.... αποφαίνεται αμερικανική μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Εταιρίας Προσωπικότητας και Κοινωνικής Ψυχολογίας των ΗΠΑ.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Ερευνών Συμπεριφορικής Ιατρικής της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου του Οχάιο, με επικεφαλής τη Δρ Λίζα Γιαρέμκα διαπίστωσαν ότι οι μοναχικοί άνθρωποι παρουσιαζούν συχνότερες υποτροπές διαφόρων ασθενειών, συγκριτικά με πιο κοινωνικά άτομα.
Είναι επίσης πιθανότερο να εμφανίσουν περισσότερες χρόνιες φλεγμονές στον οργανισμό λόγω της αντίδρασης στο στρες που δημιουργεί η μοναξιά, κάτι που τους καθιστά πιο ευάλωτους σε καρδιολογικές και άλλες παθήσεις.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η κοινωνική απομόνωση και το αίσθημα μοναξιάς αυξάνουν τον κίνδυνο κακής υγείας και περισσότερων χρόνιων παθήσεων.
Οι ερευνητές μελέτησαν την περίπτωση 200 γυναικών με μέση ηλικία 51 ετών που είχαν επιζήσει από καρκίνο του μαστού και 134 υπέρβαρων μεσήλικων ενηλίκων χωρίς σημαντικά προβλήματα υγείας.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν δείγματα αίματος για να εντοπίσουν αντισώματα κατά των ιών του έρπητα (κυτταρομεγαλοϊού και ιού Επστάιν-Μπαρ), τα οποία μπορούν να παραμείνουν χωρίς εκδήλωση συμπτωμάτων στο σώμα «εν υπνώσει» για μεγάλο χρονικό διάστημα και να ενεργοποιούνται κατά καιρούς.
Οι ερευνητές συσχέτισαν το βαθμό μοναξιάς και έλλειψης κοινωνικών επαφών
με το επίπεδο αντισωμάτων στο σώμα, δηλαδή εκείνων των πρωτεϊνών που βοηθούν το
ανοσοποιητικό σύστημα να αντιμετωπίσει έναν παθογόνο μικροοργανισμό.
Όπως διαπιστώθηκε, όσο πιο μόνος ένιωθε και ήταν κάποιος, τόσο περισσότερα ήταν τα αντισώματα κατά του ιού του έρπη (ιδίως του κυτταρομεγαλοϊού) στον οργανισμό του,
γεγονός που σήμαινε ότι ο ιός ήταν πιο ενεργός.
Παράλληλα, οι επιστήμονες μέτρησαν, επίσης σε δείγματα αίματος, το επίπεδο ορισμένων πρωτεϊνών (των κυτοκινών) που δείχνουν το βαθμό φλεγμονής στο σώμα.
Όπως διαπιστώθηκε, όσο πιο μοναχικός είναι κάποιος, τόσο υψηλότερα είναι τα επίπεδα
ιδίως της ιντερελευκίνης-6 (IL-6). Η χρόνια φλεγμονή με την οποία συνδέεται
η εν λόγω πρωτεΐνη, έχει συνδεθεί από προηγούμενες μελέτες με διάφορες παθήσεις,
όπως στεφανιαία νόσο, αρθρίτιδα, διαβήτη τύπου ΙΙ, άνοια, και νόσος Αλτσχάιμερ.
Οι επιστήμονες εδώ και χρόνια γνωρίζουν ότι το χρόνιο στρες ενισχύει την εσωτερική φλεγμονή.
Η νέα έρευνα δείχνει ότι και η μοναξιά μπορεί να δράσει με ανάλογο τρόπο,
αφού η ίδια αποτελεί πηγή του χρόνιου στρες, όπως εξηγεί η Δρ Γιαρέμκα
και προσθέτει ότι οι μοναχικοί άνθρωποι τείνουν να υπεραντιδρούν στα αρνητικά
συμβάντα της ζωής τους, με αποτέλεσμα να είναι πιο επιρρεπείς στο άγχος.
Αυτό έχει ως συνέπεια να διαταράσσεται η ομαλή λειτουργία του
ανοσοποιητικού συστήματός τους.
Για παράδειγμα, η συχνή επανεμφάνιση του λανθάνοντος ιού του έρπητα
σ’ ένα άνθρωπο δείχνει ότι ο οργανισμός του βιώνει χρόνιο στρες και η μοναξιά
είναι ένας παράγων που επιδεινώνει το στρες, άρα καθιστά συχνότερη
και πιο επώδυνη την περιοδική εκδήλωση του έρπητα.
από : Δικτυακό Υγειοτρόπιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου