Ο Πλάτων στο διάλογο Φαίδρος μας περιγράφει την αρματοδρομία
των ψυχών, όπου κάθε ψυχή πορεύεται ελαύνοντας με το φτερωτό της
άρμα με τον δικό της θεό με ακόλουθους μια στρατιά από δαίμονες και κατώτερες θεότητες.
Συντεταγμένη σε ένδεκα μέρη,11 θεών με επικεφαλής τον Δία με μόνη στο κέντρο
την Εστία.
Πάσα ψυχή και δαίμων ακολουθούν τον δικό τους θεό που είναι άμεσα συνδεδεμένος
με τον χαρακτήρα τους.
Ο θεός διαβιβάζει προς τις υποκείμενες σε αυτόν ψυχές μία σφραγίδα που είναι
τρόπον τινά και οι ιδιότητες τους. Η σφραγίς αυτή τίθεται επί των αιθερίων οχημάτων
της ψυχής. Γνωρίζοντας ότι οι έννοιες των μεμερισμένων θεϊκών ψυχών,της θείας σφραγίδος καθώς και τον αιθερίων οχημάτων είναι ένα σύνθετο και δυσνόητο στους
μη εντρυφήσαντες στην ημετέρα θεολογική παράδοση, θα ανατρέξουμε στον Πρόκλο
όπου θα μας ξεκλειδώσει τις πύλες που θα μας οδηγήσουν στην κατανόηση των
αθηναϊκών ψυχών.
Ο Πρόκλος στα Σχόλια εις Τίμαιον του Πλάτωνος μας αναφέρει ότι:
Ο Ήφαιστος αγαπά την Αθηνά και μιμείται στα αισθητά έργα τον νοερό χαρακτήρα
της θεάς. Οι αθηναϊκές ψυχές δέχονται από τον Ήφαιστο τα οχήματά τους που εγκαθίστανται σε σώματα προερχόμενα από τις δημιουργικές αρχές του Ηφαίστου
και της Γης, οι οποίες αρχές έχουν λάβει τις χαρακτηριστικές αθηναϊκές σφραγίδες(συνθήματα), καθότι προ της φύσεως, ο Ήφαιστος είναι αυτός που ασκεί
την τελεστική ενέργεια επί των σωμάτων, από την στιγμή που βάζει επάνω σε
έκαστο σώμα έκαστον θείο σύμβολο.
(Εις Τίμαιον Πλάτωνα I 144,12).
Όσον αφορά καθαρά τις αθηναϊκές ψυχές ο Πρόκλος μας δίδει όχι μόνο τις
ιδιότητες αλλά και τα σύμβολά τους λέγων:
Όπως οι πολλαπλές Δίιες και δημιουργικές δυνάμεις μιμούνται την μονάδα εκ
της οποίας εκπηγάζουν και όπως οι Απολλώνειες δυνάμεις μετέχουν της
απολλωνιακής ιδιότητας, έτσι και οι πολλαπλές αθηναϊκές
ιδιότητες απεικονίζουν το άχραντο και αμιγές της Αθηνάς.
Αυτός ο χαρακτήρας εκδηλώνεται κατά τελευταίο βαθμό στις αθηναϊκές ψυχές,
είναι σε αυτές η Ασπίδα το σύμβολο της αδάμαστης και αδιάσειστης λογικής,
το Δόρυ το σύμβολο της δύναμης που κατατέμνει την ύλη και απαλλάσσει τις
ψυχές από τα συναισθήματα που προέρχονται από τους δαίμονες ή από το Μοιραίο.
(Πρόκλος, Εις Τίμαιον Πλάτωνα I 157,13)
των ψυχών, όπου κάθε ψυχή πορεύεται ελαύνοντας με το φτερωτό της
άρμα με τον δικό της θεό με ακόλουθους μια στρατιά από δαίμονες και κατώτερες θεότητες.
Συντεταγμένη σε ένδεκα μέρη,11 θεών με επικεφαλής τον Δία με μόνη στο κέντρο
την Εστία.
Πάσα ψυχή και δαίμων ακολουθούν τον δικό τους θεό που είναι άμεσα συνδεδεμένος
με τον χαρακτήρα τους.
Ο θεός διαβιβάζει προς τις υποκείμενες σε αυτόν ψυχές μία σφραγίδα που είναι
τρόπον τινά και οι ιδιότητες τους. Η σφραγίς αυτή τίθεται επί των αιθερίων οχημάτων
της ψυχής. Γνωρίζοντας ότι οι έννοιες των μεμερισμένων θεϊκών ψυχών,της θείας σφραγίδος καθώς και τον αιθερίων οχημάτων είναι ένα σύνθετο και δυσνόητο στους
μη εντρυφήσαντες στην ημετέρα θεολογική παράδοση, θα ανατρέξουμε στον Πρόκλο
όπου θα μας ξεκλειδώσει τις πύλες που θα μας οδηγήσουν στην κατανόηση των
αθηναϊκών ψυχών.
Ο Πρόκλος στα Σχόλια εις Τίμαιον του Πλάτωνος μας αναφέρει ότι:
Ο Ήφαιστος αγαπά την Αθηνά και μιμείται στα αισθητά έργα τον νοερό χαρακτήρα
της θεάς. Οι αθηναϊκές ψυχές δέχονται από τον Ήφαιστο τα οχήματά τους που εγκαθίστανται σε σώματα προερχόμενα από τις δημιουργικές αρχές του Ηφαίστου
και της Γης, οι οποίες αρχές έχουν λάβει τις χαρακτηριστικές αθηναϊκές σφραγίδες(συνθήματα), καθότι προ της φύσεως, ο Ήφαιστος είναι αυτός που ασκεί
την τελεστική ενέργεια επί των σωμάτων, από την στιγμή που βάζει επάνω σε
έκαστο σώμα έκαστον θείο σύμβολο.
(Εις Τίμαιον Πλάτωνα I 144,12).
Όσον αφορά καθαρά τις αθηναϊκές ψυχές ο Πρόκλος μας δίδει όχι μόνο τις
ιδιότητες αλλά και τα σύμβολά τους λέγων:
Όπως οι πολλαπλές Δίιες και δημιουργικές δυνάμεις μιμούνται την μονάδα εκ
της οποίας εκπηγάζουν και όπως οι Απολλώνειες δυνάμεις μετέχουν της
απολλωνιακής ιδιότητας, έτσι και οι πολλαπλές αθηναϊκές
ιδιότητες απεικονίζουν το άχραντο και αμιγές της Αθηνάς.
Αυτός ο χαρακτήρας εκδηλώνεται κατά τελευταίο βαθμό στις αθηναϊκές ψυχές,
είναι σε αυτές η Ασπίδα το σύμβολο της αδάμαστης και αδιάσειστης λογικής,
το Δόρυ το σύμβολο της δύναμης που κατατέμνει την ύλη και απαλλάσσει τις
ψυχές από τα συναισθήματα που προέρχονται από τους δαίμονες ή από το Μοιραίο.
(Πρόκλος, Εις Τίμαιον Πλάτωνα I 157,13)
Σημείωση:
Για μεγαλύτερη κατανόηση του νοήματος του κειμένου θα πρέπει
να μελετηθούν ο Φαίδρος του Πλάτωνος, η IV Εννεάδα του Πλωτίνου
καθώς και τα Σχόλια του Πρόκλου εις Τίμαιον(κυρίως το I και το III βιβλίο)
Για μεγαλύτερη κατανόηση του νοήματος του κειμένου θα πρέπει
να μελετηθούν ο Φαίδρος του Πλάτωνος, η IV Εννεάδα του Πλωτίνου
καθώς και τα Σχόλια του Πρόκλου εις Τίμαιον(κυρίως το I και το III βιβλίο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου