...η λίμνη της αρχαίας αρκαδικής περιοχής Φενεάτιδος,
στα νοτιοδυτικά του νομού Κορινθίας.
Η προέλευσή της είναι τεκτονική και οφείλεται σε
διαρρήξεις και εγκατακρημνίσεις του εδάφους.
Πρόκειται για πόλγη, η οποία είναι αποτέλεσμα καρστικών διεργασιών
των ανθρακικών πετρωμάτων.
Τροφοδοτείται από τους χείμαρρους Όλβιο (Φονιάτικο ποτάμι) και Δόξα,
καθώς και από τα πηγαία και όμβρια νερά της λεκάνης απορροής της,
επιφάνειας 250 τετρ. χλμ.
Χαρακτηριστικό της λίμνης είναι οι περιοδικές της αυξομειώσεις της,
οι οποίες είναι ανεξάρτητες των ετήσιων και εποχιακών.
Το 1829 ο καθρέφτης της λίμνης κάλυπτε έκταση 32 τετρ. χλμ., το
βάθος της έφτανε γύρω στα 40 έως 50 μέτρα και η ανώτατη
στάθμη της σε υψόμετρο 753 μέτρων.
Ήταν μία από τις μεγαλύτερες λίμνες της χώρας.
Παρέμεινε έτσι μέχρι το 1833, οπότε ενεργοποιήθηκαν οι καταβόθρες
και το νερό διέφυγε προς τις πηγές του Λάδωνα.
Κατά το 1883 η λίμνη αυξήθηκε ξανά και είχε βάθος 15 μέτρα.
Από τότε το νερό απομακρύνθηκε και η λίμνη πήρε τη σημερινή της μορφή.
Tα τελευταία έτη η λίμνη έχει σχεδόν αποξηρανθεί.
Στην τροφοδοσία των πηγών του Λάδωνα μέσα από τις καταβόθρες με
τα νερά του Φενεού αναφέρονται ο Παυσανίας και ο Στράβωνας.
Με τον Φενεό έχει συνδεθεί και η παρουσία του Ηρακλή, ο οποίος
στη μέση της πεδιάδας του Φενεού διάνοιξε νέα κοίτη για τον
ποταμό Αροάνιο (πρόκειται για τον Όλβιο), επίσης έσκαψε καταβόθρες
στις ρίζες των βουνών του Φενεού για να αποστραγγίσει τα νερά.
Άλλος μύθος λέει
ότι ο Ηρακλής είχε αρπάξει το μαντικό τρίποδα από τους Δελφούς
και τον έφερε στον Φενεό. Όταν μετά από χίλια χρόνια ο Απόλλωνας πληροφορήθηκε ότι ο τρίποδας ήταν στον Φενεό, τιμώρησε τους
Φενεάτες, φράζοντας τη σήραγγα που είχε σκάψει ο Ηρακλής για
να φεύγουν τα νερά και πλημμύρισε την πόλη τους.
Οι μύθοι αυτοί μπορεί να ερμηνευτούν και να συσχετιστούν με
τις περιοδικές αυξομειώσεις της στάθμης της λίμνης.
Στο ύψος όπου έφτανε το νερό της λίμνης αναφέρεται στα
Αρκαδικά του ο Παυσανίας (2ο μ.Χ. αιώνα), ο οποίος γράφει ότι
κάποτε πλημμύρισε και σκεπάστηκε από τα νερά η αρχαία Φενεός.
Και ότι ακόμα υπάρχουν ίχνη πάνω στο βουνό μέχρι το οποίο
έφτασε το νερό.
Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και ο Γάλλος περιηγητής Φρανσουά
Πουκεβίλ (1770-1838), στο Ταξίδι στην Ελλάδα, και λέει ότι είναι
εμφανή στα βουνά τα ίχνη των νερών που σχημάτιζαν άλλοτε
εδώ τη λίμνη. Τα ίχνη αυτά των νερών, είναι ακόμα και σήμερα
εμφανή, πάνω στις πλαγιές των βουνών.
Στις όχθες της λίμνης ήταν χτισμένη η αρχαία πόλη του Φενεού,
συνδεδεμένη με τη λατρεία του Έρμή, του Ίππιου Ποσειδώνα και
της Ελευσίνιας Δήμητρας.
Αναφέρεται ότι η θεά Δήμητρα, χάρισε πολλά καλά στους κατοίκους
του Φενεού, γιατί της έδειξαν το άνοιγμα από όπου είχε κατέβει ο
Πλούτωνας με την κόρη της Περσεφόνη στον Άδη, ένα από τα
καλά ήταν, να μη σκοτώνονται στον πόλεμο ποτέ πάνω από
εκατό Φενεάτες.
Σήμερα στην περιοχή έχουν γίνει εγγειοβελτιωτικά έργα και
οι εκτάσεις που κάλυπτε άλλοτε η λίμνη έχουν αποδοθεί στην καλλιέργεια.
οι οποίες είναι ανεξάρτητες των ετήσιων και εποχιακών.
Το 1829 ο καθρέφτης της λίμνης κάλυπτε έκταση 32 τετρ. χλμ., το
βάθος της έφτανε γύρω στα 40 έως 50 μέτρα και η ανώτατη
στάθμη της σε υψόμετρο 753 μέτρων.
Ήταν μία από τις μεγαλύτερες λίμνες της χώρας.
Παρέμεινε έτσι μέχρι το 1833, οπότε ενεργοποιήθηκαν οι καταβόθρες
και το νερό διέφυγε προς τις πηγές του Λάδωνα.
Κατά το 1883 η λίμνη αυξήθηκε ξανά και είχε βάθος 15 μέτρα.
Από τότε το νερό απομακρύνθηκε και η λίμνη πήρε τη σημερινή της μορφή.
Tα τελευταία έτη η λίμνη έχει σχεδόν αποξηρανθεί.
Στην τροφοδοσία των πηγών του Λάδωνα μέσα από τις καταβόθρες με
τα νερά του Φενεού αναφέρονται ο Παυσανίας και ο Στράβωνας.
Με τον Φενεό έχει συνδεθεί και η παρουσία του Ηρακλή, ο οποίος
στη μέση της πεδιάδας του Φενεού διάνοιξε νέα κοίτη για τον
ποταμό Αροάνιο (πρόκειται για τον Όλβιο), επίσης έσκαψε καταβόθρες
στις ρίζες των βουνών του Φενεού για να αποστραγγίσει τα νερά.
Άλλος μύθος λέει
ότι ο Ηρακλής είχε αρπάξει το μαντικό τρίποδα από τους Δελφούς
και τον έφερε στον Φενεό. Όταν μετά από χίλια χρόνια ο Απόλλωνας πληροφορήθηκε ότι ο τρίποδας ήταν στον Φενεό, τιμώρησε τους
Φενεάτες, φράζοντας τη σήραγγα που είχε σκάψει ο Ηρακλής για
να φεύγουν τα νερά και πλημμύρισε την πόλη τους.
Οι μύθοι αυτοί μπορεί να ερμηνευτούν και να συσχετιστούν με
τις περιοδικές αυξομειώσεις της στάθμης της λίμνης.
Στο ύψος όπου έφτανε το νερό της λίμνης αναφέρεται στα
Αρκαδικά του ο Παυσανίας (2ο μ.Χ. αιώνα), ο οποίος γράφει ότι
κάποτε πλημμύρισε και σκεπάστηκε από τα νερά η αρχαία Φενεός.
Και ότι ακόμα υπάρχουν ίχνη πάνω στο βουνό μέχρι το οποίο
έφτασε το νερό.
Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και ο Γάλλος περιηγητής Φρανσουά
Πουκεβίλ (1770-1838), στο Ταξίδι στην Ελλάδα, και λέει ότι είναι
εμφανή στα βουνά τα ίχνη των νερών που σχημάτιζαν άλλοτε
εδώ τη λίμνη. Τα ίχνη αυτά των νερών, είναι ακόμα και σήμερα
εμφανή, πάνω στις πλαγιές των βουνών.
Στις όχθες της λίμνης ήταν χτισμένη η αρχαία πόλη του Φενεού,
συνδεδεμένη με τη λατρεία του Έρμή, του Ίππιου Ποσειδώνα και
της Ελευσίνιας Δήμητρας.
Αναφέρεται ότι η θεά Δήμητρα, χάρισε πολλά καλά στους κατοίκους
του Φενεού, γιατί της έδειξαν το άνοιγμα από όπου είχε κατέβει ο
Πλούτωνας με την κόρη της Περσεφόνη στον Άδη, ένα από τα
καλά ήταν, να μη σκοτώνονται στον πόλεμο ποτέ πάνω από
εκατό Φενεάτες.
Σήμερα στην περιοχή έχουν γίνει εγγειοβελτιωτικά έργα και
οι εκτάσεις που κάλυπτε άλλοτε η λίμνη έχουν αποδοθεί στην καλλιέργεια.
Γιώργος Φατούρος
Από το βιβλίο
"ΛΙΜΝΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ"
φωτό τίτλου https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1287616627967039&set
Από το βιβλίο
"ΛΙΜΝΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ"
φωτό τίτλου https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1287616627967039&set
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου