... Γιασμίνα Ρεζά, γεννημένη στο Παρίσι
είναι από τα πιο συζητημένα πρόσωπα της σύγχρονης Γαλλικής κουλτούρας...
...οι δημόσιες εμφανίσεις της είναι σπάνιες.
Για πολύ κόσμο έγινε γνωστή με το βιβλίο της «Αυγή βράδυ ή νύχτα»
ένα ιδιότυπο πορτρέτο του Νικολά Σαρκοζί,
κατά την περίοδο της προεκλογικής του καμπάνιας για το ύπατο πολιτικό αξίωμα
της Γαλλίας το 2006.
- Εκείνη παρακολούθησε βήμα προς βήμα την καμπάνια του,
σαν τον ζωγράφο μπροστά στο μοντέλο του,
που βλέπει πράγματα γοητευτικά και απωθητικά, όπως έχει πει.
-*- «Επειδή η πολιτική δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική ζωή. Μοιάζει με ναρκωτικό. Ο χρόνος περνά μπροστά από τους πολιτικούς με κινηματογραφική ταχύτητα. Ζουν καταιγιστικά και δεν βλέπουν τη ζωή τους. Είναι σε μια τρεχάλα, δεν παρατηρούν την καθημερινή ημέρα, όπως λέει και ο τίτλος του βιβλίου μου».
... οι κακές γλώσσες έλεγαν πως απέβλεπε στη θέση του υπουργού Πολιτισμού.
... ο ίδιος ο Σαρκοζί την είχε προειδοποιήσει ότι «και να τον κατεδαφίσει, θα τον ενισχύσει».
Πολύ νωρίτερα όμως η Ρεζά
τις θεατρικές σκηνές πολλών χωρών - σε 35 χώρες έχουν μεταφραστεί
και ανέβει τα πολυβραβευμένα θεατρικά της.
- Στην Ελλάδα έχουν ανέβει το περίφημο «Αρτ»
και ο «Θεός της σφαγής»
που με τίτλο «Carnage»σκηνοθετήθηκε από τον Πολάνσκι.
= Το πρώτο βιβλίο της Ρεζά που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα είναι
το «Λόγια που δεν είπαμε ποτέ» με τον συγκλονιστικό μονόλογο
ενός πατέρα προς τον γιο του.
= Η συμμετοχή του θεατρικού της έργου στο επίσημο ρεπερτόριο της Κομεντί Φρανσέζ
θεωρείται κάτι πολύ σπάνιο για ζώντα συγγραφέα.
= Η γραφή της είναι κομψή, άμεση, με ένα χιούμορ που σπάει κόκαλα..
= Ανάμεσα στα βιβλία που αγαπά η κοσμοπολίτισσα Γιασμίνα Ρεζά
φίλη του Κούντερα, του Πολάνσκι και πολλών άλλων,
είναι η έκδοση «Το στεφάνι και η λύρα»
*μια συλλογή με αρχαία ελληνική ποίηση,
σε επιλογή και μετάφραση Μαργκερίτ Γιουρσενάρ.
-_- Για την εμπειρία της από τη συνεργασία της
με τον φίλο της Ρομάν Πολάνσκι
στην κινηματογραφική μεταφορά του έργου της «Θεός της σφαγής» είπε:
«Με τον Πολάνσκι είμαστε φίλοι πολλά χρόνια.
Το συγκεκριμένο έργο ήταν εύκολο να μεταφερθεί γιατί δεν υπάρχουν παύσεις,
σιωπές, όπως στο θέατρο.
Μου ζήτησε να προσθέσει μια σκηνή και άλλαξε και το τέλος.
Με ρωτάτε αν θα το ξανακάνω ?
Η απάντηση μου είναι αρνητική» ...παρόλο που έλαβε από κοινού με τον σκηνοθέτη,
το Βραβείο Cesar καλύτερης διασκευής σεναρίου.
~*~
{ ... από μια συνέντευξη για την εφημερίδα «Μοντ», τον Ιούνιο του 2010,
στον Ελληνα δημοσιογράφο και συγγραφέα Γιώργο Αρχιμανδρίτη }
... προέρχομαι από το «πουθενά».
Δεν έχω τόπο, δεν έχω ρίζες.
Οι γονείς μου ήταν και οι δύο ξένοι, από διαφορετικές χώρες,
και τους διακατείχε η επιθυμία να σβήσουν εντελώς το παρελθόν τους.
Δεν θέλησαν να μου μεταδώσουν ούτε τη γλώσσα τους ούτε τη θρησκεία τους
ούτε κάποια εικόνα ή ιστορία από το παρελθόν τους.
Ο πρώτος και μοναδικός τόπος που είχα ποτέ στη ζωή μου είναι η γλώσσα». (... )
«Πάντα περιγράφω μικρές λύπες, μικροτραυματισμούς της καθημερινής μας ζωής.
Ούτε τραγωδίες ούτε μεγάλα θέματα.
* Ποτέ δεν τα περιγράφω με πάθος, με υπερβολές...
... δεν κλαίει ο θεατής αλλά ούτε και τα κάνω ευχάριστα.
Μικροπράγματα που κανείς δεν τους δίνει σημασία αλλά μας καθορίζουν».
«Πιστεύω ότι ο γάμος , σαν κοινωνικό πρότυπο,
είναι καταδικασμένος σε αποτυχία.
Και γι' αυτό σε οτιδήποτε έχω γράψει δεν υπάρχει ευτυχισμένο ζευγάρι.
Πιστεύω ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του «άγριος»
και ο συμβιβασμός με τον άλλον είναι αφύσικος».
** Πού οφείλεται η επιτυχία των βιβλίων της ?
Για την ίδια, ίσως επειδή «δεν είμαστε ικανοί να ζήσουμε το παρόν
κι επειδή η ζωή στην καθημερινότητά της κυλά ήρεμα, βαρετά.
Σπάνια συμβαίνει κάτι, γι αυτό ζούμε μέσα από την ανάγνωση
και την παραγωγή βιβλίων.
Αντίθετα στη λογοτεχνία,
όπως και στο θέατρο ο χρόνος είναι απόλυτα συμπυκνωμένος,
συμβαίνουν γεγονότα.
... Γι αυτό γράφω , για να υπάρξει ζωντάνια, να συμβεί κάτι ».
=#= Ετσι απάντησε για τις ρίζες της η εβραϊκής καταγωγής Γιασμίνα Ρεζά,
με ουγγρικές, ιρανικές και ρωσικές καταβολές.
πηγές...διάφορες !!!
Ρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου