Αυτός ο τόπος που μας ματώνει
κι αυτός ο αέρας που μας φαρμακώνει,
με μια σημαία μας έχει ντύσεικι αυτός ο αέρας που μας φαρμακώνει,
μιας ξένης χώρας που έχει χρόνια σβήσει.
~
Αυτός ο τόπος που έχει ανοίξει
βαθιά πηγάδια και πικρά να πνίξει,
αυτός ο τόπος, αυτό το χώμα
και πεθαμένους δε μας θέλει ακόμα.
βαθιά πηγάδια και πικρά να πνίξει,
αυτός ο τόπος, αυτό το χώμα
και πεθαμένους δε μας θέλει ακόμα.
~
Ποιος είμαι κι ήρθα, χωρίς ελπίδα
με μια πατρίδα σαν τη νυχτερίδα
και κυματίζω σαν μια σημαία
μπροστά στην Κίρκη και στον Οδυσσέα
με μια πατρίδα σαν τη νυχτερίδα
και κυματίζω σαν μια σημαία
μπροστά στην Κίρκη και στον Οδυσσέα
~
Αυτός ο τόπος που έχει ανοίξει
βαθιά πηγάδια και πικρά να πνίξει,
αυτός ο τόπος, αυτό το χώμα
και πεθαμένους δε μας θέλει ακόμα.
βαθιά πηγάδια και πικρά να πνίξει,
αυτός ο τόπος, αυτό το χώμα
και πεθαμένους δε μας θέλει ακόμα.
...στο τέλος έχει ενδιαφέρον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου