Σήμερα όλοι το λένε το… παλιό Ρολόι.
Και όμως παλιό δεν έγινε ποτέ, αφού για τους Πειραιώτες
ποτέ δεν έπαψε να χτυπά…
Μπορεί εκείνο να μην υπάρχει πια, όμως για εκείνους ακόμα
αποτελεί το σημείο κατατεθέν της πόλης τους…
Άλλωστε, ακόμα και σήμερα, συνδέεται άρρηκτα με την εικόνα
της πόλης, ενώ η αποτύπωσή του σε γραμματόσημα ή –παλαιότερα-
τηλεκάρτες, αποδεικνύει ότι, ίσως και να μην ήταν σωστή
εκείνη η απόφαση…
Η απόφαση που πάρθηκε επί δημαρχίας Σκυλίτση και υλοποιήθηκε
στις 18 Δεκεμβρίου του 1968..
Τότε ο Πειραιάς αποχαιρέτισε το ρολόι του…
Και όμως παλιό δεν έγινε ποτέ, αφού για τους Πειραιώτες
ποτέ δεν έπαψε να χτυπά…
Μπορεί εκείνο να μην υπάρχει πια, όμως για εκείνους ακόμα
αποτελεί το σημείο κατατεθέν της πόλης τους…
Άλλωστε, ακόμα και σήμερα, συνδέεται άρρηκτα με την εικόνα
της πόλης, ενώ η αποτύπωσή του σε γραμματόσημα ή –παλαιότερα-
τηλεκάρτες, αποδεικνύει ότι, ίσως και να μην ήταν σωστή
εκείνη η απόφαση…
Η απόφαση που πάρθηκε επί δημαρχίας Σκυλίτση και υλοποιήθηκε
στις 18 Δεκεμβρίου του 1968..
Τότε ο Πειραιάς αποχαιρέτισε το ρολόι του…
Η απόφαση δεν άφηνε περιθώρια: Κατεδάφισις…
Το Δημοτικό Συμβούλιο απλά συμφώνησε.
15 ψήφοι υπέρ και 2 κατά.
Κατά ήταν μόνο η αδερφή της Κατίνας Παξινού, Αθηνά Δηλαβέρη
και ο Ιωάννης Λέντζος.
Αντίθετα, επιφανείς Πειραιώτες και «υπεύθυνοι» συγκοινωνιών,
έβλεπαν στο «άσχημο» κτήριο που φιλοξενούσε το Ρολόι,
ένα εμπόδιο στην ομαλή κίνηση στον Πειραιά…
Η ιστορία του Ρολογιού είχε ξεκινήσει περίπου έναν αιώνα πριν,
όταν Δήμαρχος Πειραιά, ήταν ο Α. Μουτζόπουλος, ο οποίος είχε
προσφέρει ως δωρεά τα τέσσερα χρόνια της μισθοδοσίας του,
προκειμένου να τοποθετηθεί ένα τεράστιο ρολόι σε πολύ ορατή θέση.
Την ίδια εποχή όμως το Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιώς, είχε στραμμένο
το βλέμμα του σε ένα άλλο έργο: τη θεμελίωση ενός κτηρίου που
θα προορίζονταν για Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων.
Δύο ανάγκες που τελικά, μετά από κόπο, καβγάδες και συμβιβασμούς,
ενώθηκαν και πέρασαν στην ιστορία του Πειραιά…
Γιατί, το μεγάλο ρολόι χρειαζόταν μία… βάση.
Και αυτή ήταν το Χρηματιστήριο…
Τελικά, το 1869 μπαίνει ο θεμέλιος λίθος για το κτήριο που θα
κοσμούσε το λιμάνι του Πειραιά και το 1875 ξεκινά την λειτουργία του
το χρηματιστήριο…
Η ιστορία είχε ξεκίνησε να καταγράφει το Ρολόι στις εικόνες της…
Μια ιστορία που έφτασε μια ανάσα από έναν αιώνα…
Γιατί, το Ρολόι δεν πρόλαβε να κλείσει τα 100 χρόνια του.
Στις 18 Δεκεμβρίου του 1968 το κτήριο κατεδαφίστηκε.
Η βασική δικαιολογία ήταν ότι δεν υπήρχαν τα λεφτά για τις εργασίες συντήρησης που ήταν πια απαραίτητες στο παλιό κτίριο…
Από την άλλη, οι… συγκοινωνιολόγοι της εποχής υποστήριζαν ότι
το γκρέμισμά του θα βοηθούσε τις μετακινήσεις στους δρόμους.
Τελικά, μάλλον, το Ρολόι έγινε θρύψαλα στο βωμό
της… ανοικοδόμησης.
Μια απόφαση, κάποια συμφέροντα και το σύμβολο του Πειραιά
έμεινε πια μόνο σε φωτογραφίες…
της… ανοικοδόμησης.
Μια απόφαση, κάποια συμφέροντα και το σύμβολο του Πειραιά
έμεινε πια μόνο σε φωτογραφίες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου