Βρίσκεται σχεδόν θαμμένος κάτω από τον τσιμεντένιο όγκο του σταθμού
των Υπεραστικών Λεωφορείων στην ανατολική όχθη του Κηφισού.
Είναι χαρακτηριστικό δείγμα βυζαντινού τύπου εκκλησιών και...της πιο
βάναυσης κακοποίησης του περιβάλλοντος...
Πήρε τον επιθετικό προσδιορισμό του Χωστού, επειδή ήταν χτισμένος χαμηλότερα από την επιφάνεια της γης. Μια νεότερη πινακίδα αναγράφει
ότι "ΕΞΕΧΩΘΗ" και "ΕΠΙΔΙΩΡΘΩΘΗ" το 1907.
*Στον ίδιο χώρο στεγάζεται και παρεκκλήσιο του Αγ. Νεκταρίου.
"Είναι βασιλική μονόκλιτος μετά τρούλλου του εν τω προλόγω περιγραφέντος τύπου. Φέρει προσκεκολλημένον νάρθηκα εξέχοντα εκατέρωθεν του κυρίως ναού. Το ιερόν του στεγάζεται δι' ημικυλινδρικής καμάρας. Επί του τρούλου φέρει μικρά παράθυρα.
Χρονολογία 16ου ή 17ου αιώνος."
των Υπεραστικών Λεωφορείων στην ανατολική όχθη του Κηφισού.
Είναι χαρακτηριστικό δείγμα βυζαντινού τύπου εκκλησιών και...της πιο
βάναυσης κακοποίησης του περιβάλλοντος...
Πήρε τον επιθετικό προσδιορισμό του Χωστού, επειδή ήταν χτισμένος χαμηλότερα από την επιφάνεια της γης. Μια νεότερη πινακίδα αναγράφει
ότι "ΕΞΕΧΩΘΗ" και "ΕΠΙΔΙΩΡΘΩΘΗ" το 1907.
*Στον ίδιο χώρο στεγάζεται και παρεκκλήσιο του Αγ. Νεκταρίου.
"Είναι βασιλική μονόκλιτος μετά τρούλλου του εν τω προλόγω περιγραφέντος τύπου. Φέρει προσκεκολλημένον νάρθηκα εξέχοντα εκατέρωθεν του κυρίως ναού. Το ιερόν του στεγάζεται δι' ημικυλινδρικής καμάρας. Επί του τρούλου φέρει μικρά παράθυρα.
Χρονολογία 16ου ή 17ου αιώνος."
---Ευρετήριο Μεσαιωνικών Μνημείων Α.Ορλάνδου
ΥΠΠΟ - Ιστορικό και διατηρητέο μνημείοΦΕΚ 134/Β/15-2-1972
"Χαρακτηρίζομεν ως ιστορικά και διατηρητέα μνημεία τα κάτωθι:
Νομός Αττικής.
α' . Περιοχή Αθηνών:20) Τον Ι. Ναόν Αγίου Νικολάου του Χωστού, Κολοκυνθού,
παρά τον Κηφισό."
Ο Αναστάσιος Ορλάνδος 1887 - 1979
Έλληνας αρχιτέκτονας, αρχαιολόγος, ακαδημαϊκός,
ο σπουδαιότερος ερευνητής της ελληνικής αρχιτεκτονικής
και ένας από τους θεμελιωτές της επιστήμης της βυζαντινής τέχνης
στην Ελλάδα.
Στην προσπάθεια του να στηρίξει την μελέτη των μνημείων
σε εδραιότερες βάσεις εγγράφηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών της οποίας και ανακηρύχτηκε αριστούχος διδάκτορας (1915) με τη διατριβή του «Το αέτωμα του εν Σουνίω ναού του Ποσειδώνος».
Στη συνέχεια μετέβη στη Γαλλία για μετεκπαίδευση.
Διετέλεσε σύμβουλos της Αρχαιολογικής Εταιρείας και γραμματέας της, αρχιτέκτων της αναστήλωσης των μνημείων της Ακρόπολης και στη συνέχεια όλης της Ελλάδας. Υπηρέτησε ως τακτικός καθηγητής στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Δίδαξε αρχιτεκτονική μορφολογία και ρυθμολογία και ιστορία της αρχιτεκτονικής στο Πολυτεχνείο και βυζαντινή αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο.
Ήταν ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το πρόεδρός της και γενικός γραμματέας. Ακόμη, ήταν αντιπρόεδρος και πρόεδρος της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, αντιπρόεδρος της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας,
ανεπιστέλλον μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Βερολίνου, τακτικό μέλος του Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Βιέννης,
και επίτιμο μέλος της Εταιρείας Ελληνικών Σπουδών του Λονδίνου και του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 6 Οκτωβρίου 1979. Μετά το θάνατό του ευεργέτησε την Αρχαιολογική Εταιρεία, κληροδοτόντας σε αυτήν χρηματικό ποσό, καθώς
και κτίριο, ενώ τιμήθηκε με αρκετά παράσημα για το έργο του.[...]
https://el.wikipedia.org/wiki/
Έλληνας αρχιτέκτονας, αρχαιολόγος, ακαδημαϊκός,
ο σπουδαιότερος ερευνητής της ελληνικής αρχιτεκτονικής
και ένας από τους θεμελιωτές της επιστήμης της βυζαντινής τέχνης
στην Ελλάδα.
Στην προσπάθεια του να στηρίξει την μελέτη των μνημείων
σε εδραιότερες βάσεις εγγράφηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών της οποίας και ανακηρύχτηκε αριστούχος διδάκτορας (1915) με τη διατριβή του «Το αέτωμα του εν Σουνίω ναού του Ποσειδώνος».
Στη συνέχεια μετέβη στη Γαλλία για μετεκπαίδευση.
Διετέλεσε σύμβουλos της Αρχαιολογικής Εταιρείας και γραμματέας της, αρχιτέκτων της αναστήλωσης των μνημείων της Ακρόπολης και στη συνέχεια όλης της Ελλάδας. Υπηρέτησε ως τακτικός καθηγητής στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Δίδαξε αρχιτεκτονική μορφολογία και ρυθμολογία και ιστορία της αρχιτεκτονικής στο Πολυτεχνείο και βυζαντινή αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο.
Ήταν ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το πρόεδρός της και γενικός γραμματέας. Ακόμη, ήταν αντιπρόεδρος και πρόεδρος της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, αντιπρόεδρος της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας,
ανεπιστέλλον μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Βερολίνου, τακτικό μέλος του Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Βιέννης,
και επίτιμο μέλος της Εταιρείας Ελληνικών Σπουδών του Λονδίνου και του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 6 Οκτωβρίου 1979. Μετά το θάνατό του ευεργέτησε την Αρχαιολογική Εταιρεία, κληροδοτόντας σε αυτήν χρηματικό ποσό, καθώς
και κτίριο, ενώ τιμήθηκε με αρκετά παράσημα για το έργο του.[...]
https://el.wikipedia.org/wiki/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου