«ει γάρ η αλήθεια του Θεού εν τω εμώ ψεύσματι
επερίσσευσεν εις την δόξαν αυτού, τί έτι καγώ
ως αμαρτωλός κρίνομαι,».
Μετάφραση: «Εάν διά τoυ ψεύδoυς μoυ η αλήθεια επερίσσευσεν εις την δόξαν αυτού, τί έτι καγώ
ως αμαρτωλός κρίνομαι,».
τoυ Θεoύ κατεδείχθη μεγάλη πρoς δόξαν τoυ,
γιατί ακόμη κατακρίνoμαι ως αμαρτωλός;»
γιατί ακόμη κατακρίνoμαι ως αμαρτωλός;»
*Απόστολος Παύλος, Προς Ρωμαίους Επιστολή, 3: 7.
1. Εισαγωγή
Μια προσεκτική μελέτη της Χριστιανικής απολογητικής από τον
1ο και 2ο αιώνα Κ. Ε. μέχρι και σήμερα (με πρώτους γνωστούς
απολογητές τον Αριστείδη, 126 Κ. Ε., τον Quadratus - Κοδράτος -,
126 Κ. Ε., τον εκ Παλαιστίνης Ιουστίνο, «φιλόσοφο και μάρτυρα»
όπως αρέσει στους Χριστιανούς να τον αποκαλούν, 140-150 Κ. Ε.,
κ.ά., αρκετά έργα των οποίων σώζονται), οδηγεί στα γενικά
συμπεράσματα που αναπτύσσομε εδώ περιληπτικά.
Τα συμπεράσματά μας δεν μπορεί να είναι όλα όσα μπορούν να
εξαχθούν επ' αυτού του αχανούς θέματος.
Θα αποφύγομε μερικά κεφάλαια αυτού του αχανούς θέματος,
τις πιο πολλές λεπτομέρειες και πολλά στοιχεία για να μην
επεκταθούμε από άρθρο σε πολυσέλιδο βιβλίο.
Ακόμα δεν μπορούμε να καταγράψομε όλες τις σχετικές αναφορές
από τη Βίβλο.
Είναι υπερβολικά πολλές και θα αρκεστούμε μόνο σεολίγες.
Όμως, η διεθνής βιβλιογραφία πάνω στο θέμα μας είναι εκτενής
και πλήρης ώστε ο κάθε ενδιαφερόμενος αναγνώστης και ερευνητής
μπορεί να βρει ό,τι παραλείπομε για να το ερευνήσει.
2. Μέθοδοι και τακτικές
Εκ πρώτης όψεως, η Χριστιανική απολογητική εμφανίζεται ως ρητορικό όργανο, δηλαδή όργανο του προφορικού και γραπτού λόγου, η χρήση του οποίου σκοπό έχει την αποσαφήνιση, προβολή και απόδειξη της υπερτάτου
και εξ αποκαλύψεως αληθείας των «θέσεων» της Χριστιανικής θρησκείας
και συνεπώς η ανθρωπότητα οφείλει να την αποδεχθεί και όχι να την διώκει.
Στο βάθος και στην ουσία της όμως, η Χριστιανική απολογητική δεν είναι
τίποτα άλλο παρά ένα κόλπο, μια σοφιστικοειδής (και όχι σοφιστική)
τεχνική η οποία χρησιμοποιεί διάφορα τεχνάσματα, γενικολογίες,
παραπλανητικές απαντήσεις, κόλπα και παρόλες, σοφιστείες, τρικλοποδιές,
εντυπώσεις, μορφασμούς, διάφορα σχήματα λόγου, μπερδέματα, κατάργηση
ή διαστροφή της λογικής με λογικά σφάλματα και άλματα, συσκότιση της Ιστορίας, παραποίηση γεγονότων και δεδομένων, κλπ. για να:
(1) Δικαιολογεί με κάθε μέσο κάθε λάθος, αυθαιρεσία,
αντίφαση και παραλογισμό που υπάρχει εντός της
Χριστιανικής πίστεως.
αντίφαση και παραλογισμό που υπάρχει εντός της
Χριστιανικής πίστεως.
(2) Να συγκρατεί τα θύματα των αδαών ή ημιμαθών και
εξαθλιωμένων πιστών στις αγκάλες της Χριστιανικής πίστεως
και να αρπάζει εντός αυτών τους επιπολαίους και εκείνους
που δεν έχουν καμία διάθεση για έρευνα, λογική εξέταση και κρίση.
εξαθλιωμένων πιστών στις αγκάλες της Χριστιανικής πίστεως
και να αρπάζει εντός αυτών τους επιπολαίους και εκείνους
που δεν έχουν καμία διάθεση για έρευνα, λογική εξέταση και κρίση.
(3) Να χρησιμοποιεί τη γκρίνια, την ικεσία και κάθε άλλο
παρόμοιο μέσο για να προκαλεί την ανοχή, την συμπάθεια,
τον οίκτο, κλπ., των μη Χριστιανών, αντιπάλων και μη, ώστε
η Χριστιανική θρησκεία να καρπούται ειρηνική συνύπαρξη
όταν ήταν αδύνατη κατά τους τρεις πρώτους αιώνες.
παρόμοιο μέσο για να προκαλεί την ανοχή, την συμπάθεια,
τον οίκτο, κλπ., των μη Χριστιανών, αντιπάλων και μη, ώστε
η Χριστιανική θρησκεία να καρπούται ειρηνική συνύπαρξη
όταν ήταν αδύνατη κατά τους τρεις πρώτους αιώνες.
(4) Να δικαιολογεί κάθε είδους βία, νοθεία και καταστροφή που
ήταν προς όφελός της όταν έγινε ισχυρή από τον «Μέγα»
Κωνσταντίνο και μετά.
ήταν προς όφελός της όταν έγινε ισχυρή από τον «Μέγα»
Κωνσταντίνο και μετά.
(5) Να επιδεικνύει ψευδόμενη κάποιες ηθικές αρχές,
τελετουργίες, μυστήρια, κλπ, ως Χριστιανικές πρωτοτυπίες,
ενώ όλα αυτά προϋπήρχαν σε πάρα πολλές προηγούμενες
θρησκείες, διδασκαλίες, φιλοσοφικές τάσεις και σχολές.
Μεταξύ αυτών ήταν οι: Νεο-πυθαγόρειοι, νεο-πλατωνικοί,
στωικοί, σοφιστές, θεραπευτές της Αιγύπτου, γνωστικοί,
ζωροάστρες, μιθραϊστές, γυμνοσοφιστές (βουδιστές, ινδουιστές),
η σχολή του Εβραίου γραμματοδιδασκάλου Χιλέλ του Πρεσβυτέρου
(παππού του Γαμαλιήλ των Πράξεων των Αποστόλων 5: 33-41),
διάφοροι άλλοι Εβραίοι ραβίνοι, κά.
τελετουργίες, μυστήρια, κλπ, ως Χριστιανικές πρωτοτυπίες,
ενώ όλα αυτά προϋπήρχαν σε πάρα πολλές προηγούμενες
θρησκείες, διδασκαλίες, φιλοσοφικές τάσεις και σχολές.
Μεταξύ αυτών ήταν οι: Νεο-πυθαγόρειοι, νεο-πλατωνικοί,
στωικοί, σοφιστές, θεραπευτές της Αιγύπτου, γνωστικοί,
ζωροάστρες, μιθραϊστές, γυμνοσοφιστές (βουδιστές, ινδουιστές),
η σχολή του Εβραίου γραμματοδιδασκάλου Χιλέλ του Πρεσβυτέρου
(παππού του Γαμαλιήλ των Πράξεων των Αποστόλων 5: 33-41),
διάφοροι άλλοι Εβραίοι ραβίνοι, κά.
(6) Να καυχάται διά κοινωνικούς άθλους του Χριστιανισμού,
τους οποίους ουδέποτε διέπραξε, μεταξύ των οποίων
συγκαταλέγονται: Η κατάργηση της δουλείας, η καλυτέρευση
της κοινωνικής θέσεως της γυναίκας, η απεμπόληση
μυθολογιών και δεισιδαιμονιών ως ψεύδη, κλπ.
τους οποίους ουδέποτε διέπραξε, μεταξύ των οποίων
συγκαταλέγονται: Η κατάργηση της δουλείας, η καλυτέρευση
της κοινωνικής θέσεως της γυναίκας, η απεμπόληση
μυθολογιών και δεισιδαιμονιών ως ψεύδη, κλπ.
(Εδώ οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι η σχολαστική φιλοσοφία
στη Δυτική Εκκλησία καθώς και όλες οι αλλοπρόσαλλες και
βίαιες προσπάθειες συνόδων κλπ. για τη διατύπωση και
την κατοχύρωση του δόγματος δεν είναι μέρος της απολογητικής
και δεν πρέπει να μπερδεύονται μ' αυτήν.).
στη Δυτική Εκκλησία καθώς και όλες οι αλλοπρόσαλλες και
βίαιες προσπάθειες συνόδων κλπ. για τη διατύπωση και
την κατοχύρωση του δόγματος δεν είναι μέρος της απολογητικής
και δεν πρέπει να μπερδεύονται μ' αυτήν.).
Σήμερα, όπως και κατά την Βυζαντινή εποχή, στις διάφορες ιερατικές
σχολές διδάσκουν το μάθημα της «ρητορικής».
Αυτό δεν έχει καθόλου το νόημα που υπήρχε περί Ρητορικής
στην Αρχαία Ελλάδα και Ρώμη. Όπως και σε όλη τους την δισχιλιετή
ιστορία, αυτό που συνεχώς προσπαθούν να μάθουν είναι το
πως θα καταφέρουν να μπαλώσουν και να καμουφλάρουν τα συνεχώς
προκύπτοντα ερωτήματα, προβλήματα ζητήματα, αντιφάσεις,
ανοησίες, βλακείες, κλπ, επί. της χριστιανικής πίστεως αντί να τα
ξελασπώσουν με ορθά επιχειρήματα και να παρέξουν πειστικές
απαντήσεις διά την αλήθειαν που αυτοί κατέχουν και οι άλλοι δεν
ημπορούν να δουν.
Προσπαθούν να ανακαλύψουν ψευδοεπιχειρήματα, μπερδέματα,
υπεκφυγές, διαστροφές λόγων και νοημάτων, κλπ., για να
αντιπαρέλθουν τους αντιρρησίες και ερευνητές οι οποίοι συνεχώς
και πειστικώς ανακαλύπτουν πόσο διάτρητη, φτιαχτή, επινενοημένη
και ψευδής είναι η χριστιανική θρησκεία.
Αυτό το γεγονός φανερώνει το ψευδές και το ανέντιμο των
επιχειρημάτων τους όπως και της πίστεώς τους και ξεμπροστιάζει
τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά τους.
Με τέτοια λοιπόν φτηνιάρικα και ανέντιμα μέσα προσπαθούν
οι χριστιανοί απολογητές, να συγκρατήσουν τους αδαείς και τους
αφελείς, που είναι και η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού,
στην σαγήνη της χριστιανικής πίστεως.
Ιδού τα μέσα και ιδού τα χάλια τους
Για την συνέχεια κλικ στους συνδέσμους που ακολουθούν:
σχολές διδάσκουν το μάθημα της «ρητορικής».
Αυτό δεν έχει καθόλου το νόημα που υπήρχε περί Ρητορικής
στην Αρχαία Ελλάδα και Ρώμη. Όπως και σε όλη τους την δισχιλιετή
ιστορία, αυτό που συνεχώς προσπαθούν να μάθουν είναι το
πως θα καταφέρουν να μπαλώσουν και να καμουφλάρουν τα συνεχώς
προκύπτοντα ερωτήματα, προβλήματα ζητήματα, αντιφάσεις,
ανοησίες, βλακείες, κλπ, επί. της χριστιανικής πίστεως αντί να τα
ξελασπώσουν με ορθά επιχειρήματα και να παρέξουν πειστικές
απαντήσεις διά την αλήθειαν που αυτοί κατέχουν και οι άλλοι δεν
ημπορούν να δουν.
Προσπαθούν να ανακαλύψουν ψευδοεπιχειρήματα, μπερδέματα,
υπεκφυγές, διαστροφές λόγων και νοημάτων, κλπ., για να
αντιπαρέλθουν τους αντιρρησίες και ερευνητές οι οποίοι συνεχώς
και πειστικώς ανακαλύπτουν πόσο διάτρητη, φτιαχτή, επινενοημένη
και ψευδής είναι η χριστιανική θρησκεία.
Αυτό το γεγονός φανερώνει το ψευδές και το ανέντιμο των
επιχειρημάτων τους όπως και της πίστεώς τους και ξεμπροστιάζει
τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά τους.
Με τέτοια λοιπόν φτηνιάρικα και ανέντιμα μέσα προσπαθούν
οι χριστιανοί απολογητές, να συγκρατήσουν τους αδαείς και τους
αφελείς, που είναι και η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού,
στην σαγήνη της χριστιανικής πίστεως.
Ιδού τα μέσα και ιδού τα χάλια τους
Για την συνέχεια κλικ στους συνδέσμους που ακολουθούν:
Ιωάννης, Νεοκλής Φιλάδελφος, Μ. Ρούσσος,
Δρ. Καθηγητής Μαθηματικών
Ερευνητής βιβλικών και χριστιανικών ζητημάτων,
Μιννεσότα, ΗΠΑ,
Ιανουάριος 2008.
*εδώ : http://eineken.pblogs.gr/2008/11
και άλλη μία περίπλοκη δημοσίευση τού
ιδίου γιά τον Παλλαδά εδώ ΠΑΛΛΑΔΑΣ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΥΣ
ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΨΕΥΔΗ
ΤΩΝ ΝΕΟΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΑΠΟΛΟΓΗΤΩΝ...
http://eineken.pblogs.gr/2011/02/palladas-o-alex
και άλλη μία περίπλοκη δημοσίευση τού
ιδίου γιά τον Παλλαδά εδώ ΠΑΛΛΑΔΑΣ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΥΣ
ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΨΕΥΔΗ
ΤΩΝ ΝΕΟΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΑΠΟΛΟΓΗΤΩΝ...
http://eineken.pblogs.gr/2011/02/palladas-o-alex
*φωτό από i-rena
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου