Κωνσταντίνος Καβάφης «Η Σατραπεία»

Εικονογράφηση για ένα και μοναδικό αντίτυπο 
των Ποιημάτων του Καβάφη από το Γιάννη Τσαρούχη


Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται·
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε·
την Aγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Aυτά πού θα σ’ τα δώσει ο Aρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις. 

πιαίνεις:πηγαίνεις 

Σοφιστές:οι σοφοί, οι πνευματικοί άνθρωποι

Κ.Π. Καβάφης  Η Σατραπεία

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ γράφτηκε το 1910. 

Παρά το γεγονός ότι μπορούμε να διακρίνουμε συγκεκριμένους 

ιστορικούς υπαινιγμούς, ο ποιητής μάς πληροφορεί ότι 

δεν υπονοεί κατανάγκη το Θεμιστοκλή ή το Δημάρατο ούτε 

και κατανάγκη άνθρωπο πολιτικό 

(Γ. Λεχωνίτης, Καβαφικά αυτοσχόλια). 

Έτσι το ποίημα αποχτά μια γενικότητα διαχρονική.

ebooks.edu.gr/mod

Η Σατραπεία      Κ. Π. Καβάφης      Τί συμφορά, ἐνῶ εἶσαι καμωμένος   γιά τά ωραία καί μεγάλα ἔργα   ἡ ἄδικη αὐτή σου ἡ τύχη πάντα   ἐνθάρρυνσι κ' ἐπιτυχία να σέ άρνεῖται·   νά σ' ἐμποδίζουν εὐτελείς συνήθειες,   καί μικροπρέπειες, κι ἀδιαφορίες.   Καί τί φρικτή ἡ μέρα πού ἐνδίδεις   (ἡ μέρα πού ἀφέθηκες κ' ἐνδίδεις),   καί φεύγεις ὁδοιπόρος γιά τά Σοῦσα,   καί πιαίνεις στον μονάρχην Ἀρταξέρξη   πού εὐνοϊκά σέ βάζει στήν αὐλή του,   καί σέ προσφέρει σατραπεῖες καί τέτοια.   Καί σύ τά δέχεσαι μέ ἀπελπισία   αὐτά τά πράγματα ποὺ δὲν τὰ θέλεις.   Ἄλλα ζητεί ἡ ψυχή σου, γι' ἄλλα κλαίει·   τὸν ἔπαινο του Δήμου καί τῶν Σοφιστῶν,   τὰ δύσκολα καὶ τ' ἀνεκτίμητα Εὗγε·   τὴν Αγορά, τὸ Θέατρο, καί τούς Στεφάνους.   Αὐτά ποῦ θὰ στὰ δώσει ὁ Ἀρταξέρξης,   αὐτά ποῦ θὰ τὰ βρεῖς στὴ σατραπεία·   καὶ τί ζωὴ χωρὶς αὐτά θὰ κάμεις.

The Satrapy  C.P. Cavafy Too bad that, cut out as you are for grand and noble acts, this unfair fate of yours never helps you out, always prevents your success; that cheap habits get in your way, pettiness, or indifference. And how terrible the day you give in the day you let go and give in) and take the road for Susa to find King Artaxerxes, who, propitiously, gives you a place at his court and offers you satrapies and things like that— things you don't want at all, though, in despair, you accept them just the same. You're longing for something else, aching for other things: praise from the Demos and the Sophists, that hard-won, that priceless acclaim— the Agora, the Theatre, the Crowns of Laurel. You can't get any of these from Artaxerxes, you'll never find any of these in the satrapy, and without them, what kind of life will you live?

Κ. Π. Καβάφη, Άπαντα, Εκδόσεις Ίκαρος, 1972, σελ. 16
C.P. Cavafy, Collected Poems, page 23, 
Translated by Edmund Keely & Phillip Sherrad, 
Edited by George Savidis

*παρακαλώ τους ειδικούς του πολυτονικού να ρίξουν μια ματιά