1999 - 2019...για πόσο ακόμα άρα γε;

...μέσα μας παλεύει αδιάκοπα το θηρίο με τον άνθρωπο.
Ιερή επιταγή όλων μας να φτιάξουμε μία κοινωνία,η οποία δεν 
θ' ανέχεται και δε θα επιβραβεύει τις ανεξέλεγκτες συμπεριφορές.
 Μια κοινωνία με θεσμούς που λειτουργούν,με αξιακούς κώδικες
και ευδιάκριτα όρια νομικά και ηθικά. 
Οικογένεια και παιδεία πρέπει ν' αναλάβουν τις ευθύνες τους πολύ σοβαρά. Επιβάλλεται να γίνουμε ενεργοί πολίτες. 
Προσωπικά, θα παλεύω με όση ψυχραιμία,σύνεση και δύναμη διαθέτω 
για τη νίκη του ανθρώπου και του πολιτισμού. Οι άναρθρες κραυγές και 
η αγανάκτηση δε βοηθούν, αν δεν συνοδεύονται από πράξεις και δράσεις 
για τη βελτίωση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου. 
Απέχουμε μία ανάσα από το να πάρουμε όλοι τον νόμο στα χέρια μας και 
να γίνουμε ζούγκλα. Βιώνουμε παρατεταμένη κατάθλιψη κι ας μην 
τολμάμε να το παραδεχτούμε ούτε στους ίδιους μας τους εαυτούς. 
Ζούμε σε κοινωνικό επίπεδο μία αποκρουστική βασανιστική 
καθημερινότητα, άνευ προηγουμένου!
Για πόσο ακόμα άρα γε;
1999
Τσιγάρα: 450 δραχμές.

Καφές φραπέ: 400 δραχμές
Νερό μικρό μπουκάλι: 50 χραχμές
Σύνολο 900 δραχμές και ρέστα 100 δραχμές... 
κι όλα αυτά, με βασικό μισθό 170 χιλιάδες δραχμές.
Σήμερα 2019
Τσιγάρα: 4,50 ευρώ.
Καφές φραπέ: 3 ευρώ.
Νερό μικρό μπουκάλι: 0,50 ευρώ
Σύνολο 8 ευρώ, δηλαδή 2.720 δραχμές, με βασικό μισθό 480 ευρώ.
Δηλαδή σε δραχμές 163.000 (περίπου όσο και το 1999).

Απλά 20 χρόνια μετά, το κόστος ζωής υπερτριπλασιάστηκε,ο βασικός 
μισθός μειώθηκεκαι για το 30% του ελληνικού εργατικού δυναμικού 
δεν υπάρχει ούτε αυτός ο μισθός της πείνας.