ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΓΚΙΑΝΑΣ ΣΤΟ ΚΑΒΑΛΛΑΡΙ ΖΑΓΟΡΙΟΥ

Γκρεμίστηκε από την αδιαφορία όλων στις 2 Φεβρουαρίου του 2004.

Βρισκόταν ..."Μεγάλο" όπως αποκαλείτο σε σχέση με τ' άλλα του χωριού κάτω 
από το Καβαλλάρι,γεφυρώνοντας στη θέση Γκιάνα στο Ζαγορίτικο 
Καβαλλαρίτικο ποτάμι. 
Δυστυχώς κατέρρευσε.
Παρά τις πολλές εκκλήσεις των ντόπιων κι αρκετών ευαισθητοποιημένων φορέων 
-τα προβλήματα παραήταν εμφανή- οι αρμόδιες αρχές δεν ανταποκρίθηκαν.
 Κρίμα, γιατί ήταν ένα στολίδι...

Ενδιαφέρον είχε η ιστορία - σαν παραμύθι - κατασκευής του γεφυριού που, 
απ' ό,τι φαίνεται, πρέπει να ήταν πολύ παλιό. 
Από στόμα σε στόμα έφτασε ως τις μέρες μας και την διηγούνται ακόμη:
«Το γιοφύρι της Γκιάνας επήρε το όνομά του εξ ευπόρου παρθένου κορασίδος εκ Λεπτοκαρυάς Ζαγορίου (Λέσκοβετς) ονόματι "Γκιάνα", πιθανόν εκ της οικογενείας Χαρισοπούλου ή Γκαβανοπούλου (συγγενών της οικογενείας Σπ. Τζελέτα) η οποία 
μαζί με την αδελφήν της Λίλω, επισκέφθησαν το 1630 μ.Χ. συγγενείς τους 
στο Καβαλλάρι, που τότε έκειτο στη θέση "Σέσι" (κάμπο) στην ανατολική πλευρά 
τού Ζαγορίτικου ποταμού. 
Κατά την επίσκεψή τους αυτή, φοροεισπράκτορας του Οθωμανικού κράτους, που 
μετέβη για φορολογικούς λόγους και σκοπούς στο χωριό, είδε την Γκιάνα και 
την ερωτεύτηκε, πλην αυτή δεν ενέδωσε στις προτάσεις του, αλλά και δεν μπόρεσε 
ν' αποφύγει την βιαιότητά του, αλλά και τις απαιτήσεις του Οθωμανού αφέντη, 
μη δυνηθείσα όμως να διαβεί το "κατεβασμένο" και αδιάβατο θολό Ζαγορίτικο 
ποταμό και να κρυφτεί στις πλαγιές και τα δάση του Μιτσικελίου. 
Αποτέλεσμα ήταν να βιασθεί η Γκιάνα, η οποία και εφόνευσε τον βιαστή της. 
Το ίδιο προσπάθησε να πράξει και ο βοηθός του φοροεισπράκτορα, σε βάρος 
της αδελφής της Λίλως, η οποία εκρύβη στις πλαγιές του Λάκκου στα Στραβόλακκα, 
όπου σήμερα η θέση "στης Λίλως"... Προς εξιλέωσή της η Γκιάνα και η οικογένειά της 
έκτισαν το γεφύρι που πήρε το όνομά της...».

ΠΗΓΗ: 
Από το υπό έκδοση βιβλίο του Σπύρου Μαντά 
«ΓΕΦΥΡΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ».

Ας δούμε ένα βίντεο με το γεφύρι,να το διαβαίνουν ύστατη φορά. 
Είναι μια σκηνή που, σε χρόνο ανύποπτο, έτυχε να τραβήξει ο Στράτος Στασινός 
για τις ανάγκες της βραβευμένης ταινίας του “Ήπειρος”. 
http://www.youtube.com/watch?v=nTCsnbOjGjU

Η Ευφρόσυνη Τσίπη-Τόσκα από το χωριό Καβαλλάρι μας αφηγήθηκε 
τον Οκτώβρη του 2016:
"Λέγεται ότι το γεφύρι αυτό το έχτισε η Γκιάνα και ότι το έχτισε για να περνούν οι 
κοπέλες απέναντι χωρίς να κινδυνεύουν να τις πιάσουν οι Τούρκοι ή να πνιγούν 
στο ποτάμι όταν αυτό ήταν κατεβασμένο. Ο πιο σωστός όμως λόγος ήταν ότι έπρεπε 
να περάσουν απέναντι, δηλαδή να ενώσει τις δύο όχθες. 
Άλλοι λένε ότι χτίστηκε από την ίδια (Χαρισοπούλου;) και πήρε την ονομασία από 
την περιοχή, δηλαδή περιοχή Γκιάνας. 
Αλλά η πιο , ας πούμε, σωστή εκδοχή είναι ότι αυτή της γυναίκας που το έχτισε και ονομάστηκε και η περιοχή έτσι. Πάνω από το γεφύρι αυτό πέρασαν πολλοί. 
Οι κλέφτες της Φραγγούλαινας, ο στρατός μας, οι Γερμανοί, οι αντάρτες 
και πολλοί άλλοι. 
Ήταν το καμάρι όλων και όλοι το πρόσεχαν. 
Επισκευάστηκε πολλές φορές, εγώ ξέρω ότι ο παππούς μου ο Ιωάννης Τόσκας 
ως γραμματέας της κοινότητας και οι χτίστες Ιωάννης Παππάς (ή Μάης), 
Κωνσταντίνος Σιαμέτης και Ιωάννης Καραβέλλης δεν έχτισαν την μικρότερη καμάρα 
και έκαναν το γεφύρι δίτοξο. Επίσης έγινε επισκευή και στην ανατολική βάση του 
μεγάλου τόξου με μπετόν αρμέ που είναι εμφανές και σήμερα, αφού το μόνο που 
σώζεται από το γεφύρι είναι η ανατολική βάση προς το Σέσι, δηλαδή προς τον κάμπο. 
Κατά το παρελθόν είχε υποστεί και άλλη επισκευή και μάλιστα στο μικρό δυτικό τόξο 
όπου υπήρχε εγχάρακτος πλάκα με το έτος επισκευής του και την οποία δυστυχώς 
παρά την αντίδραση από τον Ιωάννη Παππά ( ή Μάη) οι ανωτέρω τεχνίτες την 
τοποθέτησαν ως γέμισμα εντός του χτισθέντος τμήματος αφού μάλιστα το έκαναν 
διτοξο, δηλαδή δεν έχτισαν τη μικρότερη καμάρα του.
(Τις πληροφορίες αυτές τις πήρα από την Σοφία Μηλιώτη, κόρη του Ιωάννη Παππά). 
Το μεγάλο γεφύρι της Γκιάνας ήταν η μόνη πρόσβαση των κατοίκων προς το Μιτσικέλι 
και αντίθετα προς τη θέση Σέσι. Όλοι οι κάτοικοι έχουν και από μια ιστορία να πουν, 
αλλά η οικογένεια Γεωργίου Τσώλη ή Καπενέκα θα εξιστορήσουν τις περισσότερες. 
Είναι οι μόνοι που περνούσαν δυο, τρεις ή ακόμα και τέσσερις φορές την ημέρα 
το γεφύρι. 
Εγώ έχω να πω ότι η μεγάλη μου στενοχώρια είναι ότι το όμορφο, το πιο παλιό και 
το ποιο ωραίο γεφύρι είναι μόνο στα όνειρα μας γιατί πλέον έγινε ιστορία, έγινε 
ανάμνηση και για πολλούς ξεχάστηκε. 
Όμως,ποιος ξέρει, μπορεί το όνειρο μας να γίνει θαύμα και από όνειρο να γίνει πραγματικότητα και να βρεθούν άνθρωποι να το ξαναχτίσουν, να το φέρουν πίσω. 
Ας ελπίσουμε…" 
https://www.petrinagefiria.com/?q=content/%CE%B3%CE%B5%CF%86%CF%8D%CF%81%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%AE-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%BA%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%82