" Ένα άγνωστο έγκλημα " (Να είναι άραγε αλήθεια ??)

Το 1922 κατά τη διάρκεια των μαύρων ημερών της Μικρασιατικής καταστροφής,
την 4η Σεπτεμβρίου συνέβη ένα άγνωστο για πολλούς γεγονός. 
Σαν σήμερα λοιπόν "διασώθηκαν" στην Ελλάδα από την Ελληνική κυβέρνηση 
τα ορφανά της Σμύρνης. Μετά από προτάσεις του Ύπατου Αρμοστή της Σμύρνης 
Αριστείδη Στεργιάδη, για απαγόρευση εξόδου των ελληνικών πληθυσμών από 
τη Μικρά Ασία, η ελληνική κυβέρνηση με την υπογραφή του πρωθυπουργού Πρωτοπαπαδάκη απαντά: 
"Εις απάντησιν της υπ’ αριθμ 2873 συμφωνούμε μεθ’ υμών".
Υπήρχε ένα σημείο στις προτάσεις όπου ο Στεργιάδης ζητούσε: 
"Εγκρίνετε αποσταλώσιν Αθήνας περί τα 500 ορφανά μικράς ηλικίας και τα πλείστα 
κοράσια τα οποία εσυντήρει η Υπάτη Αρμοστεία".
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Π. Πρωτοπαδάκης δήλωσε επιφύλαξη:
"Αλλ΄ως προς τον επισιτισμόν (των ορφανών) αδυνατούμε να αναλάβωμεν οιανδήποτε υποχρέωσιν". (Η σχετική αλληλογραφία μεταξύ Στεργιάδη και ελληνικής κυβερνήσεως υπάρχει στο Αρχείο του Υπουργείου).
Το Ορφανοτροφείο βρισκόταν υπό την εποπτεία του Τμήματος Κοινωνικής Προστασίας 
της Ελληνικής Αρμοστείας της Σμύρνης.
Αυτός ήταν ο λόγος που συμπεριελήφθησαν στις προτάσεις Στεργιάδη προς την 
ελληνική κυβέρνηση.
Φαίνεται ότι με την άφιξή τους στην Ελλάδα στεγάστηκαν σ’ ένα πρόχειρο 
ορφανοτροφείο στο Πολύγωνο Αθηνών και μετά μεταφέρθηκαν στο Ορφανοτροφείο Βουλιαγμένης.
Όμως το ορφανοτροφείο αυτό δεν είχε δυνατότητα φιλοξενίας άνω των 100 ατόμων, 
ενώ σύμφωνα με την επιστολή Στεργιάδη τα ορφανά της Σμύρνης ήταν περίπου 500. 
Ο αριθμός των ορφανών ήταν πολύ μεγάλος, έτσι αποφασίστηκε πολλά από αυτά, 
όλα κορίτσια, να διοχετευθούν στο κρατικό πορνείο των Βούρλων Δραπετσώνας.
Το ακίνητο του κρατικού πορνείου στα Βούρλα κατασκευάστηκε το 1875 από τον μεγαλοεργολάβο της εποχής Νικόλαο Μπόμπολα για λογαριασμό της οικογένειας 
Πιπινέλη, η οποία το νοίκιασε στο κράτος και εισέπραττε το ενοίκιο.
Είναι γνωστό ότι ιδιοκτήτρια του ακινήτου κατά τη δεκαετία του 1930 ήταν η μητέρα 
του πολιτικού Παναγιώτη Πιπινέλη.
Εκτίμηση ερευνητών είναι ότι υπήρχε δίκτυο συνεργασίας μεταξύ κρατικών 
υπαλλήλων, αστυνομικών και προαγωγών.
Το γεγονός της προώθησης μικρών κοριτσιών από το Ορφανοτροφείο Σμύρνης 
στο πορνείο των Βούρλων φαίνεται ότι υπήρξε ανεξάρτητο από το εμπόριο 
λευκής σαρκός, που άνθισε με την άφιξη των Μικρασιατών προσφύγων.
*μικρό απόσπασμα από το βιβλίο
Τα δάκρυα της Σμυρνιάς της Διονυσίας Νέδα
Συγκλονιστικό βιβλίο. 
Ξεδιπλώνεται η δημιουργική ζωή και η καταστροφή της Σμύρνης. Μεταφερόμαστε στον υπόγειο κόσμο των πορνείων της Δραπετσώνας. 
Ζούμε τη ζωή των περιθωριακών, συμπάσχουμε με τις προσφυγοπούλες 
και τα φτωχοκόριτσα που βρέθηκαν έγκλειστες.
Η Διονυσία Νέδα έχει κάνει εξαιρετική έρευνα και έντεχνα τη μεταφέρει λογοτεχνικά.
-
...ανάλγητο κράτος,τότε,τώρα και πάντα.
Το κράτος της αγοράς με τους οπαδούς του!
Μπράβο...
...ή ορφανά στο δρόμο ή πουτάνες ... 
Πρέπει να είσαι κυβέρνηση για να σκεφτείς τόσο μεγαλεπήβολο σχέδιο...
φΡ

Η ομορφιά της Σμύρνης μαγεύει τον Μέλιο κι η ανατολίτισσα κόρη 
κλέβει την καρδιά του. Η Μικρασιατική Καταστροφή που ακολουθεί, 
αφήνει πίσω της ένα βαθύ θρήνο για το Τέλος που συναντάει την 
Αρχή του στη Δραπετσώνα, την κακόφημη περιοχή των Βούρλων, 
δίπλα στο λιμάνι του Πειραιά. Χωρίς νερό, ρεύμα και αποχέτευση, 
παρά μονάχα κολασμένους που βγαίνουν τη Νύχτα να ψάξουν 
στο σκοτάδι τη Ζωή και ν' ακυρώσουν τον θάνατο.
Ένα "Κρατικό" Πορνείο που φυλακίζει την αθωότητα... 
Οι γυναίκες εντός κι εκτός του Πορνείου... 
Εκλιπαρούν άλαλες τον εξευτελισμό τους να τους επιτρέψει να ζήσουν...
Στην άλλη άκρη της παρανομίας οι "μάγκες" - προαγωγοί που 
"κατοικούνε" στους τεκέδες, πίνουν χασίς, ρουφάνε αργιλέ και 
τραγουδούν τον έρωτα και τα σεκλέτια του. 
Γεννιέται το απαγορευμένο που έχει τόλμη στο στίχο και αποκαλύπτει 
τους καθωσπρέπει. Χαρά και λύπη δυό άσπονδες εταίρες εξαρτημένες 
η μια απ' την άλλη.
Και το ατιμώρητο Έγκλημα, οι ανήλικες του Ορφανοτροφείου της Σμύρνης, προστατευόμενες της Κρατικής Τσατσάς. Η Μπουμπού. Ο Λιάκουρας. 
Ο Βάγκος. Η Ζωζώ. Ο Τάσακας. 
Οι αθώοι κι οι πέντε ψυχές του Μέλιου.

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

Τα διηγήματα της συλλογής "Χαμένα κορμιά¨" (α΄ έκδοση: 1922) 
εντυπωσιάζουν με την εκφραστική δύναμη της γραφής τους και 
την τολμηρή ανάδειξη των σκοτεινών όψεων της κοινωνικής 
πραγματικότητας. Πόρνες, προαγωγοί, φτωχοαπατεώνες, άστεγοι, 
φυλακισμένοι, ναρκωτικά, αφροδίσια και φυματίωση, ένας ολόκληρος 
κόσμος που ζει στο περιθώριο της αστικής κοινωνίας ζωντανεύει 
στις σελίδες τους, με μια γλώσσα απόλυτης φυσικότητας και μια 
αφήγηση που αιφνιδιάζει με την πρωτοτυπία της. 
Το ενδιαφέρον στην περίπτωση της πεζογραφίας του Πικρού δεν 
βρίσκεται τόσο -ή μόνο- στην προκλητική θεματολογία του αλλά 
και στην αφηγηματική του τεχνική: δίνοντας φωνή στους ήρωές του, 
εκτελώντας κάποτε το ρόλο του στενογράφου που καταγράφει 
τις μαρτυρίες τους, αναδεικνύει εκ των έσω τη δική τους εμπειρία 
του κόσμου και τη δική τους οπτική. 
Τα Χαμένα Κορμιά είναι το πρώτο μέρος της ομώνυμης τριλογίας 
του Πέτρου Πικρού που συμπληρώνεται με τη συλλογή διηγημάτων 
Σα θα γίνουμε άνθρωποι και το μυθιστόρημα Τουμπεκί.

...στο βιβλίο Η Δασκάλα με τα Χρυσά Μάτια του Στρατή Μυριβίλη

Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια είναι μυθιστόρημα του Στράτη Μυριβήλη. Δημοσιεύτηκε σε μέρη στην εφημερίδα «Καθημερινή» την περίοδο 1931–1932, ενώ το 1933 κυκλοφόρησε ολοκληρωμένο σε βιβλίο.

Αποτελεί συνέχεια του μυθιστορήματος Η ζωή εν τάφω. 
Θέμα του είναι η περίοδος 1917–1922 και οι συνέπειες του πολέμου 
για τους ήρωές του

ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΙΤΛΟΥ

BETTMANN VIA GETTY IMAGES
.

Η ερευνήτρια Διονυσία Νέδα υποστηρίζει ότι αυτά που μεταφέρθηκαν με ασφάλεια 
στην Ελλάδα είναι αυτά που φιλοξενήθηκαν στα ορφανοτροφεία της Ελλάδας. 
Τα υπόλοιπα βρέθηκαν μετέωρα την εποχή της καταστροφής της Σμύρνης. 
Κάποια από αυτά περιπλανήθηκαν μόνα τους στη φλεγόμενη Σμύρνη και όσα γλύτωσαν 
τα μετέφεραν με ένα πλοίο στην Ελλάδα. Κάποια από αυτά με την άφιξή τους στον 
Πειραιά τα διοχέτευσαν στο κρατικό πορνείο των Βούρλων της Δραπετσώνας.
Το ακίνητο των Βούρλων ανήκε στην οικογένεια Πιπινέλη, η οποία το είχε νοικιάσει 
στο κράτος και εισέπραττε το ενοίκιο. Η δημιουργία του κρατικού πορνείου έγινε 
το 1875 και ο εργολάβος που ανέλαβε να κατασκευάσει το συγκρότημα κτιρίων 
ονομαζόταν Νικόλαος Μπόμπολας.Είναι γνωστό ότι ιδιοκτήτρια του ακινήτου 
κατά τη δεκαετία του ’30 ήταν η μητέρα του πολιτικού Παναγιώτη Πιπινέλη.

Φωτο: Ελληνοπουλουλα και Αρμενοπουλα αποβιβάζονται στην Καβάλα
- https://edromos.gr/mikrasiatikh-katastrofh-mnhmh/
- https://kars1918.wordpress.com/2018/11/26/asia-minor-huff/
- http://www.palmografos.com/permalink/7875.html
-https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-apayoreese-exodoe-ton-ellenikon-plethesmon-apo-te-mikra-asia_gr_5bb610d4e4b0876eda9be03d
-https://www.dinfo.gr/%C