Η Ζωή Κωσταρίδη, που ζούσε τα τελευταία χρόνια με την καρδιά
ενός 17χρονου δότη, ο οποίος έχασε τη ζωή του σε τροχαίο,αποτελεί
μια από τις πιο σπάνιες περιπτώσεις στα παγκόσμια ιατρικά χρονικά,
καθώς είχε υποβληθεί σε μεταμόσχευση καρδιάς το 2004 και παρά
το βαρύ ιατρικό ιστορικό της κατάφερε το 2011 να φέρει στον κόσμο
ένα υγιέστατο αγοράκι, όπου έδωσε το όνομα του δότη της.
*Ακόμα, είναι το πρώτο περιστατικό, στο οποίο όλη η διαδικασία
(μεταμόσχευση καρδιάς, κύηση και τοκετός) έγινε στην Ελλάδα.
Τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής της τα αφιέρωσε στη διάδοση της
Δωρεάς Οργάνων ενώ ήταν ιδρυτικό μέλος του συλλόγου
μεταμοσχευμένων
Σκυτάλη Σύλλογος Μεταμοσχευμένων Καρδιάς-Πνεύμονα
Η Ζωή Κωσταρίδη, ο υπέροχος αυτός άνθρωπος δεν είναι πια μαζί μας.Το μεγάλο δώρο που της δόθηκε από την κοινωνία και την επιστήμη και
ή ίδια το κατέκτησε επάξια, της το αφαίρεσε η ασθένεια της εποχής.
Δεν υπάρχουν δίκαιοι θάνατοι, όμως αυτό της Ζωής είναι πέρα
για πέρα άδικος.
Η Ζωή ήταν ένα υπόδειγμα, ήθους, καλλιέργειας, προσφοράς και δύναμης.
Μετά τη μεταμόσχευση, έφερε στη ζωή το πολύτιμο αγόρι της τον Αργύρη
(το όνομα του δότη), η πρώτη ελληνίδα που το τόλμησε.
Αφιερώθηκε όσο λίγοι στη διάδοση της Δωρεάς Οργάνων, ήταν ιδρυτικό
μέλος του συλλόγου μεταμοσχευμένων και μέχρι τέλους ήταν μέλος του
Δ.Σ του συλλόγου Σκυτάλη Σύλλογος Μεταμοσχευμένων Καρδιάς-Πνεύμονα
Βρέθηκε σε όλες τις μάχες που δώσαμε, όλες τις εκδηλώσεις ακόμα και
όταν η κατάσταση της υγείας της δεν της το επέτρεπε.
Ήταν το πρόσωπο που έκλεψε την παράσταση στην παρουσίαση του Εθνικού Μεταμοσχευτικού Κέντρου από το Ίδρυμα Ωνάση τον Οκτώβριο του 2018.
Τελευταία δημόσια παρουσία της στο Προεδρικό Μέγαρο (από όπου και η φωτογραφία) την 1η Νοεμβρίου, Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων,
στην οποία, σε ειδική εκδήλωση επανήλθε ο θεσμός της Κάρτας Δωρητή Οργάνων και Ιστών.
Η Ζωή Κωσταρίδη, στα 45 της χρόνια, έδωσε την τελευταία της
σκληρή μάχη με τη μοίρα.
*Στα 13 της διαγνώσθηκε με σπάνια καρδιοπάθεια,αλλά με χάπια
κατάφερνε να έχει φυσιολογικη ζωή. Και στα 23 της χρόνια, ενώ
ετοιμαζόταν να παντρευτεί, η κατάστασή της επιδεινώθηκε τραγικά.
Δούλευε τότε σε δικηγορικό γραφείο, συγχύστηκε με έναν καβγά
και έπαθε ισχαιμικό επεισόδιο. Εζησε,αλλά αποφασίστηκε πλέον
να βάλει απινιδωτή.
Πέρασαν λίγα χρόνια με τον απινιδωτή, αλλά η καρδιά «γονάτιζε» μέρα
με τη μέρα. Δεν μπορούσε πια να ανεβεί ούτε δυό σκαλιά.
Μπήκε στη λίστα για μεταμόσχευση.
*Το 2004 όντας στα πρόθυρα του θανάτου, με βαρύτατη καρδιοπάθεια και ανεπάρκεια, έζησε επειδή βρέθηκε καρδιά προς μεταμόσχευση -η καρδιά ενός 17χρονου απο τον Πύργο Ηλείας, θύματος τροχαίου.
Παρότι η μεταμόσχευση ουσιαστικά της απαγόρευε την κύηση, εκείνη πήρε τη μεγάλη απόφαση να το ρισκάρει.
Η καρδιά του 17χρονου αλλά και γενικά ο οργανισμός της θαρρραλέας αυτής γυναίκας, άντεξε.
στην οποία, σε ειδική εκδήλωση επανήλθε ο θεσμός της Κάρτας Δωρητή Οργάνων και Ιστών.
Η Ζωή Κωσταρίδη, στα 45 της χρόνια, έδωσε την τελευταία της
σκληρή μάχη με τη μοίρα.
*Στα 13 της διαγνώσθηκε με σπάνια καρδιοπάθεια,αλλά με χάπια
κατάφερνε να έχει φυσιολογικη ζωή. Και στα 23 της χρόνια, ενώ
ετοιμαζόταν να παντρευτεί, η κατάστασή της επιδεινώθηκε τραγικά.
Δούλευε τότε σε δικηγορικό γραφείο, συγχύστηκε με έναν καβγά
και έπαθε ισχαιμικό επεισόδιο. Εζησε,αλλά αποφασίστηκε πλέον
να βάλει απινιδωτή.
Πέρασαν λίγα χρόνια με τον απινιδωτή, αλλά η καρδιά «γονάτιζε» μέρα
με τη μέρα. Δεν μπορούσε πια να ανεβεί ούτε δυό σκαλιά.
Μπήκε στη λίστα για μεταμόσχευση.
*Το 2004 όντας στα πρόθυρα του θανάτου, με βαρύτατη καρδιοπάθεια και ανεπάρκεια, έζησε επειδή βρέθηκε καρδιά προς μεταμόσχευση -η καρδιά ενός 17χρονου απο τον Πύργο Ηλείας, θύματος τροχαίου.
Παρότι η μεταμόσχευση ουσιαστικά της απαγόρευε την κύηση, εκείνη πήρε τη μεγάλη απόφαση να το ρισκάρει.
Η καρδιά του 17χρονου αλλά και γενικά ο οργανισμός της θαρρραλέας αυτής γυναίκας, άντεξε.
Η Ζωή μπορεσε να γίνει μητέρα όπως επιθυμουσε -το 2011.
Στο αγοράκι της, έδωσε το όνομα του 17χρονου Αργυρη, που
της είχε δωρίσει την καρδιά του.
«Η καρδιά μου ειναι Αργυρένια», έλεγε
*Εντούτοις η ευτυχία δεν κράτησε πολύ.
Παρουσιάστηκε ένας άλλος εχθρός…ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ!!!!
*Αφιέρωσε όλη της τη ζωή στη διάδοση της Δωρεάς Οργάνων και
ήταν ιδρυτικό μέλος του συλλόγου μεταμοσχευμένων
Σκυτάλη Σύλλογος Μεταμοσχευμένων Καρδιάς-Πνεύμονα
Παρότι η τελευταία μάχη που κλήθηκε να δώσει φαινόταν άνιση εξ αρχής,
την έδωσε μέχρι τέλους. Και παρότι η υγεία της πλέον ήταν πολύ κακή,
ακόμα και λίγους μήνες πριν εξακολουθούσε να στηρίζει με την διακριτική παρουσία της εκδηλώσεις με θέμα τις μεταμοσχεύσεις.
