Nομός Ηλείας...το νταραβερι έμοιαζε στην λιακάδα σαν ξεραμενη κόρα μια πληγής... κι ένα τυμπανισμενο ζώο επέπλεε σαν μια ξεχασμένη σχεδία χωρίς ναυαγό...*Γράφει ο Χάρης Κ.

Είπα να πάω μια βόλτα...
Ένας ανοιξιάτικος ήλιος με υποδεχόταν και άφηνα την ματια μου 
να ταξιδέψει σε αγαπημένα τοπία που έζησα από μικρός...
Κοίταξα για τις λίμνες και τα διβαρια που τόσο άρεσαν στον πατέρα μου 
και είδα μια απέραντη χωματερή...Τα μονοξυλα σάπιζαν...
Έψαξα για τις αμμοθινες που μάζευα κρινάκια και βρέθηκα σε πρόχειρες περιφράξεις με αγνώστους ενοίκους...
Προχώρησα...
Οι ψάθινες καλύβες της Σπιάντζας έχουν γίνει αφύσικα διώροφα και 
το νταραβερι έμοιαζε στην λιακάδα σαν ξεραμενη κόρα μια πληγής...
Που μας κρύβουν...Έφτασα μέχρι την εκβολή του Αλφειού...
Ένα μπερδεμένο τοπίο που έπαιζε με το πρόχειρο...Και το φτηνό...
Στην θάλασσα μυρωδιές από το μολυσμένο ποτάμι...
Και ένα τυμπανισμενο ζώο επέπλεε σαν μια ξεχασμένη σχεδια χωρίς ναυαγό...Κάποια σπίτια παραμένουν πεισματικά μισά στην ακτή και 
μισα μέσα στην θάλασσα...Ξέχασα να μετρήσω τα βήματα μου...
Ήταν πολλα...Και πιο πολλα για να γυρίσω τον χρόνο στις ομορφιές 
που θυμάμαι...
Στάθηκα στο περίπτερο και στα πρωτοσέλιδα γράφουν για τον καινούργιο δρόμο...Αλλά δεν μας είπαν για ποιους θα ειναι...
Γι’αυτους που θα έρθουν η γι’αυτους που θα φύγουν;...
Και οπως κοιτούσα την παραλία είδα να γεμίζει ναυαγούς...
Και μέσα στο νερό κάτι χαρτιά...
...με υπογραφές για Ανάπτυξη...
Καλημερα
Xaris Kanellakopoulos
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1208742272633436&set=a.159100430930964&type=3&theater