρεί δικαίωμά της να μην πληρώνει φόρους. ..

 

... ενώ το θύμα της μισθωτής εργασίας τα ακουμπάει στο κράτος με το «καλημέρα στην πηγή».,

μπορούμε, όμως, 

έτσι να προχωρήσουμε ? 

-Το αίσθημα της αδικίας που σφίγγει τον λαιμό του εργαζόμενου 

είναι ένας από τους λόγους που τον οδηγεί στη φοροδιαφυγή 

και στην ανομία πάσης μορφής... 

 

κι έρχονται και από πάνω κάτι «σαΐνια» σαν τον Παπακωνσταντίνου, 

υποχρεώνουν τον κοσμάκη να μαζεύει αποδείξεις και ύστερα παίρνουν... πίσω το μέτρο, 

γιατί τα πράγματα δεν τα είχαν λογαριάσει σωστά!..

 

-Πόσες φορές μας έχουν πει ότι σε τόσα «τέρμινα» μπαίνουμε στην ανάπτυξη, 

βγαίνουμε στις αγορές, 

θα έχουμε πλεονάσματα κ.λπ. ? 

Αμέτρητες... 

πράγμα που σημαίνει ότι είναι ή ψεύτες ή ηλίθιοι! 

Κι αυτοί οι άνθρωποι, πάντα με την ψήφο μας, μας διοικούν, 

διορίζουν σε διάφορα πόστα το συγγενολόι τους 

και έρχονται κατόπιν και κάνουν κηρύγματα για ηθική και κράτος δικαίου...

πηγή : tanea.gr