*Ο σύζυγός της, Ηλίας, και ο μονάκριβός της γιός Αργύρης, έχουν τώρα
μεγάλη και μοναχική ανηφόρα…
...γράφει ένας φίλος της...ο Πέτρος Κακολύρης
Το μεγάλο δώρο που της δόθηκε από την κοινωνία και την επιστήμη
και ή ίδια το κατέκτησε επάξια, της το αφαίρεσε η ασθένεια της εποχής.
Δεν υπάρχουν δίκαιοι θάνατοι, όμως αυτό της Ζωής είναι πέρα
για πέρα άδικος...
Για μένα υπήρξε μια σπουδαία φίλη, πάντα γενναιόδωρη με παρουσία της
στις εκδηλώσεις για το βιβλίο μου, από την αρχή (ήταν στο πρώτο πάνελ).
Θα κλείσω με αυτό γιατί το θεωρώ σημαντικό.
Η Ζωή είχε όλα τα «προσόντα» να είναι ένα νούμερο της τηλεόρασης.
Το αντιμετώπισε πάντα με τη δέουσα διακριτικότητα και σεβασμό στο
μεγάλο δώρο που έχουμε δεχτεί (εμείς οι μεταμοσχευμένοι).
Της οφείλουμε πολλά για τα μαθήματα ζωής που μας παρέδωσε.
Θα τη θυμόμαστε πάντα για τη δύναμη και την καλλιέργεια της ψυχής της.
Ζωή μας δεν ξέρω αν έχει νόημα αλλά σ’ ευχαριστούμε για όλα και
σ’ αγαπάμε πολύ.
Για άντρα της Ηλία και τον μονάκριβο Αργύρη δεν υπάρχουν λόγια.
Να είναι περήφανοι όμως που γνώρισαν και είχαν δίπλα τους αυτή την
υπέροχη γυναίκα.
μεγάλη και μοναχική ανηφόρα…
...γράφει ένας φίλος της...ο Πέτρος Κακολύρης
Το μεγάλο δώρο που της δόθηκε από την κοινωνία και την επιστήμη
και ή ίδια το κατέκτησε επάξια, της το αφαίρεσε η ασθένεια της εποχής.
Δεν υπάρχουν δίκαιοι θάνατοι, όμως αυτό της Ζωής είναι πέρα
για πέρα άδικος...
Για μένα υπήρξε μια σπουδαία φίλη, πάντα γενναιόδωρη με παρουσία της
στις εκδηλώσεις για το βιβλίο μου, από την αρχή (ήταν στο πρώτο πάνελ).
Θα κλείσω με αυτό γιατί το θεωρώ σημαντικό.
Η Ζωή είχε όλα τα «προσόντα» να είναι ένα νούμερο της τηλεόρασης.
Το αντιμετώπισε πάντα με τη δέουσα διακριτικότητα και σεβασμό στο
μεγάλο δώρο που έχουμε δεχτεί (εμείς οι μεταμοσχευμένοι).
Της οφείλουμε πολλά για τα μαθήματα ζωής που μας παρέδωσε.
Θα τη θυμόμαστε πάντα για τη δύναμη και την καλλιέργεια της ψυχής της.
Ζωή μας δεν ξέρω αν έχει νόημα αλλά σ’ ευχαριστούμε για όλα και
σ’ αγαπάμε πολύ.
Για άντρα της Ηλία και τον μονάκριβο Αργύρη δεν υπάρχουν λόγια.
Να είναι περήφανοι όμως που γνώρισαν και είχαν δίπλα τους αυτή την
υπέροχη γυναίκα.
ΥΓ Μια από τις συγκλονιστικότερες στιγμές που βίωσα στη ζωή μου είναι
στη βάπτιση του Αργύρη, όταν τον πήρε αγκαλιά ο αδελφός του δότη της...
στη βάπτιση του Αργύρη, όταν τον πήρε αγκαλιά ο αδελφός του δότη της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου