Αλήθεια; Η Κα Μαρία; Η Κα Μαρία του παιδότοπου των εξωτερικών ιατρείων του ΟΤΑΚ (στο Αγλαϊα Κυριακού ), στο παιδοογκολογικό Ελπίδα;
Η Κα Μαρία που 30 χρόνια φρόντιζε εθελοντικά παιδιά και γονείς;
...κάθε μέρα εκεί στον παιδότοπο από τις 9:00 μέχρι τις 15:00 περίπου, υποδεχόταν παιδιά και γονείς, γεμάτη αγάπη, ζεστασιά...σ'εκείνον τον παιδότοπο ζήσαμε τις πιο αληθινές αγκαλιές...Η Κα Μαρία είχε μια αγκαλιά για όλους μικρούς και μεγάλους και μια γλυκιά κουβέντα για
να σου δώσει δύναμη!
"...δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη μέρα που για πρώτη φορά, μία μέρα πριν την διάγνωση, ήρθαμε στον παιδότοπο...περιμέναμε την σειρά μας για να κάνουμε μια εξέταση,
δεν είχαμε συγκρατήσει το όνομα της...που να φανταστούμε τι μας περίμενε...
23 Γενάρη 2013...
...τα χάσαμε , σαστίσαμε, χάσαμε την γη κάτω από τα πόδια μας...ξαφνικά ήμασταν ανάμεσα σε παιδάκια χωρίς μαλλιά...ο Άγγελος ενθουσιάστηκε με εκείνο το πελώριο
καράβι playmobil που είχες πάνω στην ντουλάπα..."γιούπι εδώ θέλω να μείνουμε"...
θυμάμαι γύρισες και με κοίταξες...δεν άκουσα λόγια αλλά μου μίλησες...
...από την πρώτη στιγμή η χημεία σας ήταν πολύ ιδιαίτερη... μας κοίταξες με κατανόηση
και αμέσως κράτησες απασχολημένο με παιχνίδι τον Άγγελο...εσύ βλέπεις ήξερες
τι επρόκειτο να ακολουθήσει...
...πόσες φορές ήρθες επίσκεψη στο δωμάτιο του νοσοκομείου για να δεις τον φίλο σου
και να του φέρεις ένα από εκείνα τα παιχνίδια που μπορεί να είχε δει την προηγούμενη
μέρα να κρατάει άλλο παιδάκι και να μην ήταν διαθέσιμο για τον ίδιο...γιατί ήξερες
πόσο μεγάλη θα ήταν η χαρά του και γιατί θα σου χάριζε ένα από εκείνα τα ωραία
χαμόγελα του....
...ήσουν πάντα εκεί...πόσα παιχνίδια και πόσα χαμόγελα με τον Άγγελο και με πόσα
άλλα παιδιά...εσύ έμαθες στον Άγγελο να παίζει uno & domino και τα λάτρεψε!
...πόσες ώρες αναμονής στα εξωτερικά ιατρεία και εσύ παρέα μας...δεν ήθελες να
βλέπεις κανένα παιδί στεναχωρημένο...μόνο αυτό σ'απασχολούσε...
..."πότε θα πάμε να παίξουμε με την Κα Μαρία" μου έλεγε συνέχεια...
ακόμη και στο Λονδίνο σε αναζητούσε...αλλά και εσύ τον εκτιμούσες πολύ και
μου έδειχνες την αγάπη σου...
...στεναχωρήθηκες πολύ όταν έμαθες τα κακά μαντάτα...
...με πήρες με τρεμάμενη φωνή να μου πεις ότι θα είναι για πάντα στις καρδιές μας...
και έτσι ήταν... 3 χρόνια τώρα μου το δείχνεις...με τον τρόπο σου...με μια ευχή ,
μ'ένα λουλούδι ...ξέρεις εσύ...
...πριν λίγο έμαθα ότι έφυγες...αποφάσισες να φύγεις για να συναντήσεις τα "παιδιά" σου...
...ο Άγγελος θα είναι πολύ χαρούμενος σήμερα...πολλά παιδιά θα είναι χαρούμενα...
πόσα παιχνίδια και πόσα χαμόγελα σε περιμένουν εκεί ψηλά..."
Μια εθελόντρια 30 ετών περίπου...
Ένας μοναδικός άνθρωπος!
Ένας χαρακτήρας απλός, μια εξαιρετική κυρία με αξίες και ήθος...
είχε τον τρόπο να μετατρέπει τον πόνο σε παιχνίδι, σε χαρά...τόσο αγαπητή
σε όλους και ειδικά στα παιδιά μας...
Κα Μαρία έκανες να χαμογελούν τα παιδιά μας την ώρα της θεραπείας...
ήσουν η δύναμη και το χαμόγελο των παιδιών μας...ατελείωτες ώρες υπομονής,
χαμόγελων και παιχνιδιών...και όλα αυτά στον παιδότοπο σου...πόσα σου χρωστάμε;
ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΨΥΧΗΣ!
Μια ΕΘΕΛΟΝΤΡΙΑ με όλη τη σημασία της έννοιας του εθελοντισμού!
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όλα όσα μας έδωσες , για όλα όσα μας δίδαξες...
Θα σε θυμόμαστε για πάντα με αγάπη, αυτή την αγάπη που απλόχερα
μας έδωσες και ιδιαίτερα στα παιδιά μας....
Τώρα θα οργανώνεις τον παιδότοπο σου εκεί πάνω παρέα με όλα
τα αγγελάκια που πέρασαν από τον παιδότοπο σου...πόση αγάπη,
πόσα παιχνίδια και πόσα χαμόγελα σε περιμένουν εκεί ψηλά...
Κα Μαρία σας αγαπάμε...Θα μας λείψετε πολύ...καλό ταξίδι...
να προσέχετε τα παιδιά μας...
Η Κα Μαρία που 30 χρόνια φρόντιζε εθελοντικά παιδιά και γονείς;
...κάθε μέρα εκεί στον παιδότοπο από τις 9:00 μέχρι τις 15:00 περίπου, υποδεχόταν παιδιά και γονείς, γεμάτη αγάπη, ζεστασιά...σ'εκείνον τον παιδότοπο ζήσαμε τις πιο αληθινές αγκαλιές...Η Κα Μαρία είχε μια αγκαλιά για όλους μικρούς και μεγάλους και μια γλυκιά κουβέντα για
να σου δώσει δύναμη!
"...δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη μέρα που για πρώτη φορά, μία μέρα πριν την διάγνωση, ήρθαμε στον παιδότοπο...περιμέναμε την σειρά μας για να κάνουμε μια εξέταση,
δεν είχαμε συγκρατήσει το όνομα της...που να φανταστούμε τι μας περίμενε...
23 Γενάρη 2013...
...τα χάσαμε , σαστίσαμε, χάσαμε την γη κάτω από τα πόδια μας...ξαφνικά ήμασταν ανάμεσα σε παιδάκια χωρίς μαλλιά...ο Άγγελος ενθουσιάστηκε με εκείνο το πελώριο
καράβι playmobil που είχες πάνω στην ντουλάπα..."γιούπι εδώ θέλω να μείνουμε"...
θυμάμαι γύρισες και με κοίταξες...δεν άκουσα λόγια αλλά μου μίλησες...
...από την πρώτη στιγμή η χημεία σας ήταν πολύ ιδιαίτερη... μας κοίταξες με κατανόηση
και αμέσως κράτησες απασχολημένο με παιχνίδι τον Άγγελο...εσύ βλέπεις ήξερες
τι επρόκειτο να ακολουθήσει...
...πόσες φορές ήρθες επίσκεψη στο δωμάτιο του νοσοκομείου για να δεις τον φίλο σου
και να του φέρεις ένα από εκείνα τα παιχνίδια που μπορεί να είχε δει την προηγούμενη
μέρα να κρατάει άλλο παιδάκι και να μην ήταν διαθέσιμο για τον ίδιο...γιατί ήξερες
πόσο μεγάλη θα ήταν η χαρά του και γιατί θα σου χάριζε ένα από εκείνα τα ωραία
χαμόγελα του....
...ήσουν πάντα εκεί...πόσα παιχνίδια και πόσα χαμόγελα με τον Άγγελο και με πόσα
άλλα παιδιά...εσύ έμαθες στον Άγγελο να παίζει uno & domino και τα λάτρεψε!
...πόσες ώρες αναμονής στα εξωτερικά ιατρεία και εσύ παρέα μας...δεν ήθελες να
βλέπεις κανένα παιδί στεναχωρημένο...μόνο αυτό σ'απασχολούσε...
..."πότε θα πάμε να παίξουμε με την Κα Μαρία" μου έλεγε συνέχεια...
ακόμη και στο Λονδίνο σε αναζητούσε...αλλά και εσύ τον εκτιμούσες πολύ και
μου έδειχνες την αγάπη σου...
...στεναχωρήθηκες πολύ όταν έμαθες τα κακά μαντάτα...
...με πήρες με τρεμάμενη φωνή να μου πεις ότι θα είναι για πάντα στις καρδιές μας...
και έτσι ήταν... 3 χρόνια τώρα μου το δείχνεις...με τον τρόπο σου...με μια ευχή ,
μ'ένα λουλούδι ...ξέρεις εσύ...
...πριν λίγο έμαθα ότι έφυγες...αποφάσισες να φύγεις για να συναντήσεις τα "παιδιά" σου...
...ο Άγγελος θα είναι πολύ χαρούμενος σήμερα...πολλά παιδιά θα είναι χαρούμενα...
πόσα παιχνίδια και πόσα χαμόγελα σε περιμένουν εκεί ψηλά..."
Μια εθελόντρια 30 ετών περίπου...
Ένας μοναδικός άνθρωπος!
Ένας χαρακτήρας απλός, μια εξαιρετική κυρία με αξίες και ήθος...
είχε τον τρόπο να μετατρέπει τον πόνο σε παιχνίδι, σε χαρά...τόσο αγαπητή
σε όλους και ειδικά στα παιδιά μας...
Κα Μαρία έκανες να χαμογελούν τα παιδιά μας την ώρα της θεραπείας...
ήσουν η δύναμη και το χαμόγελο των παιδιών μας...ατελείωτες ώρες υπομονής,
χαμόγελων και παιχνιδιών...και όλα αυτά στον παιδότοπο σου...πόσα σου χρωστάμε;
ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΨΥΧΗΣ!
Μια ΕΘΕΛΟΝΤΡΙΑ με όλη τη σημασία της έννοιας του εθελοντισμού!
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όλα όσα μας έδωσες , για όλα όσα μας δίδαξες...
Θα σε θυμόμαστε για πάντα με αγάπη, αυτή την αγάπη που απλόχερα
μας έδωσες και ιδιαίτερα στα παιδιά μας....
Τώρα θα οργανώνεις τον παιδότοπο σου εκεί πάνω παρέα με όλα
τα αγγελάκια που πέρασαν από τον παιδότοπο σου...πόση αγάπη,
πόσα παιχνίδια και πόσα χαμόγελα σε περιμένουν εκεί ψηλά...
Κα Μαρία σας αγαπάμε...Θα μας λείψετε πολύ...καλό ταξίδι...
να προσέχετε τα παιδιά μας...
Μαμά Κατερίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου