Victor: Το "απαγορευμένο πείραμα" (Το πρώτο αυτιστικό παιδί!)
Το 1801, ο Jean - Marc Itard, Γάλλος ιατρός, ανέλαβε να μελετήσει ένα
δωδεκάχρονο παιδί - αγρίμι, που είχε βρεθεί στο δάσος του Aveyron, στη Γαλλία, να ζει μόνο του απομακρυσμένο από την οικογένειά του, άγνωστο πώς και γιατί, από πρώιμη βρεφική ηλικία. Έως τότε, η επιστήμη δεν είχε την ευκαιρία να μελετήσει την επίδραση της παντελούς απουσίας ανθρώπινης επαφής σε ένα παιδί.
Τα χαρακτηριστικά που περιέγραψε ο ιατρός Itard στο παιδί, που ο ίδιος ονόμασε Victor, ήταν τα εξής:
- Δεν έμαθε ποτέ να μιλά.
- Είχε μία δική του αντίληψη σε ποια σειρά πρέπει να μπαίνουν τα πράγματα.
- Τραβούσε τους ανθρώπους κοντά στα αντικείμενα που ήθελε να χρησιμοποιήσει.
- Δεν έπαιζε ποτέ με τα παιχνίδια με έναν δημιουργικό τρόπο (σενάριο).
Επιπλέον, o Itard επισήμανε ότι ενώ μπορούσε να διδάξει τον Victor να συμπεριφέρεται με έναν κοινωνικά αποδεκτό τρόπο, όταν άλλαζαν οι συνθήκες του περιβάλλοντος (π.χ. νέος χώρος), o Victor είχε την τάση να επέρχεται στην αρχική του συμπεριφορά, μη κοινωνικά αποδεκτή.
Ο Itard υπήρξε ο πρώτος μελετητής που κατέγραψε τους τρόπους και τις μεθόδους που χρησιμοποίησε για να εκπαιδεύσει ένα "διαφορετικό" παιδί. Η εργασία του θεωρείται ότι έδωσε το έναυσμα στην Παιδαγωγική να μελετήσει τις μεθόδους που βοηθούν την εκπαίδευση των παιδιών, όπως της Μοντεσοριανής Σχολής.
Επισήμως, το πρώτο (γνωστό στην επιστήμη) αυτιστικό παιδί ήταν ο Βίκτωρ. Ειδικότερα η Uta Frith, διακεκριμένη ψυχολόγος, που επικέντρωσε την μελέτη της στον αυτισμό, θεωρεί τον Victor, το πρώτο παιδί επίσημα καταγεγραμμένο με αυτισμό, παρότι, βεβαίως, αρχές του 19ου αιώνα, οπότε έζησε ο Victor, η διάγνωση "αυτισμός" ήταν άγνωστη".
Ο "ιατρός" Itard γεννήθηκε το 1774 στη Γαλλία και αναγκάστηκε να καταταγεί στον στρατό, κατά την Γαλλική Επανάσταση. Χωρίς ακαδημαϊκή εκπαίδευση, ως απλός τραπεζικός υπάλληλος, παρουσιάστηκε ως ιατρός στην κατάταξη. Το 1796 ήταν βοηθός χειρουργός στο Στατιωτικό Νοσοκομείο Val de Grâce στο Παρίσι. Το 1799 εργάζονταν στο Εθνικό Ιδρυμα Κωφών. Εργάστηκε κοντά στον ιατρό René Laennec (σπουδαγμένο με περγαμηνές!), που το 1816 ανακάλυψε το στηθοσκόπιο, και έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον στην μελέτη της ακοής και στην εκπαίδευση των άλαλων ατόμων.
Θεωρείται από πολλούς ως "ο πατέρας της ειδικής αγωγής".
Στη Γαλλία, η περίπτωση του Victor είναι γνωστή ως "το απαγορευμένο πείραμα", καθώς ήταν αδιανόητο να επαναληφθεί μία παρόμοια μελέτη στο όνομα της επιστήμης. Εκατόν πενήντα χρόνια αργότερα, η ιστορία επαναλήφθηκε, αυτή τη φορά στην Αμερική!
Genie: Μία τραγωδία στα επιστημονικά χρονικά
Τζίνι, ένα κορίτσι που κακοποιήθηκε ακόμη και μετά την ανακάλυψή της από τις ΑρχέςΕλάχιστα γνωστή στην Ελλάδα, η ιστορία ενός μικρού κοριτσιού, που στιγμάτισε την κοινωνική πρόνοια στην Αμερική περισσότερο και από όσο το "Κωσταλέξι" στην Ελλάδα. Ένα 13χρονο κορίτσι, βρέθηκε να μεγαλώνει δεμένο σε μία καρέκλα βρέφους, μεγαλωμένο χωρίς ίχνος ανθρώπινης επαφής. Ένα αγρίμι που δε μεγαλώσε σαν άνθρωπος...
Γεννημένο τον Απρίλιο του 1957, το κορίτσι ήρθε στον κόσμο τέταρτο κατά σειρά παιδί γονέων με ιατρικά και ψυχικά προβλήματα. Τα άλλα δύο αδέλφια της πέθαναν σε μικρή ηλικία λόγω ιατρικών προβλημάτων. Η μητέρα ήταν σχεδόν τυφλή λόγω καταρράκτη και αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, ενώ ο κατά 20 χρόνια μεγαλύτερος σε ηλικία πατέρας της έπασχε από ψυχική ασθένεια, που εμφανίστηκε ως κατάθλιψη αμέσως μετά το τροχαίο δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή στη μητέρα του (ο οδηγός έφυγε και δε βρέθηκε ποτέ).
Το όνομα του κοριτσιού δεν έγινε ποτέ ευρέως γνωστό στο Αμερικανικό κοινό και έμεινε γνωστό, ως "η Τζίνι", με το όνομα που της έδωσαν οι αρχές κατά την εκδίκαση της υπόθεσής της σε μία προσπάθεια να τη διαφυλάξουν από το διασυρμό.
Perla Messina
πηγή : newsitamea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου