Τα περισσότερα παιδιά μπορούν να αντιμετωπίσουν χωρίς πρόβλημα
μια περιστασιακή έκρηξη θυμού των γονέων τους, εφόσον τους δίνεται
πολλή αγάπη και κατανόηση σαν αντιστάθμισμα.
Υπάρχουν όμως πολλοί γονείς των οποίων τα αρνητικά πρότυπα συμπεριφοράς τους ασκούνται επίμονα και υπερισχύουν στη ζωή του παιδιού. Αυτοί είναι οι γονείς που κάνουν όλο το κακό!
Η λέξη που περιγράφει με ακρίβεια είναι "ΤΟΞΙΚΟΣ".
Όπως οι χημικές τοξίνες, έτσι και η βλάβη που δημιουργούν αυτοί οι γονείς
στα συναισθήματα του παιδιού, διαδίδεται σε ολόκληρο το είναι του και καθώς
το παιδί μεγαλώνει, μεγαλώνει και η όποια βλάβη έχει υποστεί.
Πολλά παιδιά από αυτά, στη συνέχεια της ζωής παρουσιάζουν διάφορες μανίες.
Υπάρχει πιο εύστοχη λέξη από τη λέξη τοξικός, για τους γονείς που τραυματίζουν για πάντα τη ζωή του παιδιού τους, δηλαδή τα κακομεταχειρίζονται (δήθεν από αγάπη) συνεχώς στην αδράνεια και δεν τους επιβάλουν/επιτρέπουν να μαζέψουν το δωμάτιό τους ή να προσφέρουν κάποιες υπηρεσίες αλλού στο σπίτι κατ’ επανάληψη τα παιδιά τους και που στις περισσότερες περιπτώσεις συνεχίζουν
να συμπεριφέρονται έτσι και όταν τα παιδιά τους έχουν μεγαλώσει;
Ένα απροστάτευτο και εξαρτημένο παιδί είναι ευκολότερο να αισθανθεί ένοχο, επειδή έχει κάνει κάτι "κακό" που να αξίζει την οργή του γονέα, από
το να αποδεχθεί την τρομακτική πραγματικότητα, ότι η μάνα του, ο προστάτης του δηλαδή, δεν είναι άξια της εμπιστοσύνης του.
Όταν αυτά τα παιδιά ενηλικιώνονται, συνεχίζουν να κουβαλούν τα βάρη αυτής της ενοχής και ανεπάρκειας, βάρη δηλαδή που κάνουν υπερβολικά δύσκολη την ανάπτυξη μιας θετικής εικόνας για τον εαυτό τους.
Κατά συνέπεια, η έλλειψη αυτοπεποίθησης και πίστης στην
αξία τους μπορεί να συμβάλλει στην αμαύρωση οποιασδήποτε
πλευράς της ζωής τους.
Αποστολοπούλου Άννα - Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου