Βόρεια του Λονδίνου στην Αγγλία, μια διάσημη πανεπιστημιούπολη
φαντάζειτο όνειρο σπουδών για κάθε νέο.
Το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ - που το 2009 γιόρτασε τα 800 χρόνια
λειτουργίας του - έχει συμβάλει σημαντικά στην αύξηση της δημοτικότητας
της πόλης, καθώς θεωρείται ένας ευρωπαϊκός «πυρήνας υπεροχής» στην
υψηλή τεχνολογία και έρευνα. Οι σπουδαίες προσωπικότητες που
αποφοίτησαν από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ έχουν συντελέσει στη
διαμόρφωση της ιστορικής πορείας της ανθρωπότητας, θέτοντας
ιδεολογικές βάσεις, αξίες και ιδανικά.
φαντάζειτο όνειρο σπουδών για κάθε νέο.
Το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ - που το 2009 γιόρτασε τα 800 χρόνια
λειτουργίας του - έχει συμβάλει σημαντικά στην αύξηση της δημοτικότητας
της πόλης, καθώς θεωρείται ένας ευρωπαϊκός «πυρήνας υπεροχής» στην
υψηλή τεχνολογία και έρευνα. Οι σπουδαίες προσωπικότητες που
αποφοίτησαν από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ έχουν συντελέσει στη
διαμόρφωση της ιστορικής πορείας της ανθρωπότητας, θέτοντας
ιδεολογικές βάσεις, αξίες και ιδανικά.
King's College, Cambridge
Για πρώτη φόρα σε γραπτά αρχεία συναντάται το Κέμπριτζ ως μία
μικρή πόλη. Η γέφυρα που διασχίζει τον ποταμό Καμ, από όπου και
ονομάστηκε η πόλη, υπάρχει από το 875.
Το 1209 ξέσπασε διαμάχη μεταξύ φοιτητών και κατοίκων στην Οξφόρδη.
Μερικοί λόγιοι της πόλης κατέφυγαν βορειοδυτικά στη μικρή πόλη
του Κέμπριτζ όπου αναζήτησαν άσυλο από επιθετικούς πολίτες της
Οξφόρδης. Ο αριθμός αυτών αυξήθηκε κατά πολύ, ώσπου αποφάσισαν
να δημιουργήσουν μία οργάνωση που προσέφερε προγράμματα
σπουδών και διδασκαλία από τα μέλη της οργάνωσης.
Έπειτα, ο βασιλιάς Ερρίκος Γ΄ ανέλαβε τους λόγιους υπό την
προστασία του το 1231 και προσπάθησε να εξασφαλίσει το μονοπώλιό τους
στη διδασκαλία - με μάλλον δογματικό τρόπο -, προστάζοντας ότι μόνο
όσοι είχαν εγγραφεί υπό την εποπτεία κάποιου αναγνωρισμένου δασκάλου
θα είχαν το δικαίωμα παραμονής στην πόλη.
Για πρώτη φόρα σε γραπτά αρχεία συναντάται το Κέμπριτζ ως μία
μικρή πόλη. Η γέφυρα που διασχίζει τον ποταμό Καμ, από όπου και
ονομάστηκε η πόλη, υπάρχει από το 875.
Το 1209 ξέσπασε διαμάχη μεταξύ φοιτητών και κατοίκων στην Οξφόρδη.
Μερικοί λόγιοι της πόλης κατέφυγαν βορειοδυτικά στη μικρή πόλη
του Κέμπριτζ όπου αναζήτησαν άσυλο από επιθετικούς πολίτες της
Οξφόρδης. Ο αριθμός αυτών αυξήθηκε κατά πολύ, ώσπου αποφάσισαν
να δημιουργήσουν μία οργάνωση που προσέφερε προγράμματα
σπουδών και διδασκαλία από τα μέλη της οργάνωσης.
Έπειτα, ο βασιλιάς Ερρίκος Γ΄ ανέλαβε τους λόγιους υπό την
προστασία του το 1231 και προσπάθησε να εξασφαλίσει το μονοπώλιό τους
στη διδασκαλία - με μάλλον δογματικό τρόπο -, προστάζοντας ότι μόνο
όσοι είχαν εγγραφεί υπό την εποπτεία κάποιου αναγνωρισμένου δασκάλου
θα είχαν το δικαίωμα παραμονής στην πόλη.
Τα πρώτα χρόνια το Πανεπιστήμιο στεγαζόταν στις ενοριακές εκκλησίες
και συγκεκριμένα στις εκκλησίες St Mary's και St Benedict, καθώς δεν είχε
δικό του κτήριο.
Πολλές φορές, οι διαλέξεις πραγματοποιούνταν σε σπίτια ιδιωτών.
Μετά τα τέλη του 14ου αιώνα, το Πανεπιστήμιο άρχισε να αποκτά δική του
περιουσία στην περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως Senate House Hill
(Μέγαρο Γερουσίας), έχοντας πλέον και δικά του κτήρια.
και συγκεκριμένα στις εκκλησίες St Mary's και St Benedict, καθώς δεν είχε
δικό του κτήριο.
Πολλές φορές, οι διαλέξεις πραγματοποιούνταν σε σπίτια ιδιωτών.
Μετά τα τέλη του 14ου αιώνα, το Πανεπιστήμιο άρχισε να αποκτά δική του
περιουσία στην περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως Senate House Hill
(Μέγαρο Γερουσίας), έχοντας πλέον και δικά του κτήρια.
Το πρώτο κολέγιο που ιδρύθηκε ήταν το Peterhouse, το 1824, από τον
Χαγκ Μπάλσαμ, αρχιεπίσκοπο του Έλυ. Η φήμη του Πανεπιστημίου του
Κέμπριτζ είχε ήδη διαμορφωθεί στα τέλη του 19ου, ενώ στις δεκαετίες
του '50 και του '60 οι εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου επεκτάθηκαν
με γοργούς ρυθμούς.
Χαγκ Μπάλσαμ, αρχιεπίσκοπο του Έλυ. Η φήμη του Πανεπιστημίου του
Κέμπριτζ είχε ήδη διαμορφωθεί στα τέλη του 19ου, ενώ στις δεκαετίες
του '50 και του '60 οι εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου επεκτάθηκαν
με γοργούς ρυθμούς.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σημαντικές προσωπικότητες έχουν περάσει από
το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Μεταξύ αυτών, ο καθηγητής Θεωρητικής
Φυσικής και συγγραφέας του βιβλίου «Το Χρονικό του Χρόνου», Στίβεν Χόκιν,
ο οποίος κατείχε επί 30 χρόνια την Λουκασιανή Έδρα των Μαθηματικών
(θέση που είχε ο Ισαάκ Νεύτων).
το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Μεταξύ αυτών, ο καθηγητής Θεωρητικής
Φυσικής και συγγραφέας του βιβλίου «Το Χρονικό του Χρόνου», Στίβεν Χόκιν,
ο οποίος κατείχε επί 30 χρόνια την Λουκασιανή Έδρα των Μαθηματικών
(θέση που είχε ο Ισαάκ Νεύτων).
Επίσης, η Ζερμέν Γκριρ, συγγραφέας και ηγετική μορφή στο φεμινιστικό
κίνημα, ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή στο κολέγιο Newnham
του Κέμπριτζ, το 1968. Συνάμα, το 1958 ο Χανς Μπλιξ, Σουηδός πολιτικός
και διπλωμάτης, πραγματοποίησε τη διδακτορική διατριβή του στο Trinity Hall.
Επιπλέον, μεταξύ των αποφοίτων του δημοφιλούς βρετανικού Πανεπιστημίου
είναι ο Τόμας Νέλσον και ο Άρθουρ Μίντλετον.
κίνημα, ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή στο κολέγιο Newnham
του Κέμπριτζ, το 1968. Συνάμα, το 1958 ο Χανς Μπλιξ, Σουηδός πολιτικός
και διπλωμάτης, πραγματοποίησε τη διδακτορική διατριβή του στο Trinity Hall.
Επιπλέον, μεταξύ των αποφοίτων του δημοφιλούς βρετανικού Πανεπιστημίου
είναι ο Τόμας Νέλσον και ο Άρθουρ Μίντλετον.
Σήμερα, το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ περιλαμβάνει το γνωστό εργαστήριο
Cavendish, το King's College Chapel και τη βιβλιοθήκη Cambridge
University Library. Στον ορίζοντα του Κέμπριτζ δεσπόζουν τα δυο τελευταία,
όπως και η καμινάδα του νοσοκομείου του Addenbrooke στο νότιο άκρο της
πόλης, ενώ ο πύργος του St John's College Chapel κείτεται στη βόρεια πλευρά.
Cavendish, το King's College Chapel και τη βιβλιοθήκη Cambridge
University Library. Στον ορίζοντα του Κέμπριτζ δεσπόζουν τα δυο τελευταία,
όπως και η καμινάδα του νοσοκομείου του Addenbrooke στο νότιο άκρο της
πόλης, ενώ ο πύργος του St John's College Chapel κείτεται στη βόρεια πλευρά.
Reading this on mobile? Click here to watch the choir of King's College,
Cambridge perform Ding Dong Merrily on High
Cambridge perform Ding Dong Merrily on High
A few years ago, Stephen Cleobury received a furious letter. It read:
"Whoever commissioned that carol should be locked in a darkened room
and never let out.
" The director of music for the choir of King's College, Cambridge, a man
who may well have done more for choral singing than Gareth Malone and
Aled Jones put together, giggles as we sit in his rooms next to the massive
15th-century chapel.
"Whoever commissioned that carol should be locked in a darkened room
and never let out.
" The director of music for the choir of King's College, Cambridge, a man
who may well have done more for choral singing than Gareth Malone and
Aled Jones put together, giggles as we sit in his rooms next to the massive
15th-century chapel.
This is typical of complaints directed at Cleobury over the past 30 years.
During that time, he has been responsible for one of the world's leading
yuletide traditions: the service of Nine Lessons and Carols broadcast
on Radio 4 every Christmas Eve.
When he became King's director of music, he decided it needed revivifying.
"I thought: this is a wonderful institution, and my job is to season and nourish it,"
says Cleobury. So each year, he commissioned a new carol, often from a
well-known composer with experience of liturgical music.
These have included Thomas Adès's The Fayrfax Carol;
Judith Weir's Illuminare, Jerusalem; Peter Maxwell-Davies's One Star,
At Last; and Mark-Anthony Turnage's Misere' Nobis.
He also prevailed upon Estonian genius Arvo Pärt to write one of the shortest
but most popular of his commissions, Rejoice, O Virgin Mary, which was sung
in Russian. And he purged some carols from the service, rotated others,
and cherry-picked the liturgical repertoire – so that listeners might stumble
across a rarity by Rachmaninov right after Ding Dong Merrily
During that time, he has been responsible for one of the world's leading
yuletide traditions: the service of Nine Lessons and Carols broadcast
on Radio 4 every Christmas Eve.
When he became King's director of music, he decided it needed revivifying.
"I thought: this is a wonderful institution, and my job is to season and nourish it,"
says Cleobury. So each year, he commissioned a new carol, often from a
well-known composer with experience of liturgical music.
These have included Thomas Adès's The Fayrfax Carol;
Judith Weir's Illuminare, Jerusalem; Peter Maxwell-Davies's One Star,
At Last; and Mark-Anthony Turnage's Misere' Nobis.
He also prevailed upon Estonian genius Arvo Pärt to write one of the shortest
but most popular of his commissions, Rejoice, O Virgin Mary, which was sung
in Russian. And he purged some carols from the service, rotated others,
and cherry-picked the liturgical repertoire – so that listeners might stumble
across a rarity by Rachmaninov right after Ding Dong Merrily
But traditionalists wanted God Rest Ye Merry Gentlemen – not weirdo
harmonies on In Dulci Jubilo that sounded like chimps strangling zebras.
In other words, they wanted the service to remain as it had been since 1918,
when a chaplain called Eric Milner-White returned from the first world war
and inaugurated the tradition. As the sleeve notes for a new CD of the 2010 service
put it, this grew from a "longing for the certainties and innocence of childhood".
harmonies on In Dulci Jubilo that sounded like chimps strangling zebras.
In other words, they wanted the service to remain as it had been since 1918,
when a chaplain called Eric Milner-White returned from the first world war
and inaugurated the tradition. As the sleeve notes for a new CD of the 2010 service
put it, this grew from a "longing for the certainties and innocence of childhood".
Some things endure. A few moments before the concert begins, Cleobury will
tell one of his choirboys that he will be singing the first solo in the opener,
Once in Royal David's City. "We've always done it that way." Why? "
Because it would be a terrible trial for a nine-year-old boy to go to bed
knowing that he's going to sing that solo.
Better for him, and for everyone else, that he only knows at the last moment."
Do you know which boy will sing the solo this Christmas Eve?
"Some years I have, but not this year. It's wide open."
Does he get nervous knowing that at least 30 million listeners around the
world will be hanging on every note he conducts?
"I get butterflies in my tummy, which is fine. But I like to think that the
jitters reduce in inverse proportion to the quality of the preparation."
tell one of his choirboys that he will be singing the first solo in the opener,
Once in Royal David's City. "We've always done it that way." Why? "
Because it would be a terrible trial for a nine-year-old boy to go to bed
knowing that he's going to sing that solo.
Better for him, and for everyone else, that he only knows at the last moment."
Do you know which boy will sing the solo this Christmas Eve?
"Some years I have, but not this year. It's wide open."
Does he get nervous knowing that at least 30 million listeners around the
world will be hanging on every note he conducts?
"I get butterflies in my tummy, which is fine. But I like to think that the
jitters reduce in inverse proportion to the quality of the preparation."
Cleobury has made some other changes, most notably allowing the BBC to
film the choir (the service that will air on BBC2 at 6.15pm on Christmas
Eve was recorded in mid-December); meanwhile, a radio version of the
service is broadcast live three hours earlier on Radio 4, and goes around
the world.
film the choir (the service that will air on BBC2 at 6.15pm on Christmas
Eve was recorded in mid-December); meanwhile, a radio version of the
service is broadcast live three hours earlier on Radio 4, and goes around
the world.
Cleobury is keen to show that there's more to King's College choir than
just carols, directing me to their schedule of forthcoming concerts:
they will perform Bach's St Matthew Passion at King's Place, London,
in January, for instance.
He has also rethought and broadened his ensemble's recording strategy.
"We've had a long relationship with EMI and Decca, but now we're managing
our own recording portfolio and will own the copyright."
So in addition to that CD of the 2010 service, a two-disc exploration of
Mozart's Requiem will appear next year. As we talk, Cleobury biffs out a few
chords of the Mozart Requiem and then some from Handel's
Funeral Anthem for Queen Caroline to suggest that Mozart may have
"borrowed" from his predecessor. "It's in a different key," he says,
"but it's the same harmonic progression."
just carols, directing me to their schedule of forthcoming concerts:
they will perform Bach's St Matthew Passion at King's Place, London,
in January, for instance.
He has also rethought and broadened his ensemble's recording strategy.
"We've had a long relationship with EMI and Decca, but now we're managing
our own recording portfolio and will own the copyright."
So in addition to that CD of the 2010 service, a two-disc exploration of
Mozart's Requiem will appear next year. As we talk, Cleobury biffs out a few
chords of the Mozart Requiem and then some from Handel's
Funeral Anthem for Queen Caroline to suggest that Mozart may have
"borrowed" from his predecessor. "It's in a different key," he says,
"but it's the same harmonic progression."
Although he knows that the time will eventually come, Cleobury has no
plans to retire yet, pointing out that the sheer amount of time he has spent
in the job has given him some great pleasures, in particular witnessing
former choral scholars such as baritone Gerald Finley and tenor
Mark Padmore grow from teen tyros to world stars.
"I know it sounds pompous," he says, "but I am much more aware of the
fact that I'm handing on a torch to a younger generation than when I began."
plans to retire yet, pointing out that the sheer amount of time he has spent
in the job has given him some great pleasures, in particular witnessing
former choral scholars such as baritone Gerald Finley and tenor
Mark Padmore grow from teen tyros to world stars.
"I know it sounds pompous," he says, "but I am much more aware of the
fact that I'm handing on a torch to a younger generation than when I began."
So what was the offending carol that provoked that furious letter?
Harrison Birtwistle's The Gleam, it turns out, performed in 2003.
"It included stamping feet and shouts from the choristers," recalls Cleobury.
"I asked Harrison if he would write a carol when we were conducting at
the Proms. It's a wonderful piece. I have absolutely no regrets."
Harrison Birtwistle's The Gleam, it turns out, performed in 2003.
"It included stamping feet and shouts from the choristers," recalls Cleobury.
"I asked Harrison if he would write a carol when we were conducting at
the Proms. It's a wonderful piece. I have absolutely no regrets."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου