?

 


 ... σάν το αίμα μου κυλούσες,
έτρωγες τις φλέβες μου σέ κάθε γρήγορο πέρασμα
δέν ξέρω άν σέ αγάπησα πολύ,
ούτε άν σέ γνώρισα ποτέ αληθινά μά σέ περίμενα !
 ... ξέρω όμως ότι μέσα μου γυρίζεις πάντα,
σάν τήν πρώτη μέρα τής άνοιξης
αναστατώνοντας τίς ώρες...
φράζοντας τίς στιγμές καί τίς ανάγκες μου
... κάθε αυγή γίνεσαι τό φώς καί κάθε νύχτα τό σκοτάδι μου, ζωντανή παρουσία σ' ένα άγνωστο κόσμο πού αλλοιώς
βαφτίζεται κι αλλοιώς γυρεύει ... εξελίξεις
αμάρτησα όσο μπόρεσα
έκοψα τίς φλέβες μου γιά νά σέ γνωρίσω ...
                                ?