Η "Υπόσχεση" δόθηκε...Στην Ελεύθερη Παλαιστίνη
το κτήριο της αμερικανικής πρεσβείας θα παραχωρηθεί στην Χεζμπολλά...
Από αρχές του 1992 έρχονταν "μηνύματα" μέσα από κύκλους στα κέντρα
λήψης αποφάσεων στις ΗΠΑ, που έλεγαν ότι "Οι διαπραγματεύσεις
PLO-ΗΠΑ-Ισραήλ υπονομεύουν το εβραϊκό όνειρο για τη Γη της Επαγγελίας...
δεν πρέπει να προχωρήσει η λύση δυο κρατών".
Οι συζητήσεις μέσα στα κέντρα "έφτασαν στο επιχειρησιακό επίπεδο" για
"ακύρωση των όποιων "Συμφωνιών" στο έδαφος".
Αμέσως μετά την ανακοίνωση ότι οι διαπραγματευτές στο Όσλο κατέληξαν σε
"Συμφωνίες" και ορίστηκε ημερομηνία υπογραφής τους το 1993 στο Λευκό Οίκο και,
μάλιστα παρουσία των Αραφάτ-Κλίντον-Ράμπιν, κινητοποιήθηκαν το ακροδεξιό
εβραϊκό λόμπι στις ΗΠΑ και το ακραίο θρησκευτικό κατεστημένο στις ΗΠΑ.
Η συμμαχία αυτή έστησε σε αμερικανικές πολιτείες μηχανισμούς χρηματοδότησης
έργων ανέγερσης νέων εβραϊκών αποικιών και επέκταση των ήδη υπαρχόντων,
στις περιοχές που οι Συμφωνίες περιλάμβαναν για να παραχωρηθούν μελλοντικά
στην Παλαιστινιακή Αρχή.
Καμία πλευρά από αυτές που υπέγραψαν τις "Συμφωνίες" δεν κατάφερε ποτέ
να εμποδίσει την υλοποίηση του σχεδίου των ακροδεξιών στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ.
Στην Ανατολική Ιερουσαλήμ , ο αριθμός των Εβραίων αποίκων αυξήθηκε από
141.000 το 1992 έως 170.400 το 2000, και στην στην Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα
της Γάζας ο αριθμός των αποίκων αυξήθηκε από 109.784 το 1992
σε 213.672 το 2001.
Η Συμμαχία των ακροδεξιών κατάφερε να στήσει ένα ακόμα μεγάλο εμπόδιο
στο δρόμο της ειρήνης στην Παλαιστίνη, επεξεργάστηκε και ψήφισε στο αμερικανικό κογκρέσο νόμο, που ουσιαστικό αφαιρεί το καθεστώς της Ιερουσαλήμ από
τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, είναι ο γνωστός νόμος περί αναγνώρισης της κατεχόμενης Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ και της μετακίνησης
της αμερικανικής Πρεσβείας εκεί, που εγκρίθηκε από τα δυο σώματα του
Αμερικανικού Κογκρέσου στις 23-24 Οκτωβρίου 1995.
Δέκα μέρες μετά και συγκεκριμένα στις 4 Νοεμβρίου 1995 ένας ακροδεξιός
Εβραίος Γιγκάλ Αμίρ δολοφονεί τον Ράμπιν δολοφονήθηκε με πυροβολισμό κατά
τη διάρκεια ομιλίας του στο Τελ Αβίβ.
Ο νόμος και η δολοφονία ήταν τα "μηνύματα" που έλαβαν όλοι πια στη Μέση Ανατολή
ότι οι ΗΠΑ και το κράτος του Σιωνισμού δεν θέλουν ειρήνη.
Από εκεί και πέρα ο δρόμος της "Στρατηγικής Αντίστασης" μέσα στην κατεχόμενη
Παλαιστίνη, με όλες τις μορφές ήταν μονόδρομος και επιβαλλόταν οι ένοπλες
οργανώσεις να ακολουθήσει άλλες τακτικές για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης
από το Σιωνισμό και τις ΗΠΑ.
Nasim Hanna Alatras
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1843480762390981&set=a.129884350417306.26735.100001872256106&type=3&theater
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1842554055816985&set=a.129884350417306.26735.100001872256106&type=3&theater
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου