Αν είσαι γυναίκα δεν υπάρχει περίπτωση έστω και μία φορά στη ζωή σου να μην έχουν σχολιάσει την εξωτερική σου εμφάνιση – το βάρος σου, την κοιλιά σου,
τα μπούτια σου, ξέρεις εσύ για πόσα πράματα και θάματα είναι ικανές οι γυναίκες (κάποιες από αυτές).
Και σπασμένη η γωνία του νυχιού σου να είναι, θα το δουν με το τηλεσκοπικό τους μάτι και θα το σχολιάσουν, πόσο μάλλον τις πιο οφθαλμοφανείς «αδυναμιούλες» που μπορεί να έχεις.
Μερικές δεν ασχολούνται καθόλου με το τι λέει ο κόσμος, έχουν
αυτοπεποίθηση και αγαπούν τον εαυτό τους, όπως είναι.
Άλλες πάλι εμφανίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας γιατί αισθάνονται
αποστροφή για την τάχα μου δύσμορφη εικόνα του σώματός τους.
Αυτά τα προβλήματα δεν είναι άλλα από τις διατροφικές διαταραχές.
Για το λόγο αυτό οι γονείς που έχουν κόρες προσπαθούν να τις έχουν
από κοντά, προσέχουν τι μαγειρεύουν και τι τρόφιμα βάζουν γενικά σπίτι τους και προωθούν καλά πρότυπα για εκείνες.
Με τα αγόρια όμως τι γίνεται;
Το ήξερες πως και τα αγόρια αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λόγω διατροφικών διαταραχών τα τελευταία χρόνια και μάλιστα με πολύ
σημαντική αύξηση;
Το ήξερες ότι σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας τα αγόρια
είναι πλέον πιο πιθανό να αποκτήσουν μία διατροφική διαταραχή παρά
τα κορίτσια;
Η Έταιρεία Υποστήριξης Ατόμων με Διατροφικές Διαταραχές δήλωσε πως ένα
στα τρία άτομα που παλεύουν να ξεπεράσουν προβλήματα που σχετίζονται
με τη διατροφή τους είναι άντρες.
Δυστυχώς σπάνια ζητάνε βοήθεια λόγω των κλασικών κοινωνικών πιέσεων
και στερεοτύπων του τύπου «Πρέπει να είσαι σκληρός, μη φέρεσαι σαν κορίτσι, αυτά είναι γυναικουλίστικα πράγματα».
Η εμμονή με το σώμα τους (γράμμωση, μύες) είναι εξίσου εμφανής
με εκείνη των κοριτσιών.
Και το σημαντικότερο;
Τα ποσοστά θνησιμότητας λόγω διατροφικών διαταραχών είναι πολύ
πιο αυξημένα στα αγόρια παρά στα κορίτσια.
Αυτό σημαίνει ότι η παρέμβαση πρέπει να είναι άμεση.
Αν έχεις γιο στην εφηβεία ή στην προεφηβεία, ίσως να τον έχεις ήδη δει
να στέκεται μπροστά στον καθρέφτη, να σφίγγει τα μπράτσα του και να παραπονιέται για το σώμα του που είναι λιγότερο μυώδες απ’ αυτό των υπολοίπων αγοριών.
Εάν ο γιος σου είναι από τη φύση του αδύνατος, μπορεί να αισθάνεται ανασφαλής για το σώμα του και να αναρωτιέται αν θα καταφέρει ποτέ
να γίνει σαν τα άλλα αγόρια, τα πιο γυμνασμένα και πιο αθλητικά.
Αν από την άλλη το παιδί σου έχει ροπή στην παχυσαρκία, ίσως το δεις να παλεύει με όποιο μέσο διαθέτει να χάσει κιλά και να αποκτήσει ένα σώμα
σαν αυτό των αστέρων του Χόλιγουντ.
Τα αγόρια αποκτούν εμμονή με το σώμα τους σε ολοένα και νεαρότερη ηλικία
και κάνουν λάθος επιλογές καθώς προσπαθούν να αγγίξουν ένα ανέφικτο ιδεώδες που μπορεί να καταστρέψει τη ζωή τους.
Ένα άρθρο ανέφερε ότι τα 2/3 των αγοριών ενός γυμνασίου στην Αμερική θέλησαν να γίνουν πιο «φουσκωτοί» με αποτέλεσμα το
34,7% να δοκιμάσει πρωτεΐνες, ενώ το 5,9% στεροειδή.
Το πιστεύετε;
Στεροειδή στα γυμνάσια.
Θυσιάζουν την υγεία τους στο βωμό ενός μυώδους σώματος χωρίς να
σκέφτονται τις επιπτώσεις. Ξοδεύουν ώρες στα γυμναστήρια χωρίς να αναγνωρίζουν τι σημαίνει όριο. Τρέφονται όσο πιο υγιεινά μπορούν και σηκώνουν υπερβολικά βάρη ή κάνουν υπερβολικά πολλά σετ και όλα αυτά
για λίγους μύες παραπάνω. Δέχονται να δοκιμάσουν προϊόντα τα οποία δεν είναι ελεγμένα και που τα συστατικά των οποίων μπορούν να τους προκαλέσουν προβλήματα όπως διαβήτη, καρδιολογικά προβλήματα ή ακόμα και καρκίνο
ειδικά όταν λαμβάνονται σε μεγάλες ποσότητες ή αντικαθιστούν τα γεύματα.
Τα στεροειδή είναι η εύκολη λύση.
Λίγος κόπος, άμεσα και ορατά αποτελέσματα.
Γιατί ένα παιδί να μην καταφύγει σε αυτά αφού το αποτέλεσμα
είναι τόσο άμεσο;
Το πιο εύκολο είναι να το κάνει.
Το θέμα είναι εσύ τι κάνεις για να προστατεύσεις το παιδί σου.
Συχνές διατροφικές διαταραχές στα αγόρια είναι η βουλιμία και η ανορεξία,
όπως ακριβώς και στα κορίτσια.
Οι γονείς πρέπει να έχουν το νου τους γιατί τα συμπτώματα των ασθενειών αυτών δεν είναι εμφανή από την αρχή. Δρουν ύπουλα και αν δεν προσέξεις, ενδεχομένως όταν θελήσεις να βοηθηθείς να είναι αργά.
Η μόνη λύση είναι να μάθουμε στα αγόρια μας να αγαπούν το σώμα τους, να μη νιώθουν ντροπή και να ζητούν βοήθεια όταν καταλάβουν ότι τη χρειάζονται.
Ποια είναι τα καμπανάκια που δεν πρέπει να αγνοήσει ο γονιός;
Ξαφνική και απότομη αλλαγή βάρους, εμετός, εμμονή με διατροφές και δίαιτες και υπερβολική άσκηση είναι τα πιο κοινά συμπτώματα.
Επίσης το μάσησε-φτύσε, τα καθαρτικά και η πρόκληση εμετού, ώστε το
σώμα να μην προλάβει να χωνέψει το φαγητό είναι σημάδια ότι το πρόβλημα υπάρχει και εξελίσσεται.
Ο γιος μου είναι 10 χρονών και έχει ήδη έχει αρχίσει να σχολιάζει το πολύ
λεπτό του σώμα. Θέλει λέει να αποκτήσει μυώδες κορμί πριν πάει γυμνάσιο
για να αρέσει στα κορίτσια. Μου ζητά να του φτιάχνω φαγητά με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και κάνει ασκήσεις με βαράκια στο σπίτι.
Τον ενθαρρύνω όσο μπορώ να ασκείται με ασφάλεια και να τρώει υγιεινά,
αλλά θέλω να φάει και το παγωτό του και την πίτσα του όταν βγούμε έξω.
Είναι παιδί και δεν πρέπει να το ξεχάσει αυτό.
Αλίμονο αν από τα 10 του, του γίνει εμμονή.
Επίσης προσπαθώ όσο μπορώ να τον κάνω να νιώθει αυτοπεποίθηση.
Άλλοι έχουν όμορφα εξωτερικά χαρακτηριστικά, άλλοι άσχημα.
Διαφέρουμε μεταξύ μας στο σώμα, στα κιλά, στη μέση, ακόμα και στα μαλλιά
και στα νύχια. Αυτό δεν λέει κάτι.
Όλοι είμαστε διαφορετικοί μεταξύ μας και πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας, όπως είναι. Όσο και να θαυμάζω τα όμορφα και καλογυμνασμένα σώματα
των άλλων, δεν θέλω το παιδί μου από τώρα να μπει στη διαδικασία αυτή.
Αυτοί οι «δαίμονες» που λέγονται διατροφικές διαταραχές παραμονεύουν
σε κάθε γωνία.
Είναι πολύ μικρός και αφελής και δεν θέλω να πέσει θύμα του ίδιου του εαυτού. Πρέπει να προσέχουμε και να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας.
Πρέπει να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα για τυχόν προειδοποιητικά σημάδια και να μιλάμε με τα αγόρια μας για το σώμα τους, όπως μιλάμε και με τα κορίτσια.
Κανείς δεν γεννήθηκε τέλειος, ούτε μπορεί να γίνει.
Ακόμα και τα πιο τέλεια αγόρια που βλέπεις και ζηλεύεις, ενδεχομένως να
δίνουν το δικό τους αγώνα ενάντια σε κάποια διατροφική διαταραχή.
τα μπούτια σου, ξέρεις εσύ για πόσα πράματα και θάματα είναι ικανές οι γυναίκες (κάποιες από αυτές).
Και σπασμένη η γωνία του νυχιού σου να είναι, θα το δουν με το τηλεσκοπικό τους μάτι και θα το σχολιάσουν, πόσο μάλλον τις πιο οφθαλμοφανείς «αδυναμιούλες» που μπορεί να έχεις.
Μερικές δεν ασχολούνται καθόλου με το τι λέει ο κόσμος, έχουν
αυτοπεποίθηση και αγαπούν τον εαυτό τους, όπως είναι.
Άλλες πάλι εμφανίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας γιατί αισθάνονται
αποστροφή για την τάχα μου δύσμορφη εικόνα του σώματός τους.
Αυτά τα προβλήματα δεν είναι άλλα από τις διατροφικές διαταραχές.
Για το λόγο αυτό οι γονείς που έχουν κόρες προσπαθούν να τις έχουν
από κοντά, προσέχουν τι μαγειρεύουν και τι τρόφιμα βάζουν γενικά σπίτι τους και προωθούν καλά πρότυπα για εκείνες.
Με τα αγόρια όμως τι γίνεται;
Το ήξερες πως και τα αγόρια αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λόγω διατροφικών διαταραχών τα τελευταία χρόνια και μάλιστα με πολύ
σημαντική αύξηση;
Το ήξερες ότι σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας τα αγόρια
είναι πλέον πιο πιθανό να αποκτήσουν μία διατροφική διαταραχή παρά
τα κορίτσια;
Η Έταιρεία Υποστήριξης Ατόμων με Διατροφικές Διαταραχές δήλωσε πως ένα
στα τρία άτομα που παλεύουν να ξεπεράσουν προβλήματα που σχετίζονται
με τη διατροφή τους είναι άντρες.
Δυστυχώς σπάνια ζητάνε βοήθεια λόγω των κλασικών κοινωνικών πιέσεων
και στερεοτύπων του τύπου «Πρέπει να είσαι σκληρός, μη φέρεσαι σαν κορίτσι, αυτά είναι γυναικουλίστικα πράγματα».
Η εμμονή με το σώμα τους (γράμμωση, μύες) είναι εξίσου εμφανής
με εκείνη των κοριτσιών.
Και το σημαντικότερο;
Τα ποσοστά θνησιμότητας λόγω διατροφικών διαταραχών είναι πολύ
πιο αυξημένα στα αγόρια παρά στα κορίτσια.
Αυτό σημαίνει ότι η παρέμβαση πρέπει να είναι άμεση.
Αν έχεις γιο στην εφηβεία ή στην προεφηβεία, ίσως να τον έχεις ήδη δει
να στέκεται μπροστά στον καθρέφτη, να σφίγγει τα μπράτσα του και να παραπονιέται για το σώμα του που είναι λιγότερο μυώδες απ’ αυτό των υπολοίπων αγοριών.
Εάν ο γιος σου είναι από τη φύση του αδύνατος, μπορεί να αισθάνεται ανασφαλής για το σώμα του και να αναρωτιέται αν θα καταφέρει ποτέ
να γίνει σαν τα άλλα αγόρια, τα πιο γυμνασμένα και πιο αθλητικά.
Αν από την άλλη το παιδί σου έχει ροπή στην παχυσαρκία, ίσως το δεις να παλεύει με όποιο μέσο διαθέτει να χάσει κιλά και να αποκτήσει ένα σώμα
σαν αυτό των αστέρων του Χόλιγουντ.
Τα αγόρια αποκτούν εμμονή με το σώμα τους σε ολοένα και νεαρότερη ηλικία
και κάνουν λάθος επιλογές καθώς προσπαθούν να αγγίξουν ένα ανέφικτο ιδεώδες που μπορεί να καταστρέψει τη ζωή τους.
Ένα άρθρο ανέφερε ότι τα 2/3 των αγοριών ενός γυμνασίου στην Αμερική θέλησαν να γίνουν πιο «φουσκωτοί» με αποτέλεσμα το
34,7% να δοκιμάσει πρωτεΐνες, ενώ το 5,9% στεροειδή.
Το πιστεύετε;
Στεροειδή στα γυμνάσια.
Θυσιάζουν την υγεία τους στο βωμό ενός μυώδους σώματος χωρίς να
σκέφτονται τις επιπτώσεις. Ξοδεύουν ώρες στα γυμναστήρια χωρίς να αναγνωρίζουν τι σημαίνει όριο. Τρέφονται όσο πιο υγιεινά μπορούν και σηκώνουν υπερβολικά βάρη ή κάνουν υπερβολικά πολλά σετ και όλα αυτά
για λίγους μύες παραπάνω. Δέχονται να δοκιμάσουν προϊόντα τα οποία δεν είναι ελεγμένα και που τα συστατικά των οποίων μπορούν να τους προκαλέσουν προβλήματα όπως διαβήτη, καρδιολογικά προβλήματα ή ακόμα και καρκίνο
ειδικά όταν λαμβάνονται σε μεγάλες ποσότητες ή αντικαθιστούν τα γεύματα.
Τα στεροειδή είναι η εύκολη λύση.
Λίγος κόπος, άμεσα και ορατά αποτελέσματα.
Γιατί ένα παιδί να μην καταφύγει σε αυτά αφού το αποτέλεσμα
είναι τόσο άμεσο;
Το πιο εύκολο είναι να το κάνει.
Το θέμα είναι εσύ τι κάνεις για να προστατεύσεις το παιδί σου.
Συχνές διατροφικές διαταραχές στα αγόρια είναι η βουλιμία και η ανορεξία,
όπως ακριβώς και στα κορίτσια.
Οι γονείς πρέπει να έχουν το νου τους γιατί τα συμπτώματα των ασθενειών αυτών δεν είναι εμφανή από την αρχή. Δρουν ύπουλα και αν δεν προσέξεις, ενδεχομένως όταν θελήσεις να βοηθηθείς να είναι αργά.
Η μόνη λύση είναι να μάθουμε στα αγόρια μας να αγαπούν το σώμα τους, να μη νιώθουν ντροπή και να ζητούν βοήθεια όταν καταλάβουν ότι τη χρειάζονται.
Ποια είναι τα καμπανάκια που δεν πρέπει να αγνοήσει ο γονιός;
Ξαφνική και απότομη αλλαγή βάρους, εμετός, εμμονή με διατροφές και δίαιτες και υπερβολική άσκηση είναι τα πιο κοινά συμπτώματα.
Επίσης το μάσησε-φτύσε, τα καθαρτικά και η πρόκληση εμετού, ώστε το
σώμα να μην προλάβει να χωνέψει το φαγητό είναι σημάδια ότι το πρόβλημα υπάρχει και εξελίσσεται.
Ο γιος μου είναι 10 χρονών και έχει ήδη έχει αρχίσει να σχολιάζει το πολύ
λεπτό του σώμα. Θέλει λέει να αποκτήσει μυώδες κορμί πριν πάει γυμνάσιο
για να αρέσει στα κορίτσια. Μου ζητά να του φτιάχνω φαγητά με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και κάνει ασκήσεις με βαράκια στο σπίτι.
Τον ενθαρρύνω όσο μπορώ να ασκείται με ασφάλεια και να τρώει υγιεινά,
αλλά θέλω να φάει και το παγωτό του και την πίτσα του όταν βγούμε έξω.
Είναι παιδί και δεν πρέπει να το ξεχάσει αυτό.
Αλίμονο αν από τα 10 του, του γίνει εμμονή.
Επίσης προσπαθώ όσο μπορώ να τον κάνω να νιώθει αυτοπεποίθηση.
Άλλοι έχουν όμορφα εξωτερικά χαρακτηριστικά, άλλοι άσχημα.
Διαφέρουμε μεταξύ μας στο σώμα, στα κιλά, στη μέση, ακόμα και στα μαλλιά
και στα νύχια. Αυτό δεν λέει κάτι.
Όλοι είμαστε διαφορετικοί μεταξύ μας και πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας, όπως είναι. Όσο και να θαυμάζω τα όμορφα και καλογυμνασμένα σώματα
των άλλων, δεν θέλω το παιδί μου από τώρα να μπει στη διαδικασία αυτή.
Αυτοί οι «δαίμονες» που λέγονται διατροφικές διαταραχές παραμονεύουν
σε κάθε γωνία.
Είναι πολύ μικρός και αφελής και δεν θέλω να πέσει θύμα του ίδιου του εαυτού. Πρέπει να προσέχουμε και να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας.
Πρέπει να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα για τυχόν προειδοποιητικά σημάδια και να μιλάμε με τα αγόρια μας για το σώμα τους, όπως μιλάμε και με τα κορίτσια.
Κανείς δεν γεννήθηκε τέλειος, ούτε μπορεί να γίνει.
Ακόμα και τα πιο τέλεια αγόρια που βλέπεις και ζηλεύεις, ενδεχομένως να
δίνουν το δικό τους αγώνα ενάντια σε κάποια διατροφική διαταραχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